Zhermaine pov
Tatlong taon simula nung nawala ka, Hindi ko lubos maisip kong pano pa ako babangon simula nung nawala ka sa piling ko sa bawat araw na gumigising ako ang naiisip ko lang bakit hanggang ngayon binuhay pa rin ako ng panginoon bakit ikaw pa ang kinuha niya bakit hindi nalang ako?? ako ang may kasalanan kung bakit ka namatay kaya dapat ako ang nawala at hindi ikaw.
Kringggg ...kringgg... kringggg...
Napalingon ako sa gawing kanan ko upang tignan kong sino ang tumatawag it's just an unknown number kaya sinagot ko na..
Hello...
[...]
Who's this??
[...]
bakit di ka nagsasalita?? hello? sino ba to??
[main]
bigla akong natigilan, his voice is so familiar hinding hindi ko makakalimutan ang boses niya kahit ilang taon pa kaming hindi nagkita
Dustin?? ikaw ba yan?? ikaw yan diba?? boses mo ang naririnig ko sa kabilang linya
[main i'm sorry] ~~ tooot~tooott
hello? dustin? dustin?!!
napaluhod ko dahil sa nangyari, alam ko talagang kay dustin yung boses na yon.
Hello babygirl! biglang dumating c kuya mack at patakbong lumapit sakin.
Zhermaine what happen?? Bakit ka umiiyak? may nangyari ba?? zhermaine sumagot ka!! sigaw ni kuya mack sakin bigla akong nabalik sa huwisyo ko dahil sa sigaw ni kuya.
kuya! sabay yakap ko sa kanya
kuya!! buhay si dustin, kuya buhay siya tumawag siya sakin ngayon lang kuya this time hindi na ako naghahaluccinate sabi ko sa kanya habang umiiyak pa rin hindi ko iniexpect na mangyayari to..
what the hell zhermaine dustin is dead, His dead zhermaine.. sagot niya sakin..
habang yakap ako ni kuya hindi ko namalayan nakatulog pala ako..
YOU ARE READING
Memories With Rain
Teen Fiction"ULAN" minsan nakakagaan ng pakiramdam ang ulan lalo nat alam mong marami kang dinadalang problema. Sa bawat patak ng ulan ay kasabay din sa mga luha mong umaagos sa iyong pisngi. Sa twing umuulan naaalala kita, bawat yakap mo sa puso ay luha ang p...
