CHOCOLATE LOVE (one-shot story)

 ***I just want to prove to someone that love still exist , though sometimes we need to sacrife our feelings. . .  :) ***

“Love suffers long and is kind; love does not envy; love does not parade itself, is not puffed up.”

-taken from 1Corinthians 13:4

Andito ako ngayon sa 5th floor ng University namin, mag'isang nakatanaw sa kabuuhan ng buong campus. Kita ko ang mini-forest namin, Library, Gymasium, Parking lot at Student Plaza, habang nagsasoundtrip.

Ang laki talaga ng populasyon ng mga estudyante dito. Ngayon ko lang napansin na ang ganda pala ng scenery from here, at ang presko ng hangin. Kita mo ang ibat'ibang tao naglalakad, nag'uusap, naglalandian ang iba, busy naman ang iba sa pagrereview. Pero bakit ganun? Parang my hinahanap ang mga mata ko, hindi ko malaman kung anu o sino.

At nang biglang nadako ang mga mata ko sa bandang Student Plaza at nakita ko siya parang hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Hayyy, bigla ko tuloy naalala nung. . . . .

Flashback:

Ininterview ko siya dati para sa magazine na ginagawa namin. Sobrang bait niya, sobrang talino, maputi, matangkad at God fearing pa, all in one na ata, near to perfection kumbaga.

'Ang swerte naman ng mamahalin mo' bulong ko sa sarili ko, pero napalakas ata at narinig niya.

'Anu un?' mas kinabahan pa ako sa tanong na yun, kesa sa mismong pag-iinterview ko sakanya.

'Alam mo ang cute mo mamula' sabay tawa nito, nakakainis aa.hmm >.<

'Huh? aa ee, thank you pala sa pagsagot ng mga tanong ko sayo' feeling ko lulubog na ako ee, kaya mabuti pang umalis na ako, itetext ko na lang siya kung may tanong pa ako. Nagpa-alam nalang ako sakanya at nagmadaling nag-ayos ng gamit.

'Stephanie!' sabi niya at bigla akong napatigil.

'Tara lunch tayo, I'll treat you! I will not take a no for an answer!' those smiles are killing me, I can't resist to.

Upon walking, bigla na lang bumuhus ang ulan, at nabigla na lang ako nang naglabas siya ng payong.

'Dito ka Steph' my heart starts to beat so fast, that I can't explain why. Hindi ko alam kung dahil sa pagkakadikit namin or because of the fact that his hand are in my shoulder?

Finally, dinala niya ako sa isang Chinesse Restau, yun kasi ang pinakamalapit sa campus namin ee.

'Elbert!' tawag sa kanya ng isang babae and she is damn cute. Nahiya naman ako sa itsura ko, well I am just a simple lady anu nga ba ang panama ko. duh! why I am comparing myself? tsk!

'I thought you’re in Paris?' lumapit kami sa table ni Ms.Cute mag-isa lang niya, at pinaghila lang ako ni Elbert ng upuan.

'Actually, kakarating ko lang and I need to fix some stuffs here in Philippines, anyways, san ka ngayon nakatira?' HEY! I EXIST! parang gusto kung isigaw un, pwedeng ipakilala muna ako? bago mgchickahan? hmm.>.<

'Sa puso niya!' sabay turo s'akin. huh??! nabigla naman ako, but I don't know pero parang kinilig ako? (///)

'Ohw:) Anyways, who is this pretty lady besides you?' ang bait pala niya hehe tinawag lang na pretty mabait na hehe

'My life' sabi niya, habang nakatingin sa menu .O-M-G! O_O

'Elbert!' saway ko sa kanya, pinagseselos niya ba tong babae o gusto niya talaga ako?

At biglang nagring ang phone ni Ms. Cute.

'. . yeah, I'll be there in an hour I guess, okay bye' sabi nito.

'I gotta go, so sorry, I can't be with you guys.' mukhang urgent nga kasi ‘dipa nakakapagsalita si Elbert umalis na ito. Pero parang walang paki'alam si Elbert nung umalis siya, naguguluhan naman ako sa laalking to, kanina pinagseselos lang ngayon siya ata ang agselos aa.

