Heartbeat

Simula

They say true love has a habit of coming back. That if it's meant for you they will be back no matter how long it will take.

Sometimes people need to grow apart. To be able to do that you need to separate ways and learn to live alone. Kapag bumalik, salamat. Kapag hindi, edi hindi. Move on cuz life goes on.

Sabi nga nila ang Puppy Love is your first love. Greatest love is a painful one but it will teach you so many lessons. Akala ko nga na ang greatest love ko ay ang huli na rin. Totoo nga. It will teach you so many lesson pero ang kapalit nun ay ang pagkawasak mo.

Kagaya nang nangyari sa amin. I thought we will last forever. Ang akala ko siya na. Ang akala ko hindi na kami mag hihiwalay. We are slowly building our future together pero sa isang iglap nag laho ang lahat. Parang wala lang. Parang hindi na namin kilala ang isa't isa ulit. Parang wala kaming pinag samahan.

We were together for three years. The first year was so fine yung parang nasa ulap ka lagi. Inlove na inlove ka sa tao. The second was full of struggles. Away dito away doon but at the end of the day mag babati rin. The third was the stage of contentment. Yung kampante ka na. Yung kahit mag away kayo kampante ka na magiging okay kayo at pipiliin nyo parin ang isa't isa. But then... hindi sa lahat pagkakataon ay aayon sayo ang panahon.

He cheated on me. He betrayed me. After building my trust on him. Kung kailan malaki na ang tiwala ko sakanya, tsaka nya ako niloko.

"Kailan nyo pa ako niloloko?"

"I'm sorry..." Tanging lumabas sa kanyang bibig.

Napapikit ako sa mga salitang binitawan nya. Hindi ko alam kung bakit at anong nangyari. We were okay last month. Masaya pa kami pero yun na pala ang huli.

"Leave." I said.

Nanghihina akong sinarado ang pintuan. He didn't say anything. He left willingly. Yun para bang inaasahan nya na ito at hinihintay nya nalang talagang paalisin ko siya. He chose the girl over me. Pinili nya ang ibang babae na kakakilala nya palang kumpara sa akin na tatlong taon nya nang kasama sa hirap at ginhawa!

Hindi ko kayang tanggapin ang lahat! Galit na galit ako sa pang gagago nila sa akin at sa pag ta-traydor! After everything that I've done? Ito ang kapalit ng lahat? Ang lokohin ako sa kabila ng buong pag mamahal at pag titiwala ko?

Masyado akong naging kampante at nag tiwala sa taong hindi naman pala dapat. Galit na galit ako. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling lahat ng nararamdaman ko. I am lost. Wala akong gana sa lahat. I can't function. Tulala at hindi makapaniwala sa lahat ng nangyari. Hindi ko matanggap lahat. Pakiramdam ko pinag tulungan ako ng lahat. Pakiramdam ko tinraydor ako ng tadhana.

I didn't have a life. He killed my soul. Pero sa huli mahal ko parin siya.

"Hindi mo dapat minamahal ang ganyang klase ng lalaki, Yra! Basura ang mga katulad niya!" Sabi ni Meryl.

"Alam mo kung ako sayo hindi ko ituturing na ex yang si Jaydrick sampal sa pride mo yan!" si Angela naman.

Nandito kami sa bar. Inaya nila ako para hindi ako mag mukmok at para malibang ako. Well after a month ng break-up medyo nalilibang na rin naman ako.

"Come on, guys! It's been a month. Andito pa rin tayo sa topic na 'to?" umiling ako.

"Ginigising ka lang namin sa katotohanan kaya sana magising kana!" Nag tawanan si Meryl at Angela.

Ngumisi na lang ako. Dahil kahit ako, kahit sabihin kong isang buwan na ang nakalipas may mga araw lang talaga na bigla ko naalala ang lahat na parang kahapon lang nangyari kaya yung galit, poot, pagka-muhi at pagka-suklam ko sakanila ay biglang nag liliyab ng basta basta.

Sa totoo lang, tinanggap ko na lahat. Na hindi kami para sa isa't isa. Na nag kamali ako ng lalaki na pinag katiwalaan at minahal. Tanggap ko na lahat pero ang pag papatawad ay hindi ko alam kung kailan ko mararamdaman. Hind ko alam kung kailan mangyayari o mangyayari pa ba?

All I think was the betrayal. Paulit ulit sa isip ko na parang isang sirang plaka.

Pero salamat sa mga kaibigan ko na palaging andyan para sa akin. Para tulungan akong umahon at umusad sa pagkakalugmok ko sa nangyari. Kung wala sila ay baka hindi ko kayanin ang lahat.

I thought my life ended the moment he left me for someone. Yung akala kong katapusan na ng lahat at wala ng pag asa. Pero isang araw na-realized ko na totoo nga na may isang taong darating sa buhay natin para umalis at turuan tayo kung paano mag grow at mag mature. Masakit man pero hindi mo matutunan ang isang bagay hanggat hindi mo nararanasan at hindi ka nasasaktan.

Sa pag alis niya, mas nakilala ko ang sarili ko. Mas minahal ko ang sarili ko at nag bago ako. Hindi ko nga lubos isipin na isang araw magigising na lang ako na wala na lahat ng sakit. At handa na ulit akong buksan ang puso ko para sa iba. Nung nawala siya nagkaroon ako ng payapang pag iisip.

I didn't know I would thank him for leaving me. Kasi kung hindi nya ako iniwan hindi ko makikilala ang sarili ko. Hindi ko mararamdaman yung ibang kasiyahan ng pagiging mag isa at payapa.

I can go wherever I wanna go. My parents let me do whatever I want to do cus they know I finally got out of a relationship that's not for me.