geschiedenis van Hondara

de vijf rijken: het schaduwrijk

Hondara bestaat uit vijf rijken, het rijk van de Sterrenhertog en Zonnekoning, van de schaduwheerser, van de machtige zeekoning Tritanos, van de Nebuli en van de Montisianen. Vele eeuwen geleden waren die rijken gescheiden.

Het rijk van de schaduwheerser heette Tenebrisa, en was groen, er groeiden veel verschillende planten en het was de habitat van uiteenlopende wezens en dieren. Het werd bestuurd door drie wezens; een elf, een mens en een magiër. Ze konden het niet goed met elkaar vinden, en de machtsstrijd tussen de drie zette zich voort. De drie regeerden jarenlang over Tenebrisa, totdat de magiër, Dovan Umbror genaamd, de opdracht gaf aan zijn naaste dienaar de elf en de mens om te brengen. Die nacht daarna bezocht hij de twee bestuursleden en sneed hij hun kelen door. Toen hij terug bij Dovan kwam, sneed Dovan zijn keel door. Daarna rende Dovan gillend de gang op, dat zijn dienaar vermoord was door een moordenaar gehuld in een zwarte mantel. Hij organiseerde een zoektocht naar de zogenaamde moordenaar en liet een onschuldige vader van vier oppakken en hem ophangen voor zijn vrouw en kinderen. Zijn vrouw werd opgesloten voor medeplichtigheid en de kinderen werden door Dovan grootgebracht. Jarenlang zorgde hij voor de vier kinderen, en ze vergaten in de loop van de jaren over hun ouders. Hun moeder was inmiddels in de gevangenis gestorven. Maar één van de vier vergat zijn ouders niet. Hij zonderde zich af en wou niet in de buurt van Dovan komen. Op een avond hoorde Dovan en de drie kinderen een gil die door merg en been ging. Een van de kamermeisjes had het levenloze lichaam van de vierde jongen gevonden. Hij had zichzelf opgehangen. Hoe harteloos Dovan ook leek, hij rouwde veel over de dood van de jongen. Hij organiseerde een simpele begrafenis, maar bezocht zijn graf vaak. Hij huilde voor weken, maanden aan een stuk. En langzamerhand werd hij steeds duisterder. Zijn antwoorden, die hij kort hield, snauwde hij, zijn gezicht lachte niet, en stond altijd boos. Hij kleedde zichzelf in zwarte gewaden, en liep altijd met zijn capuchon op. Langzaam verdiepte hij zich steeds meer in duistere magie. Zijn krachten werden sterker en duisterder. Maar het volk kwam tegen de regering in opstand, en Dovan kon dat niet uitstaan. Zijn verdriet uitte hij in absolute woede, en zijn duistere krachten liet hij los op zijn eigen rijk. De schaduw-achtige slierten namen zijn hele rijk over, en van het groen bleef niets meer over. Meren veranderden in moerassen, en dieren veranderden in moordmachines. De mensen waren bang, en vormden groepjes. Zo ontstonden de Wolvenstrijders, Schaduwruiters en Duisterzuigers. Dovan genoot van zijn macht en hij was trotser als ooit. Hij gebood de elven hem een Steen der Onsterfelijkheid te maken. Ze gehoorzaamden uit angst voor zijn magie, en Dovan versterkte zijn macht met de steen. Zijn leger groeide, maar zijn economie stortte in. Hij was zo goed als bankroet. Daarom besloot hij, nadat hij een uitnodiging had gekregen, zich bij de al gecombineerde rijken van de Zonnekoning, Montisianen en Nubuli te voegen.