Το Τελευταίο Ίχνος

Κεφάλαιο 10

Σκοτάδι παντού το μόνο μας φώς ο φακός έτοιμοι για μια νέα περιπέτεια ετοιμάζοντας τα απαραίτητα πράγματα και με μια βαθιά ανάσα ανοίξαμε την μεγάλη πόρτα μπροστά μας, αποφασίσαμε να φτιάξουμε τρείς ομάδες των δύο ατόμων. Επιλέξαμε το υπόγειο το πιο σκοτεινό και τρομακτικό μέρος καθώς κατεβαίναμε τα σκαλιά ένιωθα έναν κρύο αέρα να έρχεται απο κάτω σε μια στιγμή ακούσαμε μια φωνή σαν να ζητούσε βοήθεια ο φακός άρχισε να ανοιγοκλείνει συνεχίσαμε να προχωράμε και αντικρίσαμε ότι στο πάτωμα είχε αίματα ξαφνικά ακούσαμε κάτι πίσω μας να κατεβαίνει τα σκαλιά γρήγορα αλλά ήταν τα παιδιά μας είπαν πώς άκουγαν περίεργες φωνές απο κάτω και νόμιζαν πώς ήμασταν εμείς αλλά εμείς δεν είχαμε φωνάξει κανέναν και τίποτα το μέρος έπαιζε παιχνίδια με το μυαλό μας αποφασίσαμε να φύγουμε καθώς η ώρα είχε περάσει. Το πρωί που ξύπνησα το μυαλό μου δεν μπορούσε να χωνέψει όλα αυτά τα πράγματα που γίνονταν σε αυτό το σπίτι αποφάσισα να πάω μόνος μου για να ψάξω για το τι είχε συμβεί σε αυτό το εγκαταλελειμμένο σπίτι άρχισα να ψάχνω παντού σε ντουλάπια, συρτάρια, βιβλιοθήκες και γραφεία σε ένα από αυτά βρήκα ένα παλιό ημερολόγιο το μόνο που ήξερα για το σπίτι ήταν για μία πλούσια οικογένεια που το παιδί τους πέθανε και μετά απο κάποιο καιρό βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους από τότε κανείς δεν αγόρασε το σπίτι γιατί είχαν ακούσει ότι τα βράδυα ακούγονταν διάφορες φωνές μέσα από το σπίτι αλλά και φώτα να ανοιγοκλείνουν. Εκείνη τη στιγμή άκουσα έναν θόρυβο αλλά είδα ότι ήταν μόνο ένα βιβλίο που έπεσε το πήρα μαζί μου και έφυγα.