اعشقها و لكن....

الفصل السابع

فى الجامعه عند نور....
مروان: نور عامله ايه
نور: الحمد الله ،و انت 
مروان : الحمد الله ، بقولك كنت عاوزك فى موضوع بعد الجامعه ممكن لما نخلص نشرب اى كوفى فى الكافيه بتاع الجامعه
نور: تمام ماشى اشوفك بعدين
مروان: ماشى يلا باى
نور: باى
شذى : شكل السناره غمزت
نور: قولى يارب لما اشوف عاوز ايه
شذى : انشاء الله خير
_________________________________
فى مكتب فهد
فهد : احنا كده خلصنا التصاميم
مليكه: اه ، ممكن اروح على مكتبى
فهد بصوت واطى: وحشك حبيب القلب
فهد:لا احنا نشرب كوفى هنا و نكمل
مليكه: ماشى
فهد: غريبه
مليكه : هى ايه إللى غريبه
فهد: انك معترضتيش
مليكه: اللهم طولك يا روح يعنى اعترضت مش عاجب معترضتيش مش عاجب
فهد: اصل انا تقريبا من ساعه ما شوفتك و انتِ على طول معترضه و بالذات على كلامى لكن كلام ناس تانيه لا
مليكه: قصدك مين
فهد: حبيبك
مليكه باستغراب: حبيبى.. حبيبى مين و مين قالك انى عندى حبيب
فهد : معاذ هو مش ده حبيبك
مليكه ضحكت جامد و فهد سرح فى جمال ضحكتها و كأنه كان مغيب و اول مره يعرف ان ضحكتها حلوه اوى فاق من شروده : بتضحكى على ايه
مليكه بضحك: اصل انا بعتبر معاذ اخويا
فهد بفرحه : بجد
مليكه: اه هو لطيف و محترم و شهم و جدع و
فهد بعصبيه من كلامها على معاذ : خلاص فى ايه كل ده ما تعمليلوا تمثال بالمره ....، طب هو بيعتبرك ايه
مليكه : مش عارفه عمرى ما سألته بس انت ايه إللى خلاك تقول كده
فهد : اصلى شايفه مهتم بيكى و انتِ مهتمه بيه فقولت ده اكيد حبيبك
مليكه بابتسامة ساحره : لا مش حبيبى.... فين الكوفى انت قولت هنشرب كوفى
فهد بابتسامة:هطلبها
مليكه: ماشى
___________________________________
عند نور و مروان فى الكافيه
مروان : نور انا عاوزك فى موضوع مهم
نور: خير يا مروان
مروان بتوتر: خير .. بصى انتِ عارفه يوسف إللى معانا
نور: اه ماله
مروان : هو ..هو بيحبك و عاوز يتكلم معاكى
نور : و قالك انت تكلمنى
مروان بحزن : اه
نور بعصبيه : انت بنى ادم بارد و مبتحسش ، قوله انى مش عاوزه اتكلم مع حد غبى
مروان بفرحه : يعنى انت رفضه
نور : ايوه مش عاوزاه مش بحبه
و سابته و مشيت وسط فرحه مروان لأنه بيحبها بس كان خايف تكون  بتحب يوسف
