Ραφαηλ POV
Νιώθω κάτι να βαραίνει το στήθος μου. Ακουμπάω με κλειστά μάτια να δω τι είναι αυτό και ακουμπάω κάτι μαλλιά. Χμ.. το μωρό μου κοιμάται... Το κεφάλι μου είναι βαρύ. Αν θυμάμαι καλα πρέπει να βγήκα χθες και σήμερα πως βρέθηκα στο σπιτι της Γαίας;;; Ανοίγω δυστακτικα τα μάτια μου και το θέαμα που αντικρίζω με σοκάρει. Γουρλωνω τα μάτια μου στο θέαμα που διαδραματίζεται μπροστά μου. Ποια είναι αυτή;;; Πως βρέθηκα εγώ εδώ;;; Και το κυριότερο : τι στο διάολο έγινε χθες;;; Αμέσως την απομακρύνω από πάνω μου αυτή τη γυμνή γκομενα και σηκώνομαι και γω πάνω όλος περίεργος γυμνός;; Ο Θεέ μου! Σκηνες από το τι έγινε χθες το βράδυ άρχισαν να παίζουν στο μυαλό μου. Δεν ρο πιστεύω πως πήδηξα κάποια άλλη! Απάτησα τη Γαια... λεω και μπλέκω τα χέρια μου στα μαλλιά μου τραβώντας τα με απόγνωση. Πρέπει να φύγω από δω. Αρπάζω τα ρούχα μου και ντύνομαι μέσα σε δευτερόλεπτα. Τρέχω στην πόρτα και όταν βγαίνω έξω αφήνω μια ανάσα να βγει από μέσα μου. Αρχίζω να τρέχω σα τρελος λες και με κινηγαει κάποιος. Ποσό μαλακας είμαι;; Δεν το πιστεύω πως το άφησα να γίνει αυτό; Χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει σπιτι μου. Πως θα αντικρίσω ξανά τη Γαια;; Οι φαϊνες μου ιδέες περί εξομολόγησης με κατέστρεψαν. Τι ήθελα να βγω και να πιω;; Κάθομαι στο καναπέ και ολα ακόμα γυρίζουν. Ακουμπάω το κεφάλι μου πίσω και κλείνω το πρόσωπο μου ανάμεσα στα χέρια μου. Δεν θα μου το συγχωρήσω ποτε αυτό! Βέβαια από το χθεσινό καταλαβα ποσό πολύ είμαι ερωτευμένος με τη Γαια.. δεν το πιστεύω! Τι λεω ο παλιό μαλακας;; Αυτό περίμενα για να το καταλάβω;;; Δεν μπορώ να της το πω... Δεν πρέπει να το μάθει...Και δεν θα το μάθει... σηκώνομαι από το καναπέ και κατευθυνομαι προς το μπάνιο. Πρέπει να ξεβγάλω τη χθεσινοβραδινή νύχτα από πάνω μου. Αυτή τη νύχτα που θα με στοιχείωνει από δω και στο εξής...
Βγαίνω από το μπάνιο και τυλίγω μια πετσέτα γύρω μου. Ακουω το κινητό μου να χτυπάει και τρέχω προς το σαλόνι για να το βρω. Το πιάνω στα χέρια μου καο βλέπω το όνομα της γαίας να αναγράφεται στη κλήση. Είμαι τόσο μαλακας που χθες δεν την πηρα ένα τηλέφωνο γιατί ήθελα και να χωρίσουμε... δεν το πιστεύω! Θα αρχίσω να βαράω το κεφάλι μου στο τοίχο με τις μαλακιες που κάνω... εκεί που παω να το απαντήσω η κλήση τερματίζει. Εμ βέβαια αφού δεν απάντησα τόση ωρα... πρέπει να παω από κει και μάλιστα γρήγορα... πετάω το κινητό στο καναπέ και τρέχω μέσα στο δωμάτιο να αλλάξω... φοράω ότι βρω μπροστά μου αλλά παντα προσεγμένα ρούχα και παίρνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου. Μέσα σε πέντε λεπτα είχα φύγει από το σπιτι με προορισμό το σπιτι της....
KAMU SEDANG MEMBACA
Inside his darkness [BOOK 1]
Fiksi RemajaΑ:μου ανήκεις και όσο πιο γρήγορα το καταλαβεις τόσο το καλύτερο.. μου είπε σοβαρός κοιτώντας με βαθιά στα μάτια Γ:Κανεις λάθος ούτε εγώ ούτε το παιδι μου σου ανήκει ολα έγιναν από ένα λάθος!... του υπενθύμισα και τότε τον ειδα να αγριεύει πραγματι...