Dolandırıcı(Gay)

2.5

-Yalkın-

Sabahtan beri bir şey demeye çalışıyor, sonra vazgeçiyordu. En sonunda ben odamdaki dönen sandalyeye, o da yatağa oturmuştu.

Hala bana söylemesi gereken şeyi bekliyordum. Zaten yeterince götüm tutuşmuşken, bir de onu bekliyordum.

"Etem söyleyecek misin artık şu çok önemli şeyi?"

Gözlerim acıyordu ve konuşurken bile yoruluyordum. Dün gece hiç uyuyamadığım için acayip yorgundum.

"Yalkın..."

Konuşmaya adımı söyleyerek başlıyor, sonra susuyordu.

"Bak sözümü kesmeden sinle tamam mı? Lütfen."

Öylece yüzüne baktım. Derin bir nefes aldım. Derdim başımdan aşkınken bir de Etem'in söyleyeceği şeyi bekliyordum

"Söyle artık."

"öncelikle kızmadan önce açıklama yapmama izin ver tamam mı?"

"Sikicem ama artık!"

Sesim biraz yüksek çıkmıştı. Sabahtan beri beni oyalayıp durması sinirimi bozmuştu.

(söyle artık aq ben gwrildim.)

''Sana yazan bilinmeyen numara, ya da av6, merah, rukniş ne diyorsan, o kişi bendim, başından beri."

İçimde bir sızı oluşurken gözlerine baktım. Şaka olduğuna dair bir mimik, bir hareket görmekti umudum belki de.

Gözlerim tekrar dolarken ne yapacağımı bilmiyordum. Öylece yere bakmaya başladım.

Gözümden düşen bir damla yaş, halıya düşerken hiçbir şey düşünemiyordum. Şu hayatta en güvendiğim insandı Etem.

"Nasıl yapabildin?"

"Yalkın lütf-"

"Sana güvendim! Sana her şeyi anlattım, her şeyi sana sordum. Çünkü şu sokuk hayatta güvendiğim tek insandın. Beni kandırmayacağına inandığım tek insan."

Konuşurken gözlerimden aynı anda yaşların gelmesine engel olamıyordum. Ellerim titremeye başlamıştı ve ilk kez kendimi bu kadar öfkeli hissediyordum.

Gözlerindeki pişmanlık, umrumda değildi. Bana bunu yapmıştı.

"Evet hiçbir zaman çok zeki bir insan olmadım. Yanımda hep sen vardın. İnsanlar beni kandırdığınsa beni uyardın. Dalga geçmelerine izin vermedin. Çünkü gerizekalı oluşumu kullanmaya çalışan orospu çocukları vardı çevremde. Sen onlardan değildin!"

Ayağa kalkmış deli gibi odayı turluyarak konuşuyor, aynı zamanda ellerimi saçlarımdan geçiriyor ve çekiştiriyordum.

"Neyi kanıtlamak istedin? Evet haklıydın Etem bu işe hiç girmemeliydim? Bu muydu yani tüm mesele? Mutlu musun? Keşke bu işe hiç girmeseydim. Ama tek keşkem bu değil biliyor musun."

O da aynı benim gibi ağlamaya başlamıştı. Gözyaşları ve titrek sesi ile konuştu.

"Yalkın bir defa dinle lütfen."

"Neyini dinleyeyim ha? Güvenimi nasıl sarstığının farkında mısın? Sana inanır mıyım sanıyorsun bundan sonra?"

"Böyle olsun istemedim Yalkın. Ben sadece-"

"Sadece ne? Sadece ne? Duymak istemiyorum tamam mı?"

"Yapma lütfen. Ben sensiz yapamam."

Yanıma adımladığında hızla onu ittim. Yakasından tutup suratına sert bir yumruk attım. Öyle sertti ki, odada sesi yankılanmış, Etem birkaç adım geriye sendelemişti.

Ellerim titremeye devam ederken. Elini yüzüne götürüp yumruk attığım yere değdirdi. Hiçbir şey demeden yere bakıyordu. Hareket etmese bile gözünden yaşlar dökülmeye devam ediyordu.

"Siktir git evimden. Bir daha yanıma yaklaşma. Keşke hayatıma hiç girmeseydin."

Eli hala yüzündeyken yavaş adımlarla odanın kapısına gitti. Kapının önünde durdu ve bana baktı.

"Ne bakıyorsun? Defol."

Kapıyı sertçe kapatıp odadan çıktığında yere oturup dizlerimi kendime çektim ve hıçkırarak ağlamaya devam ettim.

Beni koruyacağına inandığım kişi, aslında korunmam gereken kişiydi.

Ablam odaya girip bana baktı. Her şeyi duymuş olmalıydı. Annem ve babam evde olmadığı için şanslıyım. Çünkü herkesin başıma toplanmasını istemiyordum.

Ablam kollarını bana sardığında, hıçkırarak ağladım. Kollarımı ona sarıp ağlamamı dindirmeye çalıştım ama uğraştıkça daha çok geliyordu.

"Kendini sıkma, ağla tamam mı? Yarın güzelce konuşuruz. Ben sana peçete ve su getireceğim şimdi."

Kafamı salladım sadece. Etem'in son bakışı bir türlü aklımdan çıkmıyordu.

--

Gecenin bu saatinde bölüm atmak baya mantıklı hareket jsjwnsjjsnwbs

Ben Etem'e çok üzüldüm aq yaa.

#teametem

💜💙💗🌈🐜