We've Met Again

Umupo na ako sa upuang para saakin dahil mag sisimula na kaming kumain then while we eating nag bukas ang pinto at may isang imahe ng babae ang lumabas dito

" Sofy, nasan si Mario?" ang Tita ko pala ang babaeng iyon at hinahanap saakin ang anak niya

" Hindi ko po alam, pero kanina lang nasa kina Harold siya" sagot ko naman bago ko sinubo ang pagkaing nasa kamay ko

"Pagkatapos mong kumain hanapin mo siya kasi uuwe na tayo maya maya nito " aniya na sasabat pa sana ako ngunit umalis na siya

Alas syete na ng gabi tapos uuwe kami ? diba pwedeng ipag pabukas nalang nila ? pwede naman kaming umuwe bukas ng maaga ah bakit ngayong gabi pa?

So dahil wala naman akong magagawa dahil hindi naman akin ang sasakyan pagkatapos ko nga kumain nagpasama ako sa pinsan kung bata para hanapin si Mario

" Chelsey samahan moko ah! kunin mo yang flashlight" Utos ko pa sa bata at sinunud naman ako

" Lah, alis na po kami" paalam ko sa lola ko

Habang nasa daan kami walang nagsasalita samin ni Chelsey basta nalang namin tinatahak ang daan papunta sa bahay nila Harold dahil panigurado nandon sila.

Napalingon ako bigla sa abandoned jail dahil sa malakas na kaluskos mula doon. Napahawak sakin si Chelsey dahil siguro natakot siya usually  sa mga ganitong lugar, bukid alas syete palang tahimik na at nagsisitulog na ang mga tao so ganun nga ang nangyayari dito.

" Kapit ka lang saakin ah" sabi ko sa bata habang sa daan ako naka focus

"Tao po!" kumatok pa ako kahit naka bukas naman ang pinto ng bahay alangan naman na pumasok nalang ako bigla bigla

"Tao po!" ulit ko baka di ako narinig dahil may kalakihan naman itong bahay na ito e

" Hello po! May tao po ba dito ?" paninigurado ko baka wala then naka bukas lang ang pinto

Napayakap saakin si Chelsey ng lumakas ang ihip ng hangin kasabay ng pagbagsak ng kung ano mang bagay sa likod namin. Napapikit nalang ako habang yakap yakap ang bata

" Ate u-uwe na t-ayo" nauutal na aniya ramdam na ramdam ko ang takot sakaniya maging ako din ay natatakot e

" Bakit?" Kasabay na tanong na iyon ang pagsigaw ko din ng malakas

" So-rry po" Alam ko sa sarili ko na sasabog na ang puso ko sa kaba pumipikit pikit pa ako habang naka hawak kay Chelsey ng mahigpit

Isang Babaeng naka puting damit at ang haba ng buhok ang lumitaw mula sa madilim na parte ng bahay na ito kaya paanong di ako kakabahan at mapapasigaw

" Anong kailangan mo?" malamig nitong tanong

" Aaa--eeee s-si Haroldponanditopobasila ?" pinipilit kung maging normal ang boses ko

gustong gusto kuna talaga umalis sa lugar na ito

" Wala" Agad kung hinila si Chelsey at patakbong umuwe wala akong pakialam kung naging rude ako ang gusto ko lang mawala sa lugar na iyon

" Oh shit! Tara na!" nagbabalak pang balikan ng bata ang nahulog naming flashlight pero pinigilan kuna dahil gusto kunang umuwe

Napalingon naman kami sa isang kubo na may marinig kaming nagtatawanan isa itong maliit na kubo na isang ihip lang ng hangin mag cocollapse na pero hindi na namin pinansin  dahil tulad kanina di namin din ito napansin instead tumakbo nalang kami ng mabilis

" Bakit pawis na pawis kayo?" bungad ni Lola

" La, may multo doon" sumbong ni Chelsey at dumeretso na sa loob ng bahay

" Hay nako! tinakot ka na naman nitong si Sofy! Nasaan si Mario?" aniya

" Wala daw sila doon" hinihingal akong luminga sa paligid

" La, baka sila iyon" turo ko sa grupo ng mga kalalakihan sa di kalayuan may kunting ilaw mula doon kaya naaninag ko sila

" Tara puntahan natin, naghahanda na silang lahat sa pag uwe natin" aniya na umunang mag lakad "Bilisan mo!" magrereklamo na sana ako kaso baka maka recieve ako ng sermon

Nag half run ako para maabutan si Lola dahil natatakot ako na baka may kumulabit saakin. Habang tinatahak namin ang daan papunta sa grupo ng mga kalalahihan na ito sermon ng sermon si Lola kahit wala naman dito si Mario na senesermonan niya kesyo na bakit nag babarkada ng gantong oras na kahit alam naman nitong uuwe kami at kung ano ano pa.

Pag dating namin dumeretso ako ng lakad at nagbabalak pumagitna para pagalitan si Mario

"Pu------jdnsksiksnsisjsjsbs" Dumeretso ako ng lakad sa diko alam na daan kahit alam kung madilim diko naramdaman ang takot na nararamdaman ko kanina ng marealize ko na iba pala ang mga taong iyon

Ohh my gosh!! napapikit pa ako dahil sa kahihiyan na iyon! Those eyes damn! Yung mata niyang nakatitig saakin habang naka pamewang sa harap nila, yung mga labi niyang nag half smile! damn i miss those eyes and lips!!

Gosssh!!! Sa ilang segundong pag create ko ng kahihiyan sa harap nila ay halos sampong minuto ko inisip sa lugar na ito ang kabuan ng mukha niya, after of many years bat ngayon pa? and im not expecting na makikita ko siya dito at sa lugar pa na ito.

Ohh sabi ko na nga ba na once na makita ko siya babalik ang lahat ang lahat lahat na akala ko ibinaon kuna sa limut! damn heart!

" Hoy! Sofy si Mario?" napamulat ako dahil sa boses na iyon ni Lola at narealize kung nasa madilim ako na lugar at doon naisip na what if di dumating si Lola edi kukunin nako ng multo at nanumbalik ang kaba ko!

" Baka doon po" Ni lead ko si Lola sa isang familiar na daan at doon nga namin natagpuan si Mario kasama sina Harold.

-InEyDey_NADreamer