Hae Min's POV
Unti-unti kong minulat ang aking mga mata nang magkadiwa ako.
"A-anong n-ngayari?" mahinang tanong ko sa kung sino man yung mga naaaninagan kong mga tao saking paligid.
"Girl! Ano, kamusta ka? Ano nararamdaman mo? Ok ka lang ba?" tanong ni Zia at masuyong hinawi nito ang aking buhok.
"M-maybe? I'm n-not quite sure.. Si Sehun?" tanong ko nang makapag adjust na ang mga mata ko sa paligid at di makita si Sese.
"Umm.. girl.. ano kasi..."
"Huwag mo na munang isipin yung lalaking yon, iha. Sarili mo muna ang intindihin mo. Are feeling better na ba? You want anything?" wika ni mama.
Pilit akong bumangon, habang nakaalalay si Zia sakin.
"I'm fine, ma. Si Sese ang kailangan ko dito. Asan ba siya? Wala bang sinabi sainyo? Where's my phone? Baka nagtext siya." nag-aalalang hagilap ko sa aking cellphone.
"Here.." abot ni Zia sa cellphone ko.
I browse my phone and checked if Sese left me a message or call.
Pero wala.
Kahit isang text or call man lang, wala.
"Alam ba ni Sese ang nangyari sakin kanina?" tanong ko sa mga ito.
"Oo girl, tinawagan ko siya kanina tapos nag----"
"He knows pero hindi siya dumating." sabat ni mama, pinutol ang sasabihin ni Zia at tinignan ito ng makahulugan.
"Ma, pwede ba? Kami ni Zia ang magkausap. Can you give us a minute?" I rolled my eyes at her.
Lumingon ako kay Zia, at muli itong tinanong.
"Girl, ano ulit yun? Tapos ano??"
"Umm... tapos.. umm.. tapos sabi ni Sehun try daw niya pumunta mamayang gabi..." nauutal na wika ni Zia.
She's lying.
Bakit kaya???
"Try?? Try?? Huh?? Ang labo girl ah.. Siya nagbabantay sakin, bakit try??" naguguluhang tanong ko.
"Iha, can't you see? He ditched you. Wala talagang balak pumunta yang magaling mong boyfriend dito. Don't worry, dito ako magsstay tonight. May mga dapat rin akong asikasuhin bukas. I'm already arranging your transfer to Europe." my mom firmly said.
"What the heck??!! Ano bang nangyari kanina hah?!! Wala ba sainyong dalawa ang sasagot ng matino sakin?!! Girl, ano 'to??!! Bakit biglang ganito??!! Ano nangyari kay Sehun?? Bakit hindi niya ko pinuntahan??!! And please naman ma, itigil mo yang pinaplano mong paglipat sakin sa Europe!!!"
"Fine! I'll leave you two alone. Ikaw na bahala kumausap diyan sa kaibigan mo, Zia." sabay labas nito ng kwarto.
"Ngayong wala na si mama, ano ba talaga nangyari kanina habang wala akong malay?? Asan si Sehun?? Hindi ba talaga siya dumating huh??? Hindi ba talaga, girl??!!"
"Girl, please calm down... Bawal ka mastress.. Sasabihin ko rin sayo in time.. Sa ngayon, you need to calm yourself at makinig ka kay tita, please.. Yun rin gusto ni Sehun." explain ni Zia.
"What??? Anong gusto??!!"
"He wants you to go with your mom. Kanina sabi ng doktor, kailangan mo matignan ng espesyalista. At marami nun sa Europe..."
"Pwede ba, girl.. wag mong sabihin nagpapadala ka narin sa sinasabi ng mama ko??"
"No! Ano ka ba naman? Syempre ikaw ang inaalala ko kesa sa kagustuhan ng mama mo. Inexplain samin ni doc ang kalagayan mo. You're in bad shape right now. Mas makakarecover at gagaling ka kaagad kung pupunta ka sa Europe. Please, listen to me. Bestfriend mo ko. I will always be on your side, ALWAYS. Ikaw una kong iisipin bago sila. Ganun rin si Sehun. Mahalaga sa kanya ang gumaling ka ng tuluyan."
Napaluha ako sa sinabi ni Zia.
Parang alam ko na kung bakit skeptical sabihin ni Zia kung dumating nga ba si Sehun kanina.
They all agreed to transfer me to Europe.
Even Sehun.
"So sumuko na lang si Sehun? Hindi na lang siya magpaparamdam talaga, ganun ba? Ang daming doktor dito na pwede tumingin sakin pero mas pinili niyang makinig sa mama ko? The h*ll with him!!" galit na wika ko.
"Girl, please don't hate him. Kapakanan mo lang iniisip niya. You know how much he loves you, diba? Have a little faith in him." mahinahong sabi ni Zia.
"Kapakanan?! That's soooo NOT him. Kung kapakanan ko iniisip niya, I wouldn't be lying in a hospital bed right now. He freaking ignored me for a week bago ako lasunin ng ex niya!"
"Girl, tama na.. Hindi rin naman gusto ni Sehun yung nangyari sayo.. Kaya nga nakapagdesisyon siya ng ganito.."
"If this is what he wants, then so be it. But I'll make sure he'll regret listening to my mom." I bitterly said.
___________________________
Sehun's POV"Pre, sigurado ka na ba talaga igive up si Hae Min?" tanong ni Kai sakin nang maikwento ko ang planong paglipat kay Min-Min sa Europe.
"I'm not giving her up. It's just that, I don't have any better option than this. Nang makita ko si Min-Min kanina, lalo lang ako inuusig ng konsensya ko sa nangyari sa kanya." malungkot kong sinabi.
"Pero paano na kayo?"
"I don't know... Siguro saka ko nalang iisipin ang samin, kapag fully recovered na siya.."
"That is, kung patatawarin ka pa niya sa desisyon mo. Ang hirap niyan pre.." aniya.
Tama si Kai..
Mahirap talaga..
At alam kong masakit para samin to ni Min-Min..
Pero eto lang ang tama na gawin sa ngayon...
"Naniniwala akong mapapatawad rin niya ko when the time comes..." I sadly said.
Ang paggaling na muna ni Min-Min ang dapat kong isaalang-alang for now.
Dahil di ko mapapatawad ang sarili ko kapag lumala pa ang sakit niya..
BINABASA MO ANG
EXO Files #2: Sehun <Mistaken Identity>
FanfictionA/N: This story contains matured languages and scenes not suitable for very young readers. Though It's not too much and I censored some words. Please don't copy any content of my story as PLAGIARISM IS A CRIME. Also might I suggest if you read first...