Onu tanıyalı 9 yıl , 111 ay , 485 hafta, 3.400 gün , 81.603 saat , 4.896.235 dakika ve 293.774.121 saniye oldu.
Onu ilk tanıdığım da çocuktu , çocuktum. Sonra zaman ilerledi tabi ona olan hayranlığım da. Yüzlerce haber çıktı hakkında iyi yada kötü . Kötü haberlerin veya yalan olduğuna inandığım hiçbir habere onun ağzından duymadan inanmadım. Bu hep böyle devam etti ve edecek . Her başım sıkıştığın da yüzüne olmasa da fotoğraflarına anlatıyorum derdimi. O bile yetiyor biliyor musunuz? Benim e abim yok yada çok değer verdiğim biri. Eee ailen diyeceksiniz :) eskiden beni sevdiklerini hissediyordum . Zaman ilerledi büyüdüm. Hayal dünyasından çıktım yani . Aslında bana hiç değer vermediklerini hissediyorum artık deli gibi. Yalnızım hatta arkadaşım bile Yok . Birtek o var işte . Şuna inanıyorum, Allah geleceğimi planlarken yalnız olacağımı bildiği için onu çıkardı 9 yıl önce karşıma . İyi ki o gün o televizyon da o saha da o formayla karşıma çıkmış . Ben hep yalnız büyüdüm derdim. Ama şimdi bakıyorum ki o hep yanı başımdaymış. Şu an bir oğlu var Hamza arda . O çok iyi bir baba . Onu ne kadar çok sevdiğimi şu an burda yazılarla açıklayamam. Bilirsiniz bazen hisler kelimelere sığmaz.
- eğer bunu okuyorsan ben çok şanslıyım demektir. Zamanını çalmışta olabilirim, üzgünüm. Ama teşekkür ederim Yen'i bir arkadaşım olduğun için . Hep hoş ça kal 🤗🖤
