snow white

0 1 0
                                    

noel sabahıydı uyandığımda..dışarıda kar görme umuduyla gözlerimi açtım.noelin ilk günü kar yağmasının şans getiriceğine inanılırdı.bugün Greendaleler şanslıydı.

      sabahın erken saatine kurmuştum alarmı.fotoğraf çekmek için ayak basılmamış kar gibisi yoktu üşümiceğime emin olana kadar kat kat giyindim. evet başarmıştım.aynada kendime baktım top yumağı gibi olmuştum.önce rahatlık. .eldivenlerimi taktıktan sonra ve unutmadan kameram.hazırdım.
     
      evden çıktığımda saat 7.30'du.en sevdiğim pastanenin   tüm ihtişamıyla beni çağırdığın gördüm.bayan Blossom noel ışıklarıyla harikalar yapmıştı.sanırım günün ilk şansı buydu.bu saatte açık dükkan bulamazdınız.kapıyı açar açmaz pastaların mis kokusu ve sıcaklığı yüzümü okşadı.bayan Blossom'ın turtalarını hiçbir şeye değişmezdim.
     

-mutlu noeller bayan Blossom!

    -mutlu noeller tatlım!minik bir kuş buraya geliceğini haber vermişti. en sevdiğin turta fırından yeni çıktı .İster misin?
   

-buda sorumu simdi!sizin turtalarınız dünyada tek.

    -afiyet olsun tatlım ! Winter'ı benim için okşa lütfen.
   

-tabi!

      Winter benim bir süre önce ormanda bulduğum minik bir sincaptı.bayan Blossom her sabah onu görmeye gittiğimi biliyordu.sincabın adı Winterdı.ona bu adı koymuştum çünkü gözleri kış kadar soğuktu.Siyahın içindeki soğuk buz  mavisi gibi.ama büyük ihtimalle bu gözleri uzun zaman göremeyecektim sonuçta kış uykusu zamanıydı.
     

    elimdeki turtayı bitirdiğimde çekim yapıcağım nehire gelmiştim.manzara harikaydı.ormanın ortasındaki nehir buz pisti gibiydi. ağaçlar üzerlerindeki beyaz elbiseleriyle rüzgarda dans ediyorlardı.gözlerimi kapattım ve o sessizlikteki sayısız hikayeyi dinledim.
   
    soğuğun hikayesi.her bir kar tanesinin düşüş hikayesi.onları tutan ve yeryüzüne indiren meleklerin hikayesi
   

   nehirin karşısı tam istediğim açıda olan bir yerdi ama geçmek için köprüye ihtiyacım vardı.oda olmadığına göre tek yol buz pistinin üstünden geçmemdi fakat bugün dibi boylamak için kötü bir gündü.hafif bir hareket ve çatlakla gölün dibini boylayabilirdim.sanırım noelde en son istediğim şey buydu.
  

   kameramı aldım ve ormanın sergilediği gölü çekmeye başladım.ikinci karemi çekmek üzereyken.gözüme birşey takıldı.bu mesafeden görmek oldukça zordu.kamerayı gözüme yakınlaştırdım ve belirli olmayan nesneye doğru tuttum. görüntüyü netlestirdim.
  
   bu bir insandı.fakat ölü bir insanın bile sahip olamayacağı kadar beyazdı.kar beyazı.

  
  
merhabalar bu ilk bölümüm umarım hoşunuza gitmiştir. buralarda yeniyim umarım güzel devam eder. bana yardımcı olabilirsiniz bazı konularda💜💜(yukarıdaki fotoğraf biraz rezilce ama koymasam olmazdı.)

birde her bölüm sonuna bir tane şarkı önerisi bırakıcam.isterseniz göz atabilirsiniz

(THE CRANBERRİES~ Zombie)
bu rock müzik 1994 de çıktı.o zamanki savaşlara dur diyen bir şarkı.

belki bilenleriniz vardır gerçi şuan kaç kişiye hitap ediyorum acaba 1-2 😂
dinleyin pisman olmazsınız bende yeni keşfettim

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 05, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ST☠RM   (Kİм Tαeнyυɴɢ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin