OTOSTOP : ÇARPIŞMA

Giriş

Medya:Masal
Şarkı: xxxtentacion - changes
Başlama tarihinizi yazarsanız çok sevinirim❤❤

Giriş

Ve ben bir kez daha çok sevdiğim  birini       kaybettim...

■■■■■■■■■■■■■■■■

Arabaya dolan güneş ışıklarıyla girdiğim savaşı kaybetmiş ve en nihayetinde gözlerimi açmıştım. Arabanın arka koltuğunda iki büklüm uyuduğumdan her yerim ağrıyordu. Başımı kaldırdım ve şoför koltuğunda hala mışıl mışıl uyuyan erkek arkadaşım Canberk 'e baktım. Eee çocuk dün bütün gün araba sürmüştü, bir zahmet uyusun.

Yattığım yerde doğruldum ve sabahın getirdiği soğukluk ayrıca üstümdekilerin inceliğinden kaynaklanan üşümemi durdurmak amaçlı ön koltuktan siyah hırkamı aldım. Üzerimde beyaz kot pantolon ve mavi kısa kollu tişört vardı. Hırkamı giyip dün akşam yatarken çıkarttığım konverslerimi giydim. Dağılmış topuzumu dikiz aynasından bakarak, düzeltebildiğim kadar düzelttim ve arabanın anahtarıyla kapıların kilidini açıp arabadan indim.

Yolculuğumuz uzun olduğu için dün akşam bir tesisin arkasında mola vermiştik. Aslında ben Canberk 'e benim kullanabileceğimi söylemiştim ama ehliyetimi almış olmama rağmen gecenin bir vakti o uyurken ben araba kullanamazmışım. Hıh.

Tesisteki tuvalete gidip, kabinlerden birinde işimi hallettikten sonra aynanın karşısına geçtim. Ellerimi yıkayıp, arabada düzelttiğim -yani düzelttiğimi sandığım- saçlarımı tekrar bir elden geçirip güzel bir topuz yaptım. Makyaj yapan bir kız da olmadığım için yüzümü yıkayıp tuvaletten çıktım

Arabaya bindiğimde Canberk, kapıyı biraz (!) sert kapadığımdan dolayı hafif kımıldandı.

Gözlerini ovuşturup esneyerek bana baktı ve sonra gülümsedi. Uykulu çıkan sesiyle " Günaydın." Dedi ve tekrar esnedi.

"Günaydın Canberk." Dedim ve bende gülümsedim.

Doğruyu söylemek gerekirse onu sevmiyordum. Yani aşık değildim. O benim üç yıllık arkadaşımdı ve çok kötü anlarımda yanımda olmuştu ve beni sevdiğini söylediğinde onun üzülmesini istemedim. Bir sene önce aşık olduğum çocuktan ayrıldığım gün, çok kötü şeyler yaşadım. Sevdiğimin adı Furkan 'dı. Furkan beni başka bir kızla aldatmıştı. Ben onu hiç öpmedim diye, bana dokunmasına izin vermedim diye. İnsan dokununca mı anlıyor karşısındakinin onu sevdiğini, öpünce mi anlıyor, namusuna geçince mi?

O gün kendimi odaya kilitledim ve zaten abimin ölümünden sonra kullanmaya başladığım antidepresanların hepsini avucuma aldım. Ölmek istiyor dum. Sevdiğim herkez yavaş yavaş bırakıyordu beni. Yaşamak istemiyordum . Sadece abimi istiyordum çünkü ona sarılınca her şeyi unutuyordum. Görevliler kapıyı kırmaya çalışırken tek istediğim gebermekti. Ben ilaçları tam ağzıma atacakken odamın camının önündeki çınar ağacından tırmanıp giren Canberk beni durdurdu.

O gün bana ' Seni gerçekten sevmeyen bir adam için bu kadar üzülürken seni bu kadar seven bir adamı nasıl görmüyorsun? ' diye sormuştu ve bende ona sarılarak ağlamıştım.

"Aç mısın bir şeyler yiyelim mi?" Diye soran Canberk beni düşünce havuzunda boğulmaktan kurtarmıştı.

"Çok aç değilim simit falan yiyebiliriz. Dediğimde başını sallayıp arabadan indi ve tesise doğru gitti. Ben de bileğimdeki abimin on dördüncü yaş günümde aldığı gümüş bileklikle oynamaya başladım. Bu bileklik çok önemliydi benim için çünkü abim ölmüştü ve bu bileklik onun bana verdiği son şeydi. Abim dünya da tanıdığım en iyi insan ve en yakışıklı erkekti. Adı Mert 'ti ve o da adı gibi mertti. Gözleri en güzel elaydı. Mavi ve yeşil karmasıydı. Saçları da gözleriyle aynı renkteydi. Oldukça güçlü bir insandı. Hem ruhsal olarak hem de yapı olarak. Aramızda dört yaş vardı. O on sekiz yaşında benim doğum günümden bir gün sonra ölmüştü. Ben ondört yaşındayken.