Boşluktayım.Bekliyorum.Hangi taraftan gideceğimi ve hangi kişiye güvenip inanacağımı bilmiyorum.Sanki ailesi tarafından terk edilmiş bir kuş gibiydim. Kimsesiz ve yalnız .Zaman ne kadar akarsa bana o kadar zarar veriyordu. Ben artık ayakta duracak gücü kendimde bulamıyordum. Kime inansam kime güvensem oradan geliyordu darbe.Yorgundum.Artık insanlarla iletişim dahi kuramıyordum . Peki neydi beni böyle cesaretsiz ve yorgun yapan şey?Bunun tek cevabı vardı: Beni böyle yapan o son darbeydi.Onun darbesi.
