Kimsesiz Kız

1 YAŞINDA YETİMHANE DE

Daha 1 yasindaymisim bu lanet olası yere geldiğimde camii önünde bulmuşlar. Ailem beni çok yoksul oldukları için satmış ve beni satın alan kişi organ mafyasıymış tam amaliyathanede bobreklerimi alacakları sırada polisler gelmiş onlar kurtarmış beni kısacası. Beni kurtaran polis arada gelir beni yoklardı ama ben yetimhaneden ayrilmadan 2 yıl önce öldü bi o bana sahip çıkardı o da gitti tıpkı gidenler gibi ona soylerdim Ufuk amca ailemi bulacaksın degilmi oda,
"Tabii bulucağım Kayra sen umudunu kaybetme araştırıyorum en kısa zamanda bulacağım" ben de ona okadar çok inanırdımki artık uyuyamıyordum. Bizim yurdun müdüresi beni her gördüğünde,
"Kayra sen o amcaya fazla inanma seni kandırıyor" derdi. Ve benim hayallerimi paramparça edip giderdi neden böyle şeyler y apıyordu anlamiyordum ben daha 6 yaşında küçük bir çocuktum. Yetimhanede olduğum için arkadaşım çoktu onlarla kendimi avuturdum ama şöyle düşünsenize aileniz yok ve siz sadece arkadaşlarınızla vakit geçiriyorsunuz, onlarla yemek yiyorsunuz, onlarla eglenip, onlarla ağliyorsunuz... Okul zamanı yaklaşıyordu tam bir ay vardı heyecanlıydım 1. Sınıfa başlayacaktım beni neler bekliyordu acaba diye düşünmeden edemiyordum. Kırıklık ve burukluk vardı içimde annem ve babam olmadığı için ama tesellim de vardı "ALLAH KADERİME BÖYLE BİRŞEY YAZDIYSA BENİM İÇİN DE EN HAYIRLISI ODUR" derdim içimden...
Ve en sonunda okula başlayacağım güne gelmiştik okul müdüresi kıytırık birşeyler almıştı işte hepsi eski kullandığı eşyalarmış...
Okul arabası geldi ona bindik ve okula gitmek için yol aldık tam bir yere oturacaktım ki yandaki kiz bura dolu dedi arkasi boştu oraya oturacaktım ordan bir oğlan çocuğu beliri verdi
"Birlikte oturabilirmiyiz her yer dolu bende oturacak yer bulamadım" dedi
Bende "Tabii olur arkadaşız biz" dedim ve yanıma oturdu okula gelmiştik çok büyüktü hemen 1/A sınıfına gittim iceriye girdığimde ilk sıra boş gozukuyordu oraya oturdum yanıma tekrar o servisteki çocuk geldi şaşırmıştım bana
"Beni hatirladinmi serviste bilrikte oturmuştuk yanına oturabilirmiyim senle iyi bir ikili olacağımızı düşünüyorum" dedi.
Bende "Evet hatırladım oturabilirsin " dedim. Ve ilk ders nihayet başlatmıştı... Anaokuluna gitmemiştim müdüre izin vermemişti  bende sayıları harfleri kendim öğrenmiştim... Ders bitmişti yanimdaki çocuğa adını sordum"Demir" dedi.
Banada aynı soruyu sormuştu "Kayra" dedim. O günden sonra hep iyi arkadaş olmuştuk sınıfta fazla dışlanmamıştım herkes beni severdi ve başarılı bir öğrenciydim yaramazligi her cocuk gibi bende yapardım ama bana kizarlar diye fazla yapmazdım... İşte böyle 8 ay geçti tatil yaklaşıyordu üzülüyordum normalde her çocuk tatilin gelmesini ve tatilin hic bitmemesini ister ama ben üzülürdüm arkadaşım Demir'den ayrıldığım icin cocukluktu işte neyseki 3 aydi... Ve karneler dağıtılıyordu Demire
"Demir biz senle 3 ay boyunca konusamiyacakmiyiz" dedim
Oda; "Kayra tabiki konuşacağız ben seni annemin telefondan ararim bide yetimhaneye gelir oyun parkına gideriz"dedi bende gülümsedim"olur"dedim