CONTRACTUAL MARRIAGE (Savage marriage)

•Chapter Thirty•

Finn's Point of View (POV)

"Finn Lewis..." he called me. His eyes telling me na nauubusan na siya ng pasensya. "I am starting to get jealous already! Sino ba ang asawa mo?!" he hissed.

Napatingin ako sa mag iina na nasa sala, waiting for me. Aysh~ I'm torn. But....

"I'm sorry Spence. Please, ngayon lang naman. I---" i tried to reason out pero he cuts in.

"Ngayon lang? You've been with them for the past 3 days woman and you completely forgot about me!" parang bata talaga 'to. Pati ba naman pamilya niya pagseselosan niya? Hmmm....

"Geez Spencer! Just let go already, naglalaro pa kami eh! Come on hija.." tawag ni Tita Arabelle---or should I say, Momma.

Yes, you've read everything right. Walang skipped chapter na naganap. Maski ako nagulat sa mga nangyari.

I was with them for the last 3 days---katulad nga ng sabi ni Spencer---at nung isang araw ko lang nalaman na everything was just a façade. Yeah, the pagsusungit and all, the hindi-nila-ako-tanggap atmosphere was just all a show para makita nila if how long will I be able to take. At ang masakit pa (charr slight lang naman) eh kasabwat pa tong Spencer na 'to. ￣へ￣ kaya dapat lang sa kanya ma left out. Tss. Hindi niya manlang ako sinabihan eh, grabe kaya yung takot ko. Tss.

"It was just a test hija, syempre I want the best for my son. Don't get mad at me.. We actually did a background check sa'yo dati pa.. "  tatawa tawa pang sabi ni Momma sa'ken. Yep, she insisted on calling her Momma.

Everything feels surreal. Parang panaginip lang lahat nang nangyayari. Inihanda ko na kasi ang sarili ko simula ng makita ko sila (at maramdamang di nila ako gusto) sa mga pwedeng mangyari. Yun nalang kasi ang naiisip kong paraan para makabawi kay Spencer, but who would think na ganito ang mangyayari?

"Opo..." sagot ko at binalingan siya. "I'm really sorry.. Hehe" I smiled apologetically. Pero syempre I am not sorry at all, hmp! Ganti ko yan. Tsk.

"I shouldn't have brought you here..." halaaa haaha!

"Sumali ka nalang kaya sa'men para hindi ka ma left out." aya ko. Tinignan niya naman ako n para bang may nasabi akong mali.

"Haha! Forget it Finn, he never participates in our family games. Boring yan eh. Haha!" kantiyaw naman ni Ate Sarah.

"Yeah, kaya never naming in-invite." pag agree ni Seirin.

"Talaga? Laaa~ ngayon, sasali kana. Mag enjoy ka naman paminsan minsan. Okay? Lika.." umangkala ako sa braso niya at laking gulat ng lahat nang magpa tiayon lang siya sa'ken hanggang sa maka upo kami sa sahig. "Yeey! Ulit tayo.. Ikaw na taya." sabi ko pa sabay bigay ng mga baraha at buti naman kinuha niya kahit medyo alinlangan. o(〃＾▽＾〃)o

(´⊙ω⊙') ---silang lahat

"Geez! Akin na yang mga 'yan! Magulat naman, grabe. Tsk." anito na ang tinutukoy ay ang mga hawak na baraha ng ina at mga kapatid. Ibinigay naman nilang lahat without a word.

Nang makabawi, nakita ko ang satisfied  smile ng Mommy nila. Sobrang saya siguro nito na sumali si Spencer...

A while later...

"Aish! Dapat pala hindi ka sumali eh!!" frustrated na sabi ni Ate Sarah. Simula kasi ng sumali si Spencer, wala na ni isa sa'men ang nanalo.

"Nakaka inis 'to." -Seirin.

"Geez Kuya, how can you be so good at everything?! Ikaw ate eh.." -Shin.

"Laa bakit ako.. Hahaha!"