Kurt Okulundaki Melez

11.bölüm

   

🌙🌵🌙🌵🌙 Smlzypkkn ithaf ediyorum... Böyle ara sıra rastgele ithaf yapıcam...

   ALEX:
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Herkes odasına dağıldığında ben de dışarı çıkıp dolaşmaya karar verdim. Sarah ne kadar yatıp dinlenmem gerektiğini hatırlatıp dursada kendimi dışarı atabilmiştim.

Üstüme bişey alma gereği duymamıştım sonuçta üşümüyorum. Bahçede biraz dolaştıktan sonra çardağa oturup düşünmeye başladım. Sonuçta şu son günlerde neler neler yaşamıştık. Daha bi kaç gün önce normal bi yaşantım vardı. Ama şimdi anne ve baba dediğimiz insanların aslında bi yabancıdan farkları olmadığını, ben ve ikizimin bi melez olduğunu, hoşlandığım kız ve en yakın arkadaşımın kurt olduğunu öğrendim.

Ve şimdi farklı bi yerde, farklı kişilerin yanında, farklı bi okulda farklı bi konumdayım. Bazen acaba bu bi rüyamı diye düşünüyorum. Citten çok saçma geliyo bi günde hayatım noktası virgülüne kadar değişti.

"Of anasını satıyım noldu lan bize böyle?" Tam cümlemi bitirdikten sonra Luke'un bağırışları gecenin karanlığın sarmıştı.
Ayağa kalktım ve eve koştum. Tam kapının önüne geldiğim ve bu sefer de jessy'nin çığlığı kulaklarımı doldurdu.

Tekrar koşmaya niyetlendiğim sırada biri veya bişey ne olduğu konusunda emin diğilim. O şey enseme bi şey batırdı sanırım bu şırıngaydı. Bilincim kapanmadan önce yaptığım tek şey; var gücümle bağırmak oldu. Zaten başka ne yapabilirim ki?...

THOMAS:
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Herkes odasına dağıldığı zaman Alex gelip dışarı çıkıcağını söylemişti. Bende tamam diyip onu göndermiştim. Sonuçta son zamanlar da yaşadığımız şeyler pekte normal şeyler diğildi. Tera dışında hepimiz kendimizi insan sanıyorduk. Ama meğerse ailem, ben ve Tera kurt, Jess ve Alex melezmiş. İlk duyduğumda şaka sanmıştım, inanmamıştım. Ama asıl şaşırdığım olaysa Minho abilerin aslım da Alex ve Jessy'nin gerçek ailesi olmaması. 17 yıl boyunca onları kendi ailesi zannedip sonradansa gerçeklerin çok farklı olduğunu öğrenmek onları citten çok yıpratmış olmalı.

Alex'i yolladıktan sonra odaya çıkıp biraz uzandım. Uykuya yeni dalmaya başladım sırada yaklaşık 3-4 saniye arayla üç tane çığlık gecenin sessizliğini bozdu. Tahmin ettiğimce önce Luke sonra Jess en sonda Alex bağırmıştı. Yataktan hemencecik doğrulup aşağı koşmaya başladım. En yakın Luke'un odası olduğu için onun odasına gitmeye karar verdim.

   18 gün sonra:
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

  Yaklaşık bi hafta 10 gündür Alexleri arıyoruz. Hatta sadece biz diğil bütün doğa üstü canlılar o üçünü arıyo. Nerdeyse bakmadığımız delik kalmadı ama ne yazik ki hiçbir yerde yoklar.

   Herkes kendini harap etmiş durumda. Teresa nerdeyse iki günde bir sinir krizine giriyo, Sarah kimseyle konuşmuyo ve sadece boş boş etrafı izliyo, Michel bize moral vermeye çalışsa da aramızda en çok o üzülüyo, Selena ( okullar arası yarışmada Thomas'ın takım arkadaşı) da çok üzgün ve yanımızdan hiç ayrılmıyo, ha bi de Bella ve Brent var Jay'in annesi ve babası onların da Sarah ve Michel dan bi farkı yok.

