Elimden geldiğince hızımı arttıtıyordum. O kızı yenicektim. Benden hayatımı, ailemi ve abimi alan o domuzun beni yenmesine izin vermicektim! Neredeyse başbaşa gidiyorduk. 2.turu bitirmişti son 1 turumuz kalmıştı ve benim kaybetmeye lüzumum yoktu. Önümüze kurulan engelleri fark ettiğimde kendimi toparladım ve hızımı biraz azalltım ve engelleri daha yeni fark eden ve şoka gören Mirara dengesini kaybetti ve düştü. Tçk umrumda bile değil. Engellere doğru hızımı daha fazla arttırdım ve bütün gücümle atlayarak 3 tane engeli tek atlayışta geçtim. Sonraki 3 engelin altından geçtim ve yoluma devam ettim. Bitiş çizgisini fark ettiğimde son gücümle koştum ve çizgiyi geçtim. Yarış bitmişti ve ben kazanmıştım. E sınıfı hariç bütün sınıflar susmuş ve öylece donakalmıştı.
-İŞTE BENİM MİDA_CHANIM! (Mevi)
Kızlar yanıma doğru geldi ve Mevi sakat ayağına rağmen üstüme atladı. O sırada gözüme a sınıfının oturduğu yerdeki alkış sesine doğru gitti. Okulun 2. Günü çarpıştığım kendini bilmiş çocuk diilmi o? Gözgöze geldiğimizde bana gülümsedi. Tçk. Gözümü devirdim ve Beden eğitimi hocasının sesine doğru başımı çevirdim.
-Pe... Pekala madalya törenine...
-Sadece madalyamı? Kuralları okuduğumda kazanan sınıf adına kupada verilicek diye biliyorum. Haksızmıyım? (Mevi)
Beden hocası soğuk terler dökerken bende 1. Lik basamağına çıktım. Madalyam ve üstünde "Atletizm 1. Lik kupası 3/E sınıfı" yazan kupamı havaya kaldırdım. Sırada kızların voleybol maçları ve erkeklerin beyzbol maçı vardı. Basamaktan aşağıya indiğimde Bi el omzuma konmuştu.
-Tebrikler... Midara. (Mirara)
-senin Tebrik etmene ihtiyacım yok. Hayatımı karartan senin şimdiki hayatımdan uzak durman bana yeter ve artar bile.
Kızlarla voleybol sahasına doğru ilerledik.
VOLEYBOL MAÇI SONU
Yenilmiştik. Ama bu bir sorun değildi çünkü eğlenmiştik. Erkeklerin beyzbol maçını izlemek için sahanın oraya doğru ilerledik ve Karasuma sensei ile Bitchi sensei'yi yanına gittik. Ancak karşı rakibi gördüğümde ufak bir tısrındı kemiklerine doğru işledi. Sanki rakipleriyle maç oynamıyorlardı... Öldürmek yok etmek ve parçalamak gözlerinden okunuyordu. Karma ise Koç Koro ile bir konu hakkında konuşuyordu. Konuşmaları bitince atış sırası Karmaya gelmişti. Ancak yerinden kıpırdamıyınca karşı rakipten birisi ona seslendi.
KARMA
-Hey sıra sana geldi yerine geç!
-Alana yayılıp savunma mevzilerini alıyorlar. Ancak bir uyarı verilmiyor. Siz de bunun garip olduğunu düşünmüyorsunuz?... Ah anladım... Siz salaksınız.
-Heeee OYUNUNA DÖN SENİ E SINIFI!
Evet Koç Koro benden kışkırtma yapmamı istemişti ve bende yaptım, eğlenceliydi. Adamlar insan dışı bir varlık gibi oynuyorlardı. Sanırım Müdür Bey'in vesveselerine uymuşlar. Vuruş sırası karşı rakibe geçince beklenmeyen bir hareket yaparak yerden bunt kullandı. Bir tur daha aynı hamleyi yaptıktan sonra Takım kaptanı canavara dönmüşcesine Suginoya baktı.
-Seni ezeceğim, SUGİNO!
O sırada Koç Koro yerden gene kafasını çıkardı.
-Karma-kun. Yeniden bir kışkırtma yapman gerekecek.
Biraz düşündükten sonra olayı anladım.
MİDARA
Karma, koç Koro ile konuştuktan sonra yerlerine doğru geçtiler. Ancak... Rakip vurucuya çok yakınlar!
-Açıkça vurucunun dikkatini dağıtacak bir taktik uyguluyoruz. Siz de buna benzer bir şey yaptınız ve hakem bir şey demedi. Bunda bir sorun yok değilmi, Müdür? (Karma)
Karma nın baktığı yere kafamı çevirdim ve o adamı gördüm. Gözlerinden bir dikdatör olduğu belliydi zaten. Tçk müdür izin verdikten sonra oyuna devam ettiler. Vurucu ile aralarında sadece 1 adımlık uzaklık vardı. Karma vurucuya bir şeyler söyledi ancak duyamamıştım. İlk atışta ıskaladı. Karma bu sefer duyacağım bir ses ile konuşmaya devam etti.
-Böyle yavaş bir sallamaya bırakmak olmaz. Gelecek sefer...
Tçk sonunu duymamıştım ancak bakışları ne demek istediğini açıklıyordu... Ah çocuk sen sakın bidaha öyle bakma... O bakışlarınla onu korkudan benide zevkten öldürüceksin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve son atışını yaptı ancak ıskaladı. Oyunu E sınıfı kazanmıştı. Bütün sevincim ile haykırdım. Diğer sınıflar dağılırken bizde Mevi ile sahanın içine doğru koştuk.
-KARMA-KUN!
Karma bana doğru baktı ve gülümsedi ona doğru Bi atlayış yaptım ve beni kucağına aldı.
-Başardınız! Tebrikler!
Kollarımı boynuna doğru dolamıştım yüzümüz birbirine çok yakındı.
-Okuldayız Midara Sonra millet ne der?
Birden yüzüm kıpkırmızı olmuştu ve Karma nın göğsüne hafifçe yumruklar attım.
-indir beni indir!
Sonra yavaşça bıraktı ve beyzbol eldivenini kafama koydu. Mevi ile Nagisa'ya baktığımızda ise sadece güldüklerini ve birlikte yürüyerek çıkışa doğru ilerlediklerini fark ettik.
-Pekala İçecekleri kim ısmarlıyor? (Karma)
-Hmmm Bence Koro Sensei'yi ısmarlattıralım. Sonuçta onun katkısı olmadı. Bizi ekti ve yerine Koç Koro geldi.
-Haklısın. (Karma)
Okulun çıkışına doğru ilerledik ve evin yoluna doğru ilerledik. Mevi bugün Nagisa ile dışarıda bir şeyler yiyicekti sakat olan ayağına rağmen.Bizde Karma ile evde oturup Film izlemeye karar vermiştik. Yani öyle olucaktı...
