My Demons 🖤

#1

Τον είδα μια μέρα πριν 2 μήνες περιπου στον σταθμό.... Ήταν βράδυ... Δεν είχε φως οπότε δεν τον έβλεπα και καλά... Όμως δεν χρειάστηκε να τον δω με το που είδα μόνο και μόνο το μαλλί του και ελάχιστα διέκρινα κάποια χαρακτηριστικά του προσωπου του μέσα στη νυχτα ήξερα από την αρχή ότι θα τον ερωτευτώ. Μετα απο λίγα λεπτά ακουσα την φωνή του... Σκέτη καυλα... Από κείνη την στιγμή λέω στον εαυτό μ "αυτός ο άνθρωπος θα με καταστρέψει " . Δεν τον ήξερα καθόλου. Δεν είχα ακουσει τιποτα για αυτόν. Δεν ήξερα καν ότι υπάρχει. Δεν τον είχα δει ποτε, μέχρι εκείνη την γαμημένη μέρα. Τέλος παντων ... Μετά  το ίδιο βράδυ έμαθα ότι είναι μπλεγμένος, ναρκωτικά, εμπόριο , "γαμιας" και καλά, και ότι γενικά είναι ένα από τα χειρότερα παιδια της πολης μου. Την ίδια μέρα επίσης αφου έφυγα από το σταθμό πηγα στην γειτονιά μου να δω την τότε δήθεν κολλητή μου και να της πω τι είχε γίνει . Πήγα την βρήκα και της λέω έχω κρασ. Με ρωτησε "ποιος" και της είπα ο χρισταγγελος. Με το που ακουει το όνομα μου του Αρχίζει να ουρλιάζει και να λέει "ιιιιιιι, με αυτόν. Έλεος. Οχι ιουυυυ. ". Την άλλη μέρα η κολλητή μου είχε περιπατο με το σχολείο και εγώ τελείωνα στο 4ωρο οπότε είπα να περασω από σταθμό να την δω γιατί εκεί αραζε συνήθως.Πέρασα λοιπόν και έρχεται να με προλαβει πριν μπω μέσα στον σταθμό να μου πω ότι είναι μέσα ο χρισταγγελος και της την πεφτει.Οκευ λέω νταξει σιγά δεν τρέχει κάτι . Της λεω  όμως "μην κάνεις τίποτα μαζί του εκτός από φάση " Αυτή αμέσως "ναι, ναι αποκλείεται " Κτλ. Ωραία λέω μια χαρά. Μετά όταν γυρναγαμε σπιτι το συζητάγαμε και της έλεγα συνέχεια "μην κάνεις κάτι μαζί του. Μόνο φάση αν θες. Μην τα φτιάξεις μαζί του γιατί δεν θα είναι ωραίο" Κτλ. Μου λέει "θα κάνω το βράδυ μαζί του φάση λογικά, γιατί τώρα δεν είχα όρεξη. "Ωραία της λεω. Τέλος παντων είχα βγει το βράδυ. Αυτή με άλλους , εγώ με άλλους. Αλλά συναντηθηκαμε. Με το που με βλέπει μου λέει "τα φτιαξα με τον χρισταγγελο" Της λέω "γιατί ρε? Δεν σου ειπα να μην το κάνεις?!  Αφου δεν σ'αρέσει " Μου λέει "δεν μπορουσα να του πω οχι. Ήταν χάλια. " Λέω οκευ. Ας το προσπερασω. Έτσι θα μπορώ να τον γνωρίσω και καλυτερα.Ετσι και έγινε. Ειμασταν φίλοι μετά, γνωριστήκαμε κτλ. Κάποια στιγμή (5 μέρες μετα βασικά) χώρισε με την κολλητή μου ,την Ελεανα. Εγώ του στάθηκα εκείνες τις στιγμές γιατί ήταν λίγο στεναχωρημένος γιατί ήθελε να το παει σοβαρά, ε και τελος παντων του στάθηκα. Εντωμεταξύ η Ελεανα οσο τα είχανε του έλεγε "αν χωρίσουμε φτιαχτα με την κολλητή μου" Δηλαδή εμενα. Και μου πεταξε μια μαλακια και μου λέει "θα τα φτιαχνα μαζί σου μόνο και μόνο από εγωισμό επειδή μου το ειχε πει η ελενα". Δεν ενιωσα τόσο ωραία εκείνη την στιγμή αλλά τεσπα.Τέλος παντων από κείνη την ημέρα άρχισαν ολααααα.Με έπαιρνε αγκαλιές. Πήγαινε να με φιλήσει κτλ. Και γενικώς άρχισε το παιχνιδάκι του.Μου έλεγε σχεδόν συνέχεια ότι είμαι ένα παιχνίδι αλλά είμαι μόνο δικό του παιχνιδι. Επίσης μου έλεγε ότι δεν του άρεσε να παιζει με συναισθήματα όταν καταλαβαίνει από τα μάτια του άλλου ότι τον αγαπάει πραγματικα ή ότι δεν λέει ψευτικα σαγαπω και άλλες τέτοιες παπαριες . Ε λοιπον μετά από λίγο καιρό άρχισε να παίζει ακόμα χειρότερα μαζί μου. Άρχισε να μ λέει και "σ'αγαπώ" Ψευτικα φυσικά. Αλλά πονουσα ρε φίλε γιατί εγώ τον αγαπουσα αληθινά. Με τον καιρό ήρθαμε πιο κοντά. Γνώρισε και την μανα μου. Και τεσπα κατάλαβες. Εντομεταξύ μου έλεγε κάθε τρεις και λίγο ότι θέλει να με πηδηξει. Και ότι έχω κωλαρα και αλλά τέτοια. Έχει παει να με πηδήξει 3 φορές... Βασικαα... Να με βιάσει! Αλλά δεν τα κατάφερε.