__________________________________
عدى اليوم كله شغل و فى الليل مليكه كلمت كارما و قعدوا يحكوا لبعض على يومهم و بعد كده قرروا ينزلوا يعملوا شوبينج علشان الحفله و عدى الاسبوع فى مشاكسه سليم لكارما بس مينفعش يعدى يوم من غير ما يشوفها  و هى بقت بتحب قعدته و طبعا خناقات مليكه و فهد و هو اتعود على وجودها معاه ودايما بيعرف ازاى ينرفزها و يعصبها و هى طبعا بتجيب حقها بطريقتها بس برده بقى بيحب يشوف ضحكتها و بيحب يتكلم معاها حتى لو خناق و مليكه و كارما عملوا الشوبينج علشان الحفله و نور حاولت تتجاهل مروان و هو مضايق من معاملتها معاه و جه يوم الحفله
__________________________________
صباح يوم الحفله جت كارما لمليكه فى البيت فهذا اليوم كان اجازه لكى يجهزوا للحفله
كارما: أخيرا الحفله
مليكه: اه لحسن الواحد اتخنق من الروتين اليومى إللى احنا عايشين فيه
كارما: اه بس برده الروتين اليومى حلو
مليكه بمكر : الروتين اليومى ولا إللى بتشوفيه فى الروتين اليومى
كارما: على فكره انتِ رخمه
مليكه: انتِ بدأتى تحبيه
كارما : مش عارفه بس انا ببقى مبسوطه و انا معاه
مليكه: ده الحب يا أمير ههههههه
حدفت كارما عليها المخده: بس يا برده
مليكه: ههههه خلاص خلاص بجد اوصفيلى سليم من وجهه نظرك و احساسك ايه 
كارما : شخصيته حلوه و مرح  و راجل كده تعتمدى عليه و لما ببقى جنبه قلبى بيدق جامد اوى و بحس انى فرحانه ده غير انه حلو و لطيف و شكله حلو
مليكه: تيرا رارارااااا ...قال و تقولى مش بحبه ده انتِ حفظه  واخده بالك من كل تفاصيله
كارما: ليكى يوم
مليكه : لا يا حبيبتى الحمد الله
كارما : و النبى امال سي فهد ده ايه
مليكه: فهد هههه و الله ضحكتينى يا بنتى أحنا لو فى يوم عدى و متخانيقناش نتحرق
كارما: مش بيقولوا ما محبه إلا بعد عداوه
مليكه: مش معانا و بعدين هو تقريبا خاطب البت الملزقه إللى حكتلك عليها و يلا لحسن هنتاخر عاوزين نلحق نلبس
كارما: يلا
جهزوا نفسهم وسط الضحك و الهزار و جم علشان ينزلوا
مامة مليكه : ماشاء الله الله و اكبر عليكم ايه الحلوه دي
( كانت كارما ترتدى فستان ازرق طويل اوف شولدير كت و مفتوح من عند الركبه و لبسه هاى هيلز فضى و شنطه فضى صغيره و كوليه و حلق و اسواره و خاتم كانوا فضه و سابت شعرها و حطة ميك اب خفيف
أما مليكه كانت لابسه فستان ريد فيلفد و ضيق و نازل بديل طويل و وسع بسيط من تحت و كان بكم و لبسه هاى هيلز سوده و شنطه صغيره سوده و طرحه سوده و اسوره و خاتم   و ميك اب خفيف برده 
و كانوا الاتنين فى منتهى الجمال و الاناقة (
مليكه بابتسامة  : حبيبتى يا ماما
كارما: طنط حبيبت قلبى انت احلى
مامة مليكه: طب يلا علشان متتاخروش
مليكه: حاضر
و نزلوا راحوا الحفله
__________________________________
فى القصر.....
