Untold Story

IV

I stared at my reflection on the vanity mirror in front of me. Wondering what the hell is going on with my life?

First, my life turned upside down because of what happened to my parents, to Manang Amy and the  quarrel between me and EJ. And just recently, I was involved with a dangerous member of the Underground League but the worst is, I was kidnapped by some random psycho whom I feel comfortable with! God help me.

Ni hindi ko nga alam kung saan ako dinala ng Acryl na yun. Ang natatandaan ko lang ay nung nakakulong na ako sa bisig niya ay walang pasabing pinasan niya ako sa balikat nito at ang konbersasyon nito sa mga halang ang kaluluwang nagkanulo sa akin sa Acryl na 'to.

"You've made the right decision mister. Expect the antidote after ten minutes, it will be delivered to you by a drone."

Nagpumiglas ako sa dahil narin sa hindi komportableng posisyon ko.

"Put me down, you psycho!"

Hindi ako nito pinansin instead he slapped my butt in front of those assholes. Shit. What a pervert psycho!

"Tuparin mo ang pinag usapan natin Acryl."

"As musch as I want to kill those assholes, I still have things to do today. And one more thing, if you try to follow me, I'll surely burn this building with you. Got it?"

Yun lang ang huli kong nasaksihan bago niya ako turukan ng syringe habang nakasampay parin sa balikat niya.

And according to my wrist watch I slept for almost ten hours. It's 9:46 in the morning for pete's sake! Kumukulo na ang tiyan ko sa gutom kaso hindi ko naman alam kung nasaan ako kaya minabuti ko nalang munang maligo lalo na nung makita kong may nakahanda na palang damit sa may paanan ng king-size bed na tinulugan ko. It was a simple peach chiffon dress with undergarments beneath it.

And now I'm already done bathing yet still battling with myself on what to do. Kung lalabas ba ako o hindi. Actually kung gusto niya akong ikulong sana ini lock naman niya ang pinto pero hindi, kaya siguro ganoon na ka higpit ang security niya sa loob nitong bahay na to. Nagdadalawang isip nga ako kasi baka paglabas ko maling tapak lang rakrakan agad ako nung mga in expect kong mga goons nung si Acryl. Ayoko pang mamatay kaya I'd rather starve myself here.

"Aherm. Magandang araw po ma'am. Pinapatanong po ni sir kung gusto niyo na ba daw pong kumain?"

A few knocks on the door startled me but I got back to my posture after hearing what the person have said. I hurriedly went to the door and opened it, only to find a frail looking but smiling girl behind it.

"Pwede ba?"

Nag aalangan kong tanong. Aba syempre. Ayaw ko namang mag demand lalo pa't kinidnap lang naman niya ako. The girl giggled because of my response. Napangiti na lang tuloy akong napasunod ng magsimula na itong maglakad.

Taliwas sa naging imagination ko ang nakita sa labas ng silid. Walang mga pakalat kalat na mga bodyguard or goons. This mansion is quite big yet so empty.

"What took her so long?"

Pero nung malapit na kami sa may dining nagsimulang kabahan ang dibdib ko ng marinig ang aburidong boses nito. I'm curious if he's still wearing that mask, muka siguro siyang tanga kung ganoon nga but I'm more curious of facial features without that thing.

"Andito na po si Ma'am."

Bumungad sa akin ang napakahabang mesa. Sa kabila ng napakaraming nakahaing agahan doon hindi maikakailang nasa taong nakaupo napunta ang atensyon ko.

"Please take a seat."

Hindi parin mabuwag ang tingin ko dito. Parang pamilyar siya, hindi ko nga lang matandaan kung saan ko siya nakita.