Όσο οι μέρες περνουσαν ένιωθα περισσότερο για αυτόν. Τον αγαπουσα περισσοτερο. Και όσο μεγάλωνε η αγάπη μεγάλωνε και ο πόνος που μου ασκουσε. Προσπάθησα να τον κόψω (ψεμμα) . Όλοι μου λέγανε ότι είναι μαλακας, και ότι δεν αξίζει αλλά εμένα, κάτι μου λεγε μέσα μου ότι δεν είναι έτσι ο χρισταγγελος. Πίστεψα σε εκείνον. Οχι σε αυτά που έλεγε φυσικα, αλλά... Πίστεψα ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να νιώσει, πιστεψα ότι έχει έστω και λίγο σεβασμο. Πιστεψα ότι μπορεί να αλλάξει. Αλλά και να μην τα πιστευα όλα αυτά... Τον αγαπουσα... Δεν μπορουσα να φυγω μακριά του.Σήμερα ήταν η χειρότερη μέρα. Μου είπε "χωριζουμε" (μόνος του το ειχε αποφασίσει ότι τα έχουμε) και μου είπε μετα απο λίγο "νταξει τα ξανά φτιάξαμε" . Δεν απανταγα, είχα νευρα. Απλά τον απέφευγα. Μετά μου λέει παλι "χωριζουμε". Λέω νταξει. Μετά από λίγο όμως το πραγμα χειροτέρεψε. Άρχισε να με κανει να νιώθω σκουπίδι. Έκλαιγα επειδή έκανε και έλεγε πραγματα που με ποναγαν . Δεν άντεξα πολυ και έβαλα τα κλάματα. Μετά με πήρε αγκαλιά και μου λέει "τι εχεις" Του λέω "τίποτα, ασε με " Δεν με άφηνε. Άρχισε να μου πιεζει τα χέρια και ποναγα. Ουρλιαξα σε κάποια φάση γιατί πονουσα πολυ. Εκτός από τα χέρια μου έσφιγγε και την μέση, γι'αυτό ποναγα τόσο. Μετά παω να φυγω, να παω πιο περα ,γιατι ήθελα να κλάψω, και ήρθε πισω μου . Μου έλεγε ότι χειρότερο θα μπορουσε να πει ένας άνθρωπος σε κάποιον που τον αγαπαει. "Είσαι ένα παιχνιδι, τελειώσαμε τσουλα, μ'αρεσει να παιζω, θα τρέχεις από πίσω μου, μαρεσει όταν θυμώνεις, κοιτάω τα μάτια σου και μου θυμίζουν πατσαβουρα, να μάθεις να μην εμπιστεύεσαι"Μετά έφυγα και μετά από λίγο ήρθε να με βρει.  Μου λέει "θέλω να μιλήσουμε"  Λέω "τι έχουμε να πουμε? " Μου λέει "το έκανα για πλάκα, για να θυμώσεις αλλά δεν θυμωσες, πληγωθηκες " Και του λέω εγώ  " Μπράβο, ωραίες πλακες, δεν με νοιάζει όμως, φυγε απο την ζωή μου " Με ρωτησε κάτι εκεινη την ώρα... "Μ'αγαπάς? " Του απάντησα "ναι ή ίσως και να σαγαπουσα. Δεν ξέρω" Μετά πηγε να με φιλήσει με το ζόρι και γω χτυπιόμουν γτ μου έσφιγγε τα χέρια και τα ποδια και δεν μπορουσα να κουνηθω . Δεν με άφηνε μέχρι που σταματησε πηρε το κινητό μου και εφυγε.  Ήθελε να παω μαζί του αλλά οχι. Έστειλα την ξαδελφη του να του πάρει το κινητό . Τον κυνηγαγαμε δυο κορίτσια για 10 λεπτά σε όλη την περιοχη. Εγώ εντωμεταξύ , ήμουν χαλια από πριν και έτρεξα και μετά είχα ταχυκαρδια και ζαλιζομουν κτλ. Νοιάστηκε λίγο. Αλλά δεν τον αφησα να νοιαστει παραπάνω. Ήταν ψευτικο. Μετά μου λέει "θες να μείνουμε φίλοι " Του λέω "δεν ξέρω! " Λίγο αργότερα με πήγε σπίτι μου και στον δρόμο έκλαιγε .Τον είδα να κλαίει και ένιωσα κάτι να σπάει μέσα μου. Έκλαιγε πραγματικα . Φαινόταν ότι έκλαιγε και ποναγε. Τον ρώτησα τι έχει και μου απάντησε ότι απλά είχε κάνει κάτι που του αρεσε εκείνη την στιγμή όταν το έκανε αλλά δεν έπρεπε να το κάνει και φώναζε "γιατί, γιατί , γιατί, γιατί το έκανα ". Δεν μου είπε κάτι παραπάνω. Έκλαψε λίγο στην αγκαλιά μου και μετά σταμάτησε. Υστερα από αρκετή ώρα πήγε να με φιλήσει. Εγώ έβαλα τα κλάματα (παλι ) γιατι ρε φίλε μου λέει να μείνουμε φίλοι και μετά έρχεται και με φιλάει και με χουφτωνει κτλ. Πο-να-ω! 💔 εκλαψα για αρκετή ώρα με πηρε αγκαλιά. Και με το ζόρι κρατήθηκα να μην το βρισω, επειδη όταν γυρισα και τον ρώτησα πως μπορεί και το κάνει αυτό κι ότι είναι αναίσθητος . Γυρνάει και μου λέει " Στα φιλικά μπαίνουν τα καλυτερα γκολ"!!

Τέλος! (Αληθινή ιστορία) 💔😭

Περιμένω γνώμη στα σχόλια!