My Ex. Boyfriend Is My Boss [BOOK TWO UNDER EDITING!!]

CHAPTER 41.

*Jayson POV*

Nakakainis..
Alam naman nilang ayoko pa umuwi sa pilipinas saka pa nagkaroon ng problema sa kompanya ko..

Nang malaman yun ng mga magulang ako pilit akong tinataboy gusto nilang bumalik na ako at ayusin yung gulo..
Ewan ko ba at anong gulo ang ibig sabihin nila basta ang alam ko yung kompanya ko ang may gulo ngayon..

Wala na akong nagawa dahil ayoko naman mawala ng basta basta yung pinaghirapan ko..

Tsaka narinig ko pang tinawagan ni Mom si Nicole at sinabi dito na uuwi ako..

Bago pa nila malaman ang balik ko sisiguraduhin kung hindi nila malalaman..
Ayoko pa sila makita lahat..

At ayun nga nung sinabi ni mama kay Nicole yun..
Umalis na ako pero ang alam lang nila mom at dad may pupuntahan muna ako pero hindi nila alam aalis na ako uuwi na ako..
Ayoko sabihin nila kay Nicole na andun na ako,,
Tsismosa pa naman nun..

____

Airport..

Kakarating lang ng eroplano kaya lahat kame lumabas na..

Pero may nahagip ang mga mata ko..
At sigurado akong kilala ko yun..
Walang iba kundi si Mike at Jane kasama ang anak ko!
Kaya naikuyom ko yung mga kamay ko..
Malas ko naman oh..
Kakarating ko lang makikita ko silang dalawa agad..

Saan kaya pupunta yung Mike?
Aalis sya ng Pilipinas?
Well..
Wala akong pakialam..
Mabuti nga at hindi ko sya makikita..

Dumiretso nako palabas at pumara ng taxi..
At nagpahatid ako sa condo ko..
Wala kasing may alam na darating ako kaya wala akong sundo..

Habang nasa byahe ako
Inaalala ko yung nakita ko kanina sa airport..

Habang umaalis kasi si Mike,,
Umiiyak si Jane at napayakap dito..
Bakit ganon nalang reaksyon nya?
Magkikita pa naman ata sila ah?
Mag fiance sila, diba?
Parang mamamatay naman kasi yung iyak nya kanina..
Tssss..
Ganon nya ba mamiss agad yung lalaking yun?

Napangiti ako ng mapakla at Napailing..
Bakit ko naman sila iniisip..
Bakit ko sya iniisip??
Dapat wala na akong pakealam diba?
Bakit?
Tssss..

Ilang sandi nakarating agad ako ng condo..
Pumasok ako tsaka nagpahinga..
Kailangan ko ayusin sarili ko..
Dapat hindi nako naapektohan..

Napahiga ako sa kama habang nakatingin sa kesame,
Inilagay ko yung isang braso ko sa noo ko habang inaalala naman yung panahon na kame pa at masaya pa..

'Bakit hindi ko sya makalimutan?
Ilang beses paba ako dapat masakatan para makalimutan sya?? '
Tanong ko saking sarili tsaka pumikit..

Gusto ko magpahinga muna sandali dahil may pupuntahan rin ako mamaya..
Gusto ko pumunta doon sa huling pagkakataon at hindi na ako babalik sa lugar na yun..

*Jane POV*

Andito kame ngayon sa Airport ng anak ko..
Hinatid namin si MIKE..
At ito na ata siguro ang huling beses namin sya makasama..

Oo,
Aalis sya..
Sabi nya susupportahan nya pa ako at andyan lang sya para saakin?
Pero aalis sya?

Pero wala naman akong
Karapatan na pigilan sya dahil alam ko sa sarili ko nasasaktan ko pa sya at gusto nya magpakalayo para makalimut..

At ayaw nya pa sana kame ng anak ko sumama dito sa airport dahil baka mamiss nya kame edi hindi raw sya makakaalis..

Sus..
Alam ko naman kahit andito kame aalis parin sya..
At alam ko dahil kailangan nya..