RASTLANTI

10. Bölümden bir kesit ♡

10. Bölümün başlangıç kısmından bir parçayı sizlere sunuyorum. Sınavlar yeni okul falan derken sizlere vakit ayıramadım ama en yakın zamanda yine sizlerle olacağım! Ah, sizi cappuccino içmeyi sevdiğim gibi seviyorum benim vanilla kokulu okuyucularım. Takipte kalın... ♡♡♡♡

“Neden bunu yapıyorsun?” diye sordum Atakan beni bir kez daha döndürürken

“Neyi yapıyor muşum?” hiçbir şey olmamış gibi hala hafifçe gülümsüyordu. Daha fazla mavi gözlerin radarı altında kalamayacaktım. Gözlerimi devirdim.

“Bu şeyi işte. Ne güzel dans ediyordum.” Gülümsemesi dondu, tam da kişiliğine yaraşır bir biçimde.

“Benimle dans etmekten memnun değil misin?” kaşlarını kaldırdı ve yumuşakça beni biraz daha ortaya sürükledi. Zaman içinde süzülüyor gibiydik. Zaman hem geçmek bilmiyor hem de zevk veriyordu. Hemen cevap verdim.

“Tabiki de o yüzden değil. , “ omzumu silktim “ beni tanımıyorsun ya, ondan demiştim.”  Gözlerimin içine alayla güldü.

“Tanımadığımı da nereden çıkardın. Seninle tanışmıştık. Hatırlamıyor musun?” Sanki çok absürd bir soru sormuşum gibi cevap vermişti. Ne yani? Kısacık bir anda sadece isimlerimizi öğrendik diye tanışıyor mu oluyoruz?

“Kantinde olanları çok net bir biçimde hatırlıyorum elbet. “ yine o anı gözümde canlandı “sadece bilmem, biraz aklım karıştı sanırım.” Sanki hafif bir biçimde kaşları çatılmıştı ama hemen ardından gülümsediği için emin olamadım.

Müzik hala devam ediyor ve ritim arttırmaya devam ediyordu, ritmin doruk noktasına ulaşıldığında müzik de son bulacaktı.

“Endişelenme prenses, öyle bir söyledin ki sanki seni kaçıracakmışım gibi. Seni Bars’a teslim edeceğim merak etme.”

“Bars?”

“Barlas. Evet tam adının Barlas olduğunu ben de biliyorum ama ona Bars derim. Sence de o tuhaf göz ve saç uyumu ile bir pers kedisini andırmıyor mu?”

“Tuhaf. Daha önce hiç düşünmemiştim. Uzun süredir birbirinizi tanıyor olmalısınız.”

İşte meraklandığım kısım da burasıydı.

Atakan ve Barlas.

İlginç bir konu.