Dedicated sakanya ^__^ *kawaykaway kay ate Alesana Marie! binuhay nya kasi si Miracle sa story nya eh. Happy ending na sila ni TOP! Wuaaaaa!!!!
Ok, ako na ang luka-luka. Hahaha basta ikaw naman ang hindi updated. Di muko magets eh :">
Oh eto na, di makapaghintay eh.. hahaha short story lang po ito mga dear..
HAPPY READING..............!!!!!!!!!!!!!!!
Past Na Lang Ba Talaga? By DanotherSide
Era's POV
Namimiss ko na sya..
pero wala na kong karapatan sakanya. I broke up with him.. I forced him to leave.
I even forced him to forget me. All those things fall into one thing..
Mom doesn't like him.
It's not the typical story in the movie, na ipaglalaban ko sya kahit ayaw sakanya ng nanay ko. That she's the number one antagonist of our love story. How I wish ganun lang kadali.. na ganun na lang sana kay Jereco at Kristine ng Pangako sayo.. or kay Daniel at Katalina ng Walang Hanggan..
My mom is sick. Its not the cancer type na may taning na ang buhay nya. But hers.. slowly kills her.. and unfortunately, even her doctors couldn't tell what is it. Masisisi nyo ba ako? NANAY lang meron ako. Ni hindi ko nakilala ang papa ko. Ang alam ko, niloko lang nya si mama. Kaya Saakin lang umiikot ang mundo niya.
Kaya kahit masakit, I broke his heart.
Miss na miss kita, Hans..
Dati botong-boto sakanya si mama.. pero nagbago yun nung Makita nya kung paanu ako umiyak tuwing nag-aaway kami. Nag-iibang tao daw kasi sya tuwing nagagalit. Tandang-tanda ko pa dati ang sinabi ni mama: "Ayaw ko sa SADISTANG LALAKI NAYAN! Sasaktan ka lang nyan!"
Its almost two years at 3rd year college na rin ako sa kurso kong education. Sa two years nay un sinusyo pa rin nya ako. But all his effort was ignored. Ilang beses syang naghabol sa school at sa bahay. Ilang beses syang nagmaka-awa, nangakong magbabago, umiyak at paulit-ulit na sinabi kong ganu nya ako kamahal.
Pero ilang beses ko rin syang pinahiya, sinaktan, pinaiyak at tinalikuran.
I really do love him. But I love my mom,too. Naisip ko pa dati na ang boyfriend napapalitan yan. Pero ang nanay nag-iisa lang yan.
Pero bakit ganun? Sinunod ko naman ang utak ko. Pero hindi pala permanent yun. Umiiral parin ang pagmamahal ko sakanya kahit na patago.
Tulad ngayon, para na akong stalker sa sobrang updated sa fb nya. And it hurts me when I found out that he already removed all those songs he dedicated and posted on my wall. All status about me, and all those pictures. He even changed his password. wala ng bakas ng past nya..
ng past naming DALAWA.
Ansakit.. ang sakit sakit.
OO TANGA AKO, MATAPOS KONG PAGTABUYAN NGAYON IIYAK-IYAK AKO?
Alam ko walang makakaintindi saakin. Walang makakaintindi na nasasaktan din ako habang sinisigawan ko sya na umalis na, na kalimutan na ako. Pero pinaka masakit pala yung ganito..
yung nagmo-move on na sya at ako eto, KAILANGANG MAGPRETEND NA WALANG PAKIALAM AT NGUMITI KAHIT FAKE NAMAN.
Everytime na bubuksan ko yung account nya, parang gusto kong murahin yung mga malalanding comment ng comment at like ng like sa mga pinu-post nya at sa mga pictures nya. Nakakaselos.
