May hawak na batiya sa kaliwang braso, binuksan ni Milagros ang pinto ng kanilang kubo upang gawin ang utos ng kaniyang ina: maglaba ng mga damit habang nagbebenta ito para sa pambili nila ng pagkain.
Tirik na tirik ang araw na tumatama sa balat ni Milagros. Sa katunayan ay hindi niya na iniinda ito dahil sanay naman na siyang magbabad sa ilalim ng araw at mapatutunayan ito ng kaniyang kayumangging kulay na bumagay sa kaniyang hitsura.
Mahabang itim na buhok ang mayroon si Milagros. Matangos ang ilong at mapupungay ang bilugang mga mata. Katamtaman lang ang kaniyang mga makikipot na labi na isa sa kaniyang magagandang pampisikal na katangian bukod sa balingkinitan niyang katawan na nagsusuot lamang ng mga nakaliitan ng kaniyang ina.
Napa-isip si Milagros habang nagkukusot. Silang dalawa nalang ng kaniyang ina sapagkat iniwan sila ng ama bago pa man siya mapanganak. Hindi na bago ang kuwento na iyon dahil pagkatapos makipagtalik ang ama sa ina, tinakasan na niya ang ina ni Milagros.
'Parang sa telenovela lang' isip isip niya.
Mabilis na natapos si Milagros sa nilalabhan. Simple lang ang nakasanayang gawin ni Milagros: mag laba, mag hintay sa sinampay, at umuwi. Baon baon na ni Milagros ang meryendang saging na saba at kape na inilagay sa lumang termos na napulot nila sa basurahan ng ina.
Pagkatapos niya kainin ang baon nagpasya siyang maligo muna sa sapa upang mawala ang init sa kaniyang ulo at mapreskuhan siya. Hindi na nagtanggal ng damit ang dalaga, lumusong na siya sa tubig at nagsimulang namnamin ang tubig.
'Di kalayuan, may mga dayong lalaki na naghahanap ng tagong paliguan. Maliblib na ang lugar at handang handa ang mga ito para sa isang adventure dahil hindi nila nararanasan ang ganito sa kanilang bansa.
Tatlong lalaki ang nag uusap-usap at nagtatawanan. Isang itim ang buhok, isang dilaw, at isang kayumanggi na may guhit ng blonde. Lahat sila ay may parehong hitsura, matangos at maputi.
Nang makarating sa dulo ng nilalakbay, nagulat ang mga lalaki sa paglalagi roon ni Milagros. Nagtinginan ang mga ito at ibinalik muli ang tingin kay Milagros.
Dahil sa tubig humapit ang damit ni Milagros at niyakap nito ang kaniyang katawan kaya naman kitang kita ang mga batang suso ng dalaga pati ang umuusbong pa lamang na bulbol. Kasabay ng mga iyon napukaw lalo ang mga atensyon ng tatlong lalaki ng tumalikod si Milagros.
Nawala sa ulirat ang tatlo at uminit ang kanilang katawan. Derederetso nilang tinungo si Milagros at ipinatong sa lamesang pinaglalagyan ng kaniyang baon.
Sigaw at iyak ang ipinakawala ni Milagros ngunit walang tulong na dumalo sa kaniya. Piglas at padyak ang isinukli niya sa mga mahihigpit na hawak ng mga lalaki sa kaniyang braso.
"Stop or we'll kill you!" ani ng isang lalaki na hindi naintindihan ni Milagros.
"Tama na po nag mamakaawa ako"
"Huwag po huwag po"
Isang malakas ang sigaw na lumabas sa bibig ni Milagros nang maramdaman niya ang kababuyang ginagawa sakaniya ng mga lalaking dayo.
Nagising si Milagros habang nakahiga pa rin sa lamesa. May dugo ang kaniyang mga hita at mayroong puting likido sa kaniyang mukha at puson. Umiyak muli ang dalagang pinagsamantalahan. Tumayo siya't naglakad patungo pabalik ng batis at kinuskos niya ng tubig ang kaniyang katawan.
Kinuskos niya ang balat ng kuko hanggang sa magdugo ito. Babuy na baboy si Milagros sa sarili niya at pinili niya ang magpakamatay nang walang ibang iniisip dahil sa sobrang galit niya sa mundo at sa sarili.
Lumubog si Milagros at hindi niya na inangkla ang paa sa bato kundi humawak siya ng bato at nagsimulang lunurin ang sarili. Ilang luha pa rin ang lumabas sa mga mata ni Milagros bago siya nawalan ng malay sa ilalim ng sapa.