   Çoğu kişi yavaş yavaş umudunu yitiriyo. Ama ben onları bulucağımıza eminim. Iki gün sonra  dolunay var bu yüzden çoğumuz normalden daha da yorgun ve güçsüzüz.(kurt ve melez olanlar).

Ertesi sabah: "TERESADAN"
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

  Büyük bi gürültüyle gözlerim yavaşça aralandı. Ne zaman uyumuştum ki ben? Sanırım bi ara dalmışım. Güneş yeni yeni doğuyo bu demek oluyo ki saat daha erken.

   Ayağa kalkıp gürültünün geldiği yöne doğru hızla yürüdüm. Arkamdan ayak sesleri geliyodu bu demek oluyo ki diğerleri de peşinden geliyo. Terastan bahçeye doğru ilerlediğimde karşımda hiç hoşnut olmıyacağım bi tablo vardı. Tabi şu anki durumdan kat ve kat daha iyi olduğu gerçeği kesindi.

  Karşımda yüz üstü yatan üç tane beden. Yüzlerini seçemesem de kim oldukları çok belliydi. Thomas, Michel ve Brent (Luke'un babası) üçünün de sırt üstü yatmadan sağladı. O an yüzüm kaşınmaya başladığında ağladığımı fark ettim. Çünkü her ağladığımda göz yaşlarım yüzünden huylanırdım.

    Alex'in üzerindeki kağıt parçası dikkatimi çekti. Hemen yanına gidip dizlerimin üstüne çöktüm ve kağıdı aldıktan sonra dikildim. Elimde ki kağıdı sallayarak konuşmaya başladım.

   "Hey millet burda bi not var!?" Brent yanıma yaklaşıp elini uzattı kağıdı istediğini ima ederek. Hemen kağıt parçasını eline verdim. Zaten verir vermez okumaya başladı.

   " Sevgili kardeşim sen bu kadar zayıf mıydın? Aslında hata bende. Neden biliyo musun? Çünkü ben seni zeki sanmıştım ama yanılmışım.

      Evet senden, karından ve o pis veletlerinden intikamımı alıcam. Sen ve çocuklarını öldürüp melez güçlerinizi kendime transfer edicem. Karınıda kendi ellerimle öldürücem. Hemde sizin önünüzde.  

     Ama artık ne istiyorum biliyo musun? O diğer iki melezi de. Bu şekilde daha da güçlü olucam. Ve bilirsin istediklerimi genelde elde ederim.

     O pis melezleri neden geri gönderdiğimi bilmiyorsun diğil mi? Hemen açıklıyım. Bu kadar kolay olmasını istemedim. Biraz ailecek zaman geçirin hemde güzel zamanlar.

    Ah saçmalama bunu seni veya diğerlerini düşündüğüm için söylemiyorum. Bunu söylememin sebebi ne kadar güzel zaman geçirirseniz  o kadar çok acı çekerseniz. Bi de bilirsin zor her zaman daha güzel cazip gelir.

    Evet işte bu yüzden veletleri geri gönderiyorum. Ama unutma hiç beklemediğiniz bi anda intikamımı acı bi şekilde alıcam. Ama şimdilik görüşürüz. Ve asla unutmayın

ZARAR VEREBİLECEK KADAR YAKIN,
BULAMIYACAĞINIZ KADAR UZAKTAYIM...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  BİLİYORUM KISA OLDU AMA HİÇ YOKTAN İYİDİR. ARKADAŞLAR BU ARADA VOLT SAYISI ÇOK AZ. HEVESİM KAÇIYO VE YAZMAK İSTEYİM YAVAŞ YAVAŞ YOK OLUYO.

    BU YÜZDEN KENDİMCE Bİ SINIR KOYUYORUM. EĞER GEÇERSE UP UZUN Bİ BÖLÜM ATICAM.

   HADİ KUŞLARIM KÜÇÜK YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN.

İTHAF İSTEYEN BELİRTSİN🌵🌙🌵