🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Hayat'tan
Bir iki saat sonra uyandım. Kafam Yusuf'un göğsünde, Yusuf'un başı benim başımda, baya iki büklüm uyumuştuk. Her yerim ağrıyordu. Kalkmadan Yusuf'un kafasını düzelttim ve yavaşça kalktım.
"Hayat?" dedi uykulu gözleriyle
"Efendim?"
"Nereye? Saat kaç?"
"Saat 7 olmuş iki saat uyumuşuz"
"Biraz daha uyusak olmaz mı?"
"Neden ki?"
"Bilmem. Çok iyiydim ben öyle"
Sadece gülümsedim. O da uykulu uykulu gülümsedi.
"Ama iki büklüm olmuşuz. Belim ağrıyor."
"Ya bi şey olmaz gel buraya" dedkten sonra beni kolumdan tutup kendine çekti
"Ya Yusuf sakin olsana. Çok uykuna düşkünsün"
"Benimde uykum var kızım napayım ya"
"İyi tamam. Ama dur ben oturayım bende dizime yat nasıl fikir"
"Enfes"
"Ya manyak çisödpdkr tamam uzan hadi"
dediğimde küçük bir çocuk gibi dizime yattı
Yusuf çok iyi bi insan, arkadaşlarına, ailesine, çevresine, kimseyi bilerek kırmayan bi insan. En sevdiğim yanı sevdiklerini sonuna kadar sahiplenmesi. İyi ki tanımışım onu. O benim hem annem, hem babam hem abim.
Ben bunları düşünürken bi anda kalktı.
"Hayat, kalk dışarı çıkalım. Valla uyuyamıyorum uykum kaçtı benim."
"Dışarı derken? Yani nereye?"
"ıhm.. şeye gidelim yaa. Acıkmadın mı sen?"
"Acıktım evet. Yoksa düşündüğüm yer mi?"
"Tamda düşündüğün yer."
Ellerimi küçük çocuk gibi çırptım. Gideceğimiz yer. Sahil kenarında bir kebapçıydı. Evet kebapçı.
"Ben giyinip geliyorum o zaman akşam soğuk olur."
"Tamam prenses bekliyorum"
Yazmaya üşeniyorum. Ve aklıma bir şey de gelmiyor. Hiç yazamıyorum böyle şeyleri. Bana fikir verirseniz çok makbule geçer😂🍀
