Σκέφτομαι τα χέρια του
τα χέρια του ν' αγγίζουν το σώμα μου
Υφαίνουν γραμμές πάνω στις κλειδώσεις
μία μία οι γραμμές σαν ρυάκια
κυλούν απ' τον λαιμό μου
Η παλάμη του ακουμπά απαλά,εξεταστικά στους ώμους μου
προσεκτικά,σχεδόν τρυφερά
Τα δάχτυλα του ,
κάτω, κάτω
Διασχίζουν ,
στο στήθος στέκονται λιγάκι,διαγράφουν
ένα κύκλο,κι ύστερα
διασχίζουν το δέρμα της κοιλιάς,
διαπερνούν θα νόμιζες τα σωθικά μου
Διασχίζουν μια διαδρομή,
αφού χάιδεψαν τα κόκκαλα, τα πλευρά μου
κάτω,κάτω
Σαν μια σταγόνα κυλάει απ'το μέτωπό μου,
γλυστράει, γλύφει τα χείλη μου,
πέφτει στο στέρνο μου με τόση δύναμη το κάνει να βουλιάζει,
κυλάει και καίει το χώρισμα ανάμεσα στα στήθη μου,
πάλλεται μαζί με το στομάχι,
ραγίζει τη ράχη μου,
τυφώνας που χωρίζει τα σκέλη μου,
φιλάει τα χέρια του
κι ηρεμεί.
-Rêvel
YOU ARE READING
Τα χέρια του
PoetryΣκέφτομαι τα χέρια του τα χέρια του ν' αγγίζουν το σώμα μου Υφαίνουν γραμμές πάνω στις κλειδώσεις μία μία οι γραμμές σαν ρυάκια κυλούν απ' τον λαιμό μου Η παλάμη του ακουμπά απαλά,εξεταστικά στους ώμους μου προσεκτικά,σχεδόν τρυφερά Τα δάχτυλα του...