ارتدى فهد بدله سوده شيك جدااا كانت من تصميمم مصمم عالمى و كان شكله أنيق جدااا و وسيم جداااا
و سليم ارتدى بدله كحلى انيقه جدااا و أيضا من تصميم مصمم عالمى
و نزلوا الاتنين
سليم بابتسامة : أهلا بالكينج ، بقولك ايه انت النهارده فكها شويه متقفلش
فهد: ليه انشاء الله
سليم بمكر : يعنى حفله و كده و بيقولوا فى ناس مهمه جايه 
فهد : ناس زى مين
سليم بخبث: معرفش شوف انت بقى
فهد: و مين قالك ان مليكه مهمه
سليم بابتسامة انتصار : بس انا مقولتش مليكه
فهد بتوتر:  اصل....يلا علشان نلحق
و مشى بسرعه
سليم لنفسه : لما نشوف هتصمد لحد امتى ...، جايلك يا دكتورتى .....و مشى
_________________________________
فى الحفله وصل فهد و سليم قبل مليكه و كارما
دخلوا كانوا بيستقبلوا الضيوف و يتكلموا مع العملا فى الشغل والصفقات
فهد : سليم عاوزك تراجع معاهم العقود
سليم لا رد
فهد : انت يابنى مالك
سليم مصدوم و مبيردش
فهد لف  و بص هو سليم بيبص على ايه .....لقى كارمه و مليكه داخلين الحفله و الكل بيبص عليهم و على جمالهم و كلوا عمال يشهد بجمالهم سرح فهد فى جمال مليكه و ضحكتها وابتسم على هذه الحوريه
اما سليم كان سرحان فى كارما و جمالها و قام راحلهم
سليم: ايه الجمال ده
مليكه : ميرسي يا سليم
كارما : ميرسى يا مستر
سليم : مستر ايه بس بالحلاوه ده قولى يا سليم بس
ابتسمت كارما : ماشى
سليم : يا لهوى
مليكه بابتسامه: احم انا هنا يا جماعه
سليم: اه صح طب ما تمشى
مليكه : يا سلام فى ثانيه بعتونى
كارما : لا هو انا اقدر
مليكه: حبيبتى يا رافعه راسى
سليم: طب اسكتى بدل ما اجبلك ابو زيد الهلالى
مليكه بتوتر : مفيش داعى
سليم : ايوه كده اتعدلى
كارما : لا انت إللى الله يرحمك
سليم: ليه
مليكه: علشان ابو زيد الهلالى وراك
لف سليم : حبيب قلبى كنت لسه بقولهم لازم انده فهد علشان يقف معانا
فهد: و الله
همس سليم فى ودان فهد : و النبى ما تحرجنى قدامها يا شيخ
فهد: طب امشى قدامى
سليم : على فين
فهد: هنسلم على باقى الضيوف
سليم : يعنى فى حد يسيب القمرات دول و يروح يقعد مع الأشكال إللى هناك دي
مليكه و كارما ابتسموا على كلام سليم
فهد بغيظ : يلا و ابقى ارجعلهم
سليم : ماشى...روحوا انتوا اقعدوا على الطرابيزه إللى هناك
مليكه: ماشى
و مشى مليكه و كارما و راح سليم و فهد للضيوف
سليم : ايه يا عم وش الأسمنت إللى انت مركبه ده
فهد: ليه
سليم: ده انت حتى مسلمتش عليها
فهد : و هى مسلمتش ليه
سليم: يارب صبرنى هو مين الراجل
فهد: قصدك ايه يلا
سليم : قصدى اتلحلح شويه ياخويا
فهد : طب يلا و نبقى نكمل الحوار ده بعدين
عند مليكه و كارما
مليكه : شوفتى الحلوف حتى مسلمش
كارما ضحكت : الله يكون فى عونك يا بنتى ده على كده سليم نعمه
مليكه: مش قولتلك احمدى ربنا انك مش مع مستر ايرن مان ده
_________________________________
جه مازن
مازن: كركر زى القمر النهارده كالعاده
كارما: مازن بص انت قدامك حل من الاتنين ملهمش تالت علشان متعصبش يا اما تمشى من هنا دلوقتى يا اما تقف بس متقولش الاسم المستفز ده
مازن: خلاص مش هقولك يا كركر
كارما: اسكت يا مستفز
مازن : اهو بس الجميل متتعصبش
مليكه بصوت واطى سمعته كارما بس : انا فاضلى تكه و اولع فى الواد ده انا اساسا على أخرى
كارما بصوت واطى: ياريت علشان اخلص
مازن : بتقولو ايه
مليكه: معتقدش ان ده يخصك
مازن : هو انتِ متضايقة
مليكه: لا ده رخم و غبى
مازن : مين هو فى حد واقف معانا
مليكه: لا خلاص مش قادره
كارما بعصبيه : اسكت يا مازن
جه معاذ
معاذ : ايه الحلاوة ده عمله زى الملايكه
مليكه: ميرسى يا معاذ
معاذ : مش هتعرفيهنا
مليكه: اه دي كارما صحبتى و ده....
