ep.....3

4.4K 149 0
                                    

(Uni)

.....သူ့မျက်နှာမှာ ထိတ်လန့်ခြင်းတွေကိုအတိုင်းသားမြင်နေရတော့ ကျတော်ကျေနပ်နေမိသည် ကြောက်အားကြီးပြီး တုန်ယင်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်ဖျားလေးနဲ့ အသာလေး ပွတ်သတ်လိုက်တော့ သူက ကျတော့လက်ကို အတင်းဖမ်းကိုင်ထားတာကြောင့် ကျတော့လက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ကို ခါချလိုက်ရင်း စူးရှသောမျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်လိုက်တော့

"ဦးကို ရှိုင်း တကယ်တောင်းပန်ပါတယ် ရှိုင်းကို ပြန်လွှတ်ပေးပါနော်"
"ဟမ့်"

.....သူရဲ့တောင်းပန်သံကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး ကျတော့ကို တွန်းဖယ် ရုန်းကန်နေတဲ့ သူ့လက်တွေကို မွေ့ရာထက် ဖိကာချုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ကျတော့နှုတ်ခမ်းနဲ့ မဆုံအောင် ရှောင်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အားနဲ့ ဖိနမ်းပြစ်လိုက်သည် သူရုန်းလေ ပိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း နမ်းပြစ်လေမို့ ကြာလာတော့ သူမရုန်းနိုင်တော့ပဲ ငြိမ်ကျသွားသည်

.....သူ့ရဲ့ လည်တိုင်တွေဆီမှာ အမှတ်အသားလေးတွေပေးလိုက်တော့ တချက်တချက်ထွက်လာတဲ့ ညည်းသံက နာကျင်လို့ပဲလား စိတ်ပါလာတာလား ကျတော်မဝေခွဲတတ်ပေ ဒါမျိုး ဇာတ်လမ်းထဲမှာသာမြင်ဖူးခဲ့ပေမဲ့ ကိုယ်တိုင်ကျတော့ ဒါ ပထမဆုံးအကြိမ်ပါ ခု ကျတော့ရဲ့ အငယ်ကောင်က အချက်ပြနေလေပြီ

.....သူ့ရဲ့ အကျီင်္ကို ကျတော် ကြယ်သီးမဖြုတ်ပဲ ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ကော်လံနေရာက အားနဲ့ ဆွဲလိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် သူ့ဂုတ်မှာ နီရဲတဲ့ ပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာတွေ ထင်သွားသည် သူ့ရဲ့ ဖြူ ဖွေးနေတဲ့ ရင်အုပ်ပေါ်က နီရဲနေတဲ့ nipple လေးတွေကြောင့် ကျတော့ရင်ခုန်ခြင်းတွေကို ပုံမှန်ထက်အဆများစွာ မြန်သွားစေသည်

.....ကျတော့ရဲ့ စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် လွတ်နေတုန်း ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ ဖုန်းသံကြားမှ အသိစိတ်တွေ ပြန်ဝင်လာသည် ဒီချိန်ဖုန်းခေါ်တာဆိုရင် မာန် ပဲနေမှာ အရေးမကြီးပဲတော့ ခေါ်ရဲမှာ မဟုပ်ဘူး အလိုမကျစွာ တက်ခေါက်လိုက်သည် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းလာပြီး ဖုန်းကိုင်ကာ ဝရံတာကိုထွက်လာခဲ့သည်

🔥မီး🔥 {fire}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora