Chapter 22

165 8 3
                                    

Unexpected

“Anong ibig mong sabihin?”-wow ha. Grabi naman to makablackmail.

“Eh ano pa nga ba?!?!?”-Chae

“Kung sino yung mananalo yun yong team ko!” –sagot ko.

                Sa first quarter panalo yong regular. Matindi si Stephen mag shoot at parang walang kahirap hirap sa kanya. Third quarter na ngayon. Makikita mo talaga kay Stephen ang pagiging kampante niya. Ni isang patak ng pawis wala siya eh. Sa second quarter panalo rin yung regular. Bali if itotal yung lahat ng score 68:94. Panalo talaga yong regular. Nagreready ngayon yung magkabilang team para sa huling quarter.

^vibrate^

                May tumawag..unknown number sino kaya to?

“Hell—hello?” [Beauty? It’s that you?]

“Oh.Rain? Ikaw pala?Bakit?” [lumabas ka sa gymnasium]

~end call~

                Wow ha. Sinadya niya talaga na hindi ako makasagot dahil mamimilosopo na naman ako. Lumabas na ako nang gymnasium. Iniwan ko silang tatlo dun. Sigawan lang trabaho nila eh.

“Beauty!”

                Narinig ko siya. Sa gilid lang pala siya ng pinto ng gym naglakad pa ako nang ilang hakbang. Hay nako.  Lumapit ako sa kanya. Ang hot niya sa red uniform niya. Wla ngang pawis. Cool parin.

“Oh bakit?”

                Nangtitinginan na yung mga estudyante samin. Pano ba naman kasi etong gym namin hindi siya para lang sa special class para rin to sa regular kung kayat maramig nakatingin ngayon.

“Halika..”

                Kinaladkad niya ako. Ano ba to. Hobby niya bang kaladkarin ako? Hay nako! Ano ako kaladkarin? Pumunta kami sa parking lot ng school at pinasok niya ako agad sa kotse niya. Abay kulay black na naman kotse niya. Pumasok narin siya.

“Bakit?”

                Nagtitinginan kami ngayon.

“Dito kalang. ...Huwag kanang manuod total nakita mo naman ako kanina kung pano ako mag shoot diba.”

“Bakit?Eh sa gusto kong makita kung sino mananalo eh”

“Huwag na…Mababalitaan mo naman yan sa iba mamaya eh..Dito kalang sa kotse pwede?”

“Ahhh!!Ayaw ko ayaw ayaw!!!”-parang bata nako.

“Tigil”

“Ahhhhhhhhhhhhhhhhh!!manunuod ako!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

“Stop”

“AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!”

“Kung hindi ka titigil”

“Hwaskfbdsla!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!manunuod talaga ako!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

“rape kita mamaya”

“Hah?” –anong sabi niya baliw to ah!

“Wala!”

“AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!! GUSTO KONG MANUOD”

“huwag. Please sumunod ka naman sakin kahit ngayon lang”

                Napatigil naman ako sa kakasigaw dahil seryoso siya.

"Sige matutulog nalang ako dito. Bye.” –sabi ko sabay at pinikit ko nalang yung mga mata ko.

               

“Thank you. Love you!” –sabay halik sa cheeks ko!

                Langya! Lenteyk! Umalis na siya. Iniwan niya ako dito! Langya talaga. Makatulog na nga.

                Ang sarap na nang tulog ko pero may naramdaman akong bumukas ng pinto.

“Rain!” –napasigaw ako. Hindi siya. Sino to?

                May kung anong hinahanap sa bag ni Rain na nakalagay sa likod ng inuupuan ko.

“Huy!Sino ka magnanakaw!!”

“Tsss. Huwag kang magulo. Naghahanap pa ako dito ng extrang damit  ni Stephen.”

“Sino ka?”

“Emergency to pero I’m Alexander.”-at umalis na.

                Extrang damit ni Stephen? Anong nangyari dun. Eh hindi naman yun mapapawisan ah. Bakit….Hindi kaya may nangyari nang masama. OMG. Bababa ba ako o hindi. Pero ayaw niya na bababa ako. Pero baka emergency yun. Gosh! Naman. Wala na akong magagawa. Pero baka may nangyare sa kanya makalabas na nga!

                Lumabas ako.

               



Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 17, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Teardrops in My Umbrella♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon