KALBIMIN KARASI (TAMAMLANDI)

BÖLÜM, 5

   ...KALBİMİN KARASI...
●

●

●

●

Nazlı, yarım saat sonra  arkadaşlarının yardımıyla biraz kendine gelmişti.
Gözlerini açtığında ona korkuyla bakan Ece'yi gördü.
Etrafında ise üniversite den arkadaşları vardı.
Biraz önce olanlar aklına gelince hemen Ece'ye sarıldı.

"Ece lütfen hemen gidelim buradan." dedi kısık ses tonuyla.
"Tamam kuzum. Hadi yaslan bana, seni kaldırayım. Sonra da hemen gidelim."

Ece ve yanında ki bir kaç arkadaşı Nazlı'nın kalkmasına yardım etti.
Ece Nazlı'nın belinden tutup kendine yasladı. Sonra da oradan ayrıldılar.
Üniversite nin dışına çıkınca da  hemen taksiye atlayıp eve geldiler.
Nazlı, hiç vakit kaybetmeden odasına çıkıp banyoya girdi.
Hayatının en kötü gününü geçirmişti.
Çok korkmuştu Poyraz, denilen adamdan
Bir an bıçağı saplayacağını bile düşünmüştü.
Onun ne çeşit bir psikopat olduğunu şimdi daha iyi anlamıştı.
Ece, söylemişti ama dinlememişti kız.
Şimdi arkadaşının neden bu kadar çok korktuğu belli olmuştu.
Nazlı, banyoda ki aynadan göğsünün üstündeki yaraya baktı.
Resmen kendi adını çizmişti aşalık.
Canı hala çok yanıyordu ama utanç daha ağır basıyordu.

Duşunu alıp banyodan çıktığında Ece'yi oda da onu beklerken buldu.
Hemen oturduğu yerden kalkarak Nazlı'nın yanına geldi.
"Ne oldu Nazlı, anlat çabuk. O.o yara nasıl oldu?"

Nazlı, hem çok üzgün hemde çok sinirliydi. Ece'ye olanları anlatıp biraz rahatlamak istiyordu.
Ece'ye oturmasını söyledikten sonra anlatmaya başladı.

"İlk ders boştu biliyorsun. Bende sen çıkıncaya kadar kahve içmek için kafeterya ya gittim.
Benim gittiğimde kimsecikler yoktu içerde. Ben kahvemi aldım bir masaya otudum.
Sonra içeri iki adam girdi.
Beni kollarımdan tuttular  bağırmama bile izin vermediler.
Bir kaç dakika sonra o geldi.
Bana tehditler savurduktan sonra mutfağa gitti. Elindeki  bıçakla geri döndü. Bir an beni öldürecek zannettin.
Çok korktum Ece, çok korktum.
Bu adam tam bir manyak.
Kızgın bıçakla göğsümün üzerine çizik attı.
Kendi baş harfini kazıdı.
Canım çok yandı Ece, sen haklıymış sın.
Şimdi ne yapacağım bilmiyorum?
Bu işaret benimle birlikte olan kadınlara kazıdığım bir damga dedi.
Herkes beni onun birlikte olduğu kadınlardan zannedecekmiş.

Bana ne dedi biliyor musun? Bu daha başlangıçmış.  Daha sonra tekrar görüşecekmiş benimle.
Çok korkuyorum Ece.
Keşke okul bitmiş olsaydı.
Bir dakika bile durmazdım burada.
Eve de dönemem. Annemin dedemin hayallerini yıkamam. Ölsemde bu okulu bitirmek zorundayım."

Arkadaşına sıkıca sarılan Ece.
"Haklısın canım.  Ne olursa olsun okul bitmek zorunda."

Ece, hemen ayağa kalktı. Ecza dolabından getirdiği malzemelerle Nazlı'nın yarasın pansuman edip kapattı.
İşini yaparken de bir taraftan konuşmasına devam ediyordu.
"Bir kitapta okumuştum. Birlikte olduğu kadınlara adını kazıyan bir  psikopat vardı.
Belki oda o kitaptan kopya çekti ha."

"Yapma Ece, bu deli falan değil, bilerek isteyerek acı verdi bana.
İntikam için yapıyor. Adım gibi eminim. Suratına su serpmeme çok sinirlenmişti zaten"
Ece, işini bitirdikriden sonra Nazlı, üzerini giyinip uyumak için yatağına yattı."

Ece, Nazlı'nın uyuyuncaya kadar başını bekledikten sonra gidip oda yattı.
Akşam yemeği için bile kalkmayan Nazlı, sabaha kadar deliksiz uyudu.
Gece geç saatlerde kendi kaldığı eve giden Ece, ev arkadaşının eve başka birini almasıyla evden ayrılmak zorunda kaldı.
Apar topar eşyalarını toplayıp tekrar Nazlı'nın evine döndü.