nefarious🌙malik [tamamlandı]

《 fifthteen 》

Aptaldım.

Ben gerçekten aptal bir kızdım.

Ona çok bağlanmıştım ve bu bağlılığım başıma bela olacaktı. Bunu bile bile ona karşı gelecek gücüm yoktu. Sanki bana büyü yapmıştı. Ne isterse yapıyordum. Beni kollarına aldığına ağzımı bile açmamıştım. Büyük bir istekle karşılık veriyordum.

Beni nasıl kandırması gerektiğini iyi biliyordu. Nasıl düşürdü bilmiyorum ama şu an karısı veya onun lanet evliliği umrumda değildi. Tek istediğim şu kahrolası üstünü çıkarmasıydı.

Yatağımdaydık ve üstüme oturmuş kıyafetlerimi çıkarmaya çalışıyordu. Bende tişörtünü çekiştirerek çıkarmasına yardım ettiğimde onun sırıttığını gördüm. Onun üstsüz halini ve dövmelerini görmek en büyük zaafım olmuştu.

İç çektim. Ellerimi büyük bir istekle pantolonun kemerine uzattığımda ellerimi çekti ve üstüme uzandı. Boyun boşluğumu öperek omuzlarıma indi. Isırmaya ve öpücükler bırakmaya başlamıştı.

Gözlerimi kapatmış kıvranırken, o nereye nasıl dokunması gerektiğini biliyordu.

Ellerimi yanaklarına yerleştirip sakallarını ovarken dudaklarımızı birleştirdim. Öpüşürken rahat durmuyordu. Bir elini yatak başlığına dayamıştı, diğer eli ise elbisemin altına girmiş bacağımı sıkıyordu. Bacaklarımı onun beline sardım. Parmakları iç çamaşırımın lastiğini tuttuğunda dudaklarımızı ayırdım.

"Dur." dedim nefes nefese.

Sinirle bana baktı. "Niye en önemli yerlerde durduruyorsun?" diye tıslarken kıkırdamıştım.

"Şimdi olmaz, teyzem gelebilir."

Hırsla elbisemi çıkarmaya yeltendiğinde kollarımı kaldırdım. O elbisemi yere atınca gülmeden edemedim.

"Zayn, sakin ol." dedim gülerek.

Göğüslerime dalmışken sütyenimi çıkarmaya çalışıyordu ama onu ittim. "Zayn!"

"Ya bir dur!"

Onu kendimden uzaklaştırdığımda öfkeyle bana bakıyordu. Onu yumuşatmak için gülümsedim ve omuzlarından iterek yatağa uzanmasını sağladım. "Ne yapıyorsun?"

Kucağına oturdum ve yüzüne baktım. "Şey..Sana bir şey söyleyeceğim."

Ciddi olduğumu fark edince o da ciddileşti ve beni yanına çekti.

"Hani geçen gece bizi biri gördü demiştim ya...O Martha'ymış. Bizi öpüşürken görmüş."

Ne tepki vereceğini bilmiyordum ve korktuğum için kucağından inip yanına oturdum. "Ne? Sen nasıl öğrendin?"

"Kendi söyledi." dedim mırıldanarak.

"Kovacağım o zaman onu."

Şokla gözlerimi açarken panikten ne yapacağımı bilemedim. "Ne? Hayır! Sakın Zayn."

"Kafayı mı yedin sen? Ne yapayım hala evimde mi tutayım?"

Sakinleştirmek için elini tutmuştum. Tenine dokunmak beni eritmişti. Ama bunu unutup tekrar demem gereken şeye odaklandım.

"Ben onunla konuştum. Kimseye bir şey anlatmayacak."

"Sende inandın." dedi alayla.

Sana bile inandıysam, ona da inanmaya hakkım vardı.

Ama işte bunu diyememiştim. "Söz verdi Zayn. Söylemeyecek. Hem söylese çoktan söylerdi."

"Sen ne zaman öğrendin ki?"