At kumain kami ng napakatahimik, pansin ko ang pagbabago ng mood ni Elbert.

'Tara na? I guess you have your class na?' sabi niya at simpleng tango na lang ang ginawa ko, I also lost my mood. Feeling ko he just used me to make that girl jealous and I guess nabigo siya, kasi wala akong nakitang selos sa mukha ni Ms. Cute instead siya pa ang nagselos. Pero hmm, wala na akong pag-asa, my mahal na pala siya :(

'Ikaw?' tanong ko sa kanya.

'Maya pang 6pm next class ko, sa condo muna ako' malapit lang yun dito, mapapalayo siya pag ihahatid niya pa ako.

'Aa, wag muna akong ihatid sa school, para di ka na mapalayo' sabi ko sakanya.

'Okay, cge' what?!!! So, hahayaan talaga niya akong maglakad mag-isa. Okay! Hmm, don't ever ask me to go out again! hindi na kita crush, I changed my mind.

'Ohh cge, thank you. Bye' yun lang ang sinabi ko at iniwan ko na siya.

9:30pm and I'm still awake, iniisip ko yung nangyari kanina, nang biglang my nagtext sa akin.

From: Elbert

You still awake? hindi ako makatulog ee, sorry kanina. It’s not proper na pinabayaan kitang pumasok sa school mag'isa. Sorry.

Buti alam mo! Ayoko ngang magreply sayo. Makatulog na nga, my quiz pa ako bukas pero paglapag na paglapag ko ng phone ko, biglang nagring.

Calling Elbert . . . . .

Hayy storbo, inoff ko na lang ang phone ko at natulog na ako. Pero. . . hayy, in-on ko din ang phone ko, after a minute 1.2.3.4.5.6.7. messages received! agad-agad?

From: Elbert

I know you’re angry with me, and I can't blame you yet, I really need someone to talk to, please kahit hindi ka nalang magsalita at biglang. . . .

Calling Elbert. . . . .

hayy. okay.

'Stephanie? Yeah, I'm so sorry. (bumuntong hininga siya at feeling ko umiiyak siya) the girl in the restau is my ex-girlfriend, whom I loved the most yet binalewala niya lang ako. I gave everything still it’s not enough (umiiyak pa rin siya at naawa na ako.)

'Tama na Elbert, she is not worth with your love, baka may mas better pa kesa sa kanya' hindi ko sinabi yun para sa akin pero para magising siya sa iniiyakan niyang babae.

'Please be at my side Steph, I need someone to hold on. Please don't leave me again' nabigla ako sa pagkakasabi niyang yun. 

'Again?' pabigla kong sabi

'Let’s talk tomorrow please, I have something to tell you' at binaba niya na ang phone.

Paulit'ulit sa utak ko ung AGAIN, bakit again? kakakilala ko lang sakanya aa.

Kina-umagahan, hinanap ko agad siya at nasa University Canteen lang pala siya.

'Elbert!'

'Last time we talked I'm drunked, I assumed that she is you. Sorry'

What?!?! hindi ako nakatulog, dahil in-assumed mo lang pala na ako siya??!!, strike 2! mug***!  You just used me AGAIN!. Napatakbo na lang ako at I don’t care if he is calling me, what a jerk is he?!!.

 At present:

'Stephanie! haynkhu girl, siya nanaman ba?! move on! ihuhulog na kita mula dito sa 5th floor, nang magka'amnesia ka na at makalimutan muna yang Elbert na yan!!!'.

My feelings just get deeper kahit di ko na sinasagot pag pinipm niya ako sa facebook, kahit ang mga messages niya sa phone ko and even his calls. I really want to forget him but instead I just fall inlove with him, and I hate it! Kung may aalisin ako sa memory ko, gusto ko nung araw na ininterview ko siya. Kasi kung wala yun, hindi ako nahihirapan ng ganito, hindi ako nagmamahal para sa wala.

 %