Şafağı sökmeden geceye.
Esinlenince rüzgardan, sis bulvarları kapkara.
Yalnızlığın rengindeki bulutları alarak yanıma.
Gidiyorum bu şehirden güneşi uyandırmadan...Sevda fışkıran çorak kelimelerim,
Tutanamayan insalara inat.
Ezgileri birikmiş deli divane,
Bir umuttur yaşamak ....Nehirler, gözyaşları döken bir insan.
Bu karanlık duvarlar birer gölge
Bir kambur, yazıyor son bir cümle.
Gidiyorum bu şehirden...Yazan: _bibliyoman_
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Antolojisi
PoesiaŞiir Yarışmaları isimli çalışmamızda oluşturduğunuz şiirler içerisinden haftanın kazananlarını artık 'Şiir Antolojisi' isimli çalışmamızda sizlere sunacağız. Sevdiğiniz mısralara yorumlarınızı bekliyoruz. Şiirle kalın!