Chapter 1:SUICIDE

11 1 0
                                    

Rose's POV

7:00pm na pala....
Tinignan ko ang cellphone ko na nakapatong sa lamesa para alamin kung may nagtext sakin,at nang kunin ko iyon ay tumambad sakin ang ' 11 missed calls from MY LOVE '..Nagulat ako kase ngaun ko lang nalaman na masipag pa lang tumawag tong boyfriend ko.Madalas kasi syang nagtetext pero madalang syang tumawag.Binuksan ko ito sa messages para itext sya kung bakit sya napatawag sakin.

~MY  LOVE~

Love,bat ka napatawag??..
may sasabihin ka ba saken??
sent 7:08

Love:Oo..meron nga
sent 7:09

Ano yun love??sabihin mo na..
sent 7:09

Love:Ayoko na..Itigil na
naten toh..BREAK NA TAYO
sent 7:10

Pero baket love??may nagawa
ba akong mali??minahal naman
kita ah..NAGBIBIRO KA LANG
DIBA???
sent 7:11
  

Love:Sorry pero niloko lang
kita..kasinungalingan lang
lahat..bet lang yun,ping
laruan lang kita pero di
ko na kasalanan yun kung nag
paka tanga ka at nagpaloko
ka sakin.
sent 7:15


Hindi maaari...
PLEASE WAG MO AKONG IWAN
LOVE!!PRANK LANG TOH DIBA!!
sent 7:16

Love:Tskk..Uto-Uto!!
Wag mo na akong itext
tapos na yung bet at tapos
na tayo!!WAG MO NA AKONG
TAWAGING LOVE!!
sent 7:20

.............
sent 7:20

Ilang minuto rin siguro akong natulala habang paulit ulit na inaalala lahat ng nangyare ngayong gabi.Wala akong nagawa kundi ang umiyak at maglumpasay sa bilis ng mga pangyayare.Mahigit isang oras rin ata ako umiyak hanggang sa naisipan kong tawagan si Y/N,ang bestfriend ko sabi kasi nya pupunta daw sya dito pagkatapos nya mag grocery.Naka ilang tawag na ako sa kanya pero cannot be reached daw ang cp nya.
Hindi ko alam ang gagawin ko kaya pumunta ako sa CR para tignan ang mala conjuring kong mukha sa salamin.Ilang minuto kong tinitigan ang mukha ko hanggang sa narealize ko na umiiyak na pala ako.Nagsisisigaw ako para kahit papano ay mabawasan ang sakit."Bakit!!""Bat nagawa mo akong lokohin!!""Ang sama mo!!"Sana pinatay mo na lang ako!!""Ayoko na!!""Ayoko naaaaa!!".pinagsisipa ko ang pinto nitong CR habang nagmumukmok hanggang sa nahulog yung pills na nakapatong sa lababo malapit sa pinto.Ito na ata ang sagot sa problema ko,Nilaklak ko lahat ng laman nung bote hanggang sa nawalan ako ng malay.

End of chapter 1

(A/N:sorry kung medyo boring mga readers ah..newbie kasi si otor eh..btw please continue reading!!KAMSA!!SARANGHAE!)

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 30, 2019 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

AMNESIA(rose×reader)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon