TILSIM SERİSİ 1. KİTAP BAŞLANGIÇ(E-KİTAP OLACAK)

BÖLÜM 3

(Jordan'ın Gözünden)

"Efendim? İyi misiniz?" Şoförümün sesiyle daldığım düşüncelerden sıyrıldığımda nereye gideceğimizi söylememi beklediğini fark ettim.

'Benim gibi beş yüz yıldır ölü olan bir vampiri, mağazadaki kızıl saçlı bir yaratığın etkilemiş olması tamamıyla saçmalıktan ibaret!' Dedim kendi kendime "Bu... Bu tam bir saçmalık!" dedim ve elimi yumruk yaptım. Son anda vampir gücümü unuttuğumu hatırlasam da yumruğumun şiddetiyle kapının orta gövdesi dışa doğru yamuldu bir anlığına unuttuğum için kulp kırıldı. Kapıda oluşan hasara bakarak içimden küfürler etmeye başladım. Bir kadının beni böyle etkilemesine nasıl izin verebiliyordum.

"Efendim, iyi misiniz? Bir sorun mu var?" Şoförüm Elvin uzun zamandır benimleydi ve bu halimi ilk kez görüyordu. Bunun onun için alışılmadık bir şey olduğunun gayet farkındaydım ama bu konuda yapabileceğim hiçbir şey yok!

"Evet, ben gayet iyiyim!" diyerek konuyu geçiştirmeye karar verdim. En azından soru sormaması gerektiğini bilecek kadar aklı başında bir adamdı. Her ne kadar onu vampir yapmamış olmam iyi olsa da yakın zamanda ölecek olması da beni üzüyordu. Aslında onun gibi birini bir daha bulamayacak olmam benim lehimeydi.

"Biliyorum efendim üzerime vazife değil ama bir şey sormak istiyorum?" Elvin ilk defa bana soru sormak istiyordu! Bu gerçekten de şaşılacak bir durumdu!

"Seni dinliyorum Elvin!" diyerek sormasını işaret ettim. Gerçekten de şu anda dikkatimi çekmeyi başarmıştı.

"Acaba sizi bu kadar sinirlendiren kişi kızıl saçlı bir bayan mı?" diye sordu dikiz aynasından bakmadan.

"Sen... Sen bunu... Nasıl?" Bu gerçekten de inanılmazdı! Bu adam benim neden kızdığımı nasıl anlayabilmişti ki?

"Ben de onunla karşılaştım ve beni bayağı etkilemişti . Bu yüzden sizi de güzelliği ile etkisi altına almış olmalı. Sizi hiç bu kadar sinirli görmemiştim efendim." Dedi söylediğine pişman olmuş bir ifadeyle gözünü yola çevirerek.

"O kadar belli oluyor mu? Caine aşkına! Elvin neredeyse beş yüz yıldan daha uzun zamandır vampirim ve hiçbir insan kadını beni bu denli etkilemeyi başaramadı. Neden şimdi? Neden bu kadın?" dedim başımı ellerimin arasına alıp, sinirden dışarı çıkan dişlerimi saklamaya çalışarak.

"Bilemiyorum efendim. Ama isterseniz bu kadın hakkında bilgi toplayabilirim." Dedi gözünü yoldan ayırmamaya özen göstererek.

"Olabilir. Bu kadın ile ilgili garip olan başka bir şey daha var. Sanki... Kadın benim ne olduğumu biliyor gibi davranıyordu. Son sözleri ise bunu apaçık ortaya koydu sayılır. 'Ne yapmaya çalıştığını biliyorum.' Dedi. Bu sence de garip değil mi Elvin?" dedim sakinleşmeyi başararak.

"Haklı olabilirsiniz efendim." Dedi yola bakmaya devam ederek.

"Elvin, seninle neredeyse çok uzun zamandır beraber çalışıyoruz. Beni benden bile daha iyi tanır oldun. Artık siz'li biz'li konuşmamak konusunda anlaşmaya varmamız gerekiyor. sence de öyle değil mi? diye sordum dikiz aynasından yüz ifadesine dikkat ederek.

"Bilemiyorum efendim, bu konuda en iyi kararı siz verirsiniz." Dedi aynadan bakarak.

Gözlerimi dışarıda yağmakta olan yağmura çevirdim ve "Bu gece benim için çok özel olmalı Elvin. Aslında... Bu insan kadını da davet etmeyi düşünüyorum ama... Artık emin değilim." Deyip derin bir nefes aldım. Bu nefes alma işi artık bende alışkanlık haline gelmeye başlamıştı. İnsan olmadığım halde neden nefes alma ihtiyacı duyuyordum ki hiç anlamıyorum.