مازن : مازن مع كارما فى المستشفى
معاذ : هو انتِ تعبانه
كارما : لا انا دكتوره متدربه
معاذ: اه اهلا،  انتِ برده زى القمر
كارما: ميرسى
سليم شاف كارما و هى بتضحك اتعصب لدرجه ان كان فى نار تتطلع من ودانه
سليم: و الله لوريكى
فهد: فى ايه يابنى
سليم بعصبيه: بص عماله تضحك مع مازن و معاذ ازاى
فهد بص لقى مليكه بتضحك هى كمان
فهد بعصبه : و الهانم التانيه ده كمان ايه الى مخليها تضحك كده
سليم : هنفضل واقفين كده ساكتين
فهد : انا هروح اكسرلها رقبتها
سليم : و انا هولع فى الواد ده
فهد: بص بيبصلها ازاى
سليم : مش انت قولت انها بتعتبره زى أخوها
فهد بعصبيه: اه بس البيه بيحبها و عاوز يعترفلها بحبه
سليم : انت عرفت منين
فهد: خليت جاسر يعرفلى كل حاجه عن علاقته بيها
سليم : و هى عارفه
فهد : لا
سليم : طب يلا لحسن اطلع المسدس و أقتله
راح فهد و سليم لطرابيزه مليكه و كارما ....
سليم بص لمازن بصه مميته خلت مازن يمشى من قدامه : كارما تعالى معايا
كارما: على فين
سليم : شغل
كارما: دلوقتى.. حاضر يلا
سليم سحب كارما من إديها لساحه الرقص و بداء يرقص معاها
كارما: ايه ده مش انت قولت ان احنا رايحين شغل
سليم: تقدرى تقولى كدبه بيضاء
كارما : يا سلام لا بيضه ولا سوده اوعى
جت تمشى سليم مسكها
سليم: رايحه فين
كارما: هقف هناك ، انت حتى مسالتنيش
سليم سابها و بعَد شويه و بعد كده قرب و قالها : دكتورتى تسمحيلى بالرقص ده
كارما ابتسمت على حركته
سليم: اهو علشان متقوليش حرمتك من حاجه ، و بدأ يرقصوا تانى
__________________________________
عند مليكه و فهد
فهد: اجيبلوكوا شجره  و اتنين ليمون
مليكه: نعم انت بتتكلم كده ليه هو ايه إللى حصل
فهد بص لمعاذ بصه مميته معاذ فهم ان فهد بيحزره انه يقرب من مليكه تانى
فهد بعصبيه:  فى ان فى حوارات مش عجبانى فهمنى طبعا يا معاذ
معاذ : احم... اه .. طبعا يا مستر فهد
و مشى معاذ
مليكه: ايه إللى انت قولته ده انت أحرجته
فهد: صعب عليكى اوى ننوس عين ماما
مليكه: اتكلم معايا عدل
فهد: انا اتكلم زى ما احب و انتِ بطلى ضحك مع الناس و انا محرجش حد و لا انتِ متعرفيش تكشرى غير فى وشى انا
مليكه: و انت مالك اضحك مع إللى انا عاوزاه و اكشر فى  وش إللى انا عاوزاه
و سابته و مشيت
مليكه و هى ماشيه لقت حد حط ايده على كتفها
مليكه افتكرته فهد ...لفت :  يا..... ( صدمه احتلت جميع ملامحها )
____________________________________
تفتكروا مين الي حط ايده علي كتف مليكه ؟
و تفتكروا اتصدمت ليه يعني ...؟
وياتري نور هتفهم ان مروان بيحبها امتي و هتفضل متغيره معه كده لحد امتي ؟
و فعلاً سليم و كارمه ابتداؤ يحبوا بعض بجد ولا سليم بيتسلي كالعاده ؟