Bugüne kadar karmaşık ve zor bir hayatım oldu. Ailemden görmediğim sevgiyi daima başkalarında aradım. Birini sevdim. Öyle çok sevdim ki, söylemeye bile kıyamadım. Tahammül edemeyeceğim kadar canım yanıyordu onunla konuşurken.
Bana telefonda sık sık şarkı söylerdi. Onun sesini duydukça ağlardım. Bunu asla bilmedi. Çünkü Chanyeol'le birbirimize 'kardeşim' derdik.
Aslında bu engeli hangimiz, neden koyduk bilmiyordum. Onunla konuşmalarımızı bile kağıda yazıyordum. Belki yıllar sonra birlikte okur güleriz diye düşünüyordum. Fakat öyle olmadı.
O kağıtları hala liseden kalma dosyamda saklıyorum. Ara sıra da açıp okuyorum. Tabi kurşun kalemle yazdığım için epey silinmişler. Bir de hızlı hızlı not almak istediğim için anlaşılmıyorlar. Fakat yine de 12 yıl önce yaşadığım şeyi hala saklıyorum.
Ondan sona hayatımda pek çok şey oldu. Mesela ilk sevgilim... İlk aşkım demiyorum. Çünkü o sadece ilk sevgilimdi. Benimle öpüşmek istiyordu. Tabi ki bunu reddettim. Çünkü henüz bir erkekle bu kadar yakınlaşmaya hazır değildim.
Bana bir hafta boyunca cevap yazmadı. Bu sürede Busan'da yaşayan ablasına kalmaya gittiğini, orada onunla öpüşen birini bulduğunu söyledi. Beni seviyormuş ama ondan hoşlanıyormuş. Hoşlanmak ona göre daha etkili bir hismiş. Bu yüzden benden ayrılıp ona gidecekmiş. Onun için ağladığım ve kendime zarar vermeye