İşte geldik! diye düşündü Olivia Abbott, annesi arabayla yol kenarından ayrılırken.
Olivia yolun kenarında durmuş yeni pembe elbisenin eteğini belki milyonuncu kez düzeltiyordu. Pembe giydiği herzaman kendisini çok iyi hissederdi fakat bu sabah pembe işe yaramıyordu.
Olivia bu kadar gergin olmamayı dilerdi. Nasıl olsa bu ulusal çapta bir amigoluk değil, sadece yeni ortaokulunun sekizinci sınıfındaki ilk günüydü. Bilinmeyen bir şehirde. Hiç kimseyi tanımadıgı bir şehirde.
TAMAMEN KAYAFI SIYIRACAKTI.
Söz konusu babasının yeni işi olmasaydı Mimi ve Karayla eski okuluna ve eski arkadaş grubuna donerdi. Hiç olmazsa okulun açılmasının üzerinden beş hafta geçmişken arkadaşsız yeni kız olarak ortaya çıkmamış olurdu.
