Sabah Eşinin dürtmesiyle uyandım.
"Ya ne var ya?"
"Kahvaltı hazır kanka kalk"
"He taam git"
"Çabuk gel krepler soğuycak"
Kalktım ve bir kaç saniye yatağının üzerinde gözlerim kapalı oturdum. Daha sonra kalkıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp çıktım. Mutfağa gittiğimde herkes çoktan oturmuş beni bekliyorlardı. Bende oturduktan sonra başladılar.
"Başak annenlerin yanına gidicez."
Tamamem unutmuştum.
"Tamam hazırlanırım ben. Siyah giy"
"Neden?"
"Yakısiyor"
Hemen kahvaltı ettim ve giyinmek için odama gittim
Emre'den
Salonda Başak'ı bekledim. Altına bir pantolon üstünede bol bir tişört giymiş önünüze içine sokmuştu. Oda siyah giyinmişti
"Tam olarak annenler nerde?"
" Gidince görürsün "
"Annenler burdanda sen Ankara'yı biliyorsundur o zaman"
"Ben burda doğdum"
Gülümsedi. Taksiye bindik. Ben öne oda arkaya oturdu.
"Nereye bırakayım sizi?"
Başaka döndüm. Başak elindeki kağıdı taksiciye verdi. Taksici kağıda bakıp Başak'a geri verdi. Yarım saat sonra bir önünde mezarlık olan bir binada durduk. Taksiye parasını verip indik.
"Burası mı?"
Çantasından siyah bir şal çıkardı ve başına bağladı. Elini uzattı. Anlamsız anlamsız yüzüne baktım ve tuttum. Mezarlığa doğru yürümeye başladı.
"Bina surda neden mezarlığa gidiyoruz?"
Cevap vermedi. Yürümeye devam etti. 5 dakika yürüdükten sonra 3 kişiden oluşan bir aile mezarının önünde durduk. Mezarlıklarda sırasıyla; Barış Alın, Almila Alın ve Burak Alın yazıyordu. Hepside aynı gün ölmüştü. Barış 40 Almila 37 Burak 17 yaşında ölmüştü ve yaklaşık 6 yıl önce ölmüşlerdi.
"Başak onlar kim?"
"Annem babam ve abim"
Mezarın yanına yaklaştı ve bana döndü.
"Buda Emre biz sevgiliyiz. Abi belki kıskanırsın ama çok iyi biri Emre. Baba bak oda senin gibi uzun"
Ben hala şaşkınlık içerisindeydim. Başak gülüyordu ama gözleri dolu doluydu. Sol gözünden hızlıca bir yaş süzüldü. Hemen elinin tersiyle sildi gözyaşını. Yanına eğilip sımsıkı sarıldım.
"Onlar burda olsaydı seni çok severlerdi Emre"
"Bende çok severdim onları hatta sevdim bile"
Başak telefondan fotoğraflarını açıp gösterdi.
"6 yıl öncesi böyleydi."
Fotoğrafta da küçük bir kız çocuğu vardı. Üzerinde de pembe bir elbise vardı. Başak olduğu kesindi yine her fotoğrafındaki gibi bıkmış suratı vardı.
"Burda kaç yaşındaydın.?"
"14"
"Başak annenler nasıl öldü?"
Durdu. Sanki o anı tekrardan yaşıyormuş gibiydi. Gözleri doldu ve bana baktı.
Başak'dan
"15 yaşındaydım. Birlikte araba ile Mersine gidiyorduk. Gece yola çıktık. Benim emniyet kemerim takılıydı. Diğerleri pek umursamazdı. O yüzden takmazlardı. Babam bir an direksiyon hakimiyetini kaybetti ve uçurumdan aşağıya yuvarlandık. Çok yüksek değildi. Bir kaç kez takla attık. Bilincim yerindeydi. Arabada kimse yoktu. Hepsi arabadan fırlamışlardı. Kemeri çıkarmaya çalıştım ama kitlenmisti. Araba da tamamen ezildiği için bacağım sıkışmıştı. Güç bela telefonumu cebimden çıkarttım ve ambulansı aradım. Bir kaç kırığım vardı. Bacağım ve kaburgamda. Annemler arabadan fırladıkları için ölmüşlerdi. Beni de amcamlara verdiler. Öyle işte. "
Emre ağlıyordu. Göz yaşlarını sildim.
"Ama ağlama onlar üzülür "
Gülerek sımsıkı sarıldı.
"Ben ne kadar güçlü bir kadın sevmişim. Küçük kız çocuğu görünümlü sevgilimin içinde kocaman güçlü bir kadın yatıyormuş meğerse."
Mezarın üstündeki çiçekleri suladıktan sonra mezarlıktan çıktık. Sokakta ilerlemeye başladık. Emre bir andan durdu ve ellerimi tuttu.
"Başak amcanlar nerdeler?"
"B-burdalar da ne oldu?"
" Hadi onlara gidelim."
"Olur mu?"
"Neden olmasın hadi gidelim"
Taksiye binip amcamalrin evine gittik. Geçen seneden beri amcamla yengemin yanına gelmemiştim. Amcamlarin evine gelince indik ve binaya girdik. 2. Kata kadar çıktık. Kapı zilini çaldım. Kapıyı kuzenim Erva açmıştı. Beni görünce ağzı açık kalmıştı.
"Başak!"
Birden boynuma atladı ve dakikalarca sarıldık. Emre'yi görünce elini uzattı.
"Ben Erva siz kimsiniz?"
"Ben Emre Başakın sevgilisiyim"
"Tanıştığıma memnun oldum"
Tam içeri girerken yengem bağırarak geldi.
"Kimmiş kı- aa Başak!"
"Yengem"
Sarıldık. Amcamda yengemin Başak diye bağırtısını duyunca geldi. Onun ile de sarıldık. Emre ile de tokalastilar. Salona geçip oturduk.
"Nasılsın kızım özlettin kendini"
"Iyiyim amca siz nasılsınız asıl?"
"Bizde iyiyiz bu delikanlı kim?"
"Ben Emre yengeciğim şey Başak'ın sevgilisiyim"
Yengem alıcı gözüyle Emre'yi süzdü. Amcam bana ve Emre'ye baktı.
"Siz yaz günü neden simsiyah giyindiniz bakiyim?"
"Babamlara uğradık amca. Önce onlara uğrayalım dedik"
" iyi yapmışsınız kızım."
Yengemin yemeklerinide yedikten sonra eve geri döndüm. Amcam Emrenin numarasını aldı. Daha sonra konuşacaklarmış.
"Emre sayende amcamlar çok sevindi"
"Çok tatlı insanlarmış Başak ne kadar şanslısın "
Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Akşama yazabilirsem yazarım başka bir bölüm.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ya Gökkuşağı Siyaha Aşıksa ?
RomanceBaşak: Emre ya seni seversem? Emre: Başak beni sevemezsin Başak: Neden? Emre: Bu aynı şey gibi gökkuşağının siyaha aşık olması gibi. Başak: Ya gökkuşağı siyaha aşıksa? 21 Şubat 2019 bu günü unutma gökkuşağı. Mizah dolu bir aşk. Mesafelerle dolu ark...