+ K...kurtarın beni.
- Hala yaşıyorsun. Sana güzel bir süprizim var. Hadi tahmin et tahmin et. Ah hadi ama. Neyse çok sıkıcısın ben yinede söyliyim. Rekor kırdın. Şu ana kadar en uzun yaşayan avım sensin.
" Benimle oynuyordu. Sanki ben onun avıymışım gibi beni resmen oyuncak gibi avucunda sıkarak zevk alıyordu. Şu an bir çocuk gibi sevecen bu adam beni bu hale getirmiş olamaz."
- Neden sustun. Yoksa öldün mü?
+ Hayır lanet olası p...pislik öl...
- Nefesini boşuna harcama. Bu sadece daha çabuk ölmeni sağlar. Bunu istemezsin demi.
Şarabını içiyordu. Koltuğundan beri kanlar içinde son nefesini veren kıza hiçbir acıma hissetmeden seyrediyordu. Şu an tek düşündüğü şey yeni kurbanına yapacağı eğlenceli aktiviteler. Ya da kimi seçsem diye de düşünüyordur. Kadın mı erkek mi çocuk mu yoksa bir ergen mi. Çok fazla seçenek var.
+ Neden yapıyorsun.
- Neyi şarap içmeyi mi?
+ Hayır bunu.
" Bu sorunun ardından yüzü asıldı. Şimdi gerçek bir katile benziyordu. Bu yaptıklarını sorgular gibi etrafına bakınması bile korkunçtu. Artık az önceki dış yüzü gitmişti. Artık iç yüzünü gösteriyordu."
- Bunu anlatsam da anlamazsın.
+ Merak ediyorum.
Ayağa kalktı. Şarabını masanın üstüne koydu.. Artık tadı zehir gibi geliyordu. Kızın yanına gitti. Bu av diğer çöplere benzemiyordu. Meraklı ve içtendi. Belki katil ve duygusuz olmasaydı arkadaşı olabilird. Ama artık çok geç.
- Ben sadece ihtiyacımı gideriyorum. Yemek yemek gibi. Zevk aldığım ama bırakamadığım zorunlu bir ihtiyaç. Anlıyor musun?
+ Sen canavar...sın
- Olabilir. Ama bu canavar benim çok hoşuma gitti.
+ Peki bu canavar ne zaman çıktı.
- O benim içimde her zaman vardı. Sadece en uygun anı kovaladı.
+ Onu s...susturamaz mısın?
- Malesef çok geç o canavar çoktan ben oldum. İlk cinayetimi işlediğimde bunu yapan korkunç canavar ben oldum.
+ Sevdiklerine üzülmüyor musun?
- Ne!
Ayağa kalktı ve insanı ürküten o sesiyle kahkahalar atmaya başladı artık bir deliyi andırıyordu. Kafayı sıyırmış bir manyak.
- Sevdiklerim. Ben zaten sevdiğim kişiler yüzünden bu hale geldim! Benim ne yaşadığımı bilmiyorsun! SEN...!
Kurban atrık gözlerini kapamıştı. Sanırım ölmüştü. Ama bir kere daha nefes aldı. O son nefesle karşısında duran katı duvarı şaşırtmıştı.
+ U...umarım ca...navarı yenersin.
Bu av gerçekten farklıydı. Genelde hep yalvarışlar ve ağlamaklı boş sözler duyardı. Ama o hiç direnmedi. Sanki kaderinden kaçamayacağını anlayan olgun bir kadın vardı.
- Seninle konuşmak zevkliydi ama malesef o canavar ben ölene kadar gitmiyicek. Merak etme sana çok güzel bir mezar yapıcam. Çünkü sen farklısın. Çünkü sen ilk defa benim iyiliğimi isteyen bir aptaldın. Şunu unutma. Herkes kendi için yaşar. Benim iyiliğimi istedin ama bu sana hiç bir şey katmadı. Şu an ölü bir cesetsin. İyiliğini istediğin adam yaptı bu kötülüğü sana. Bir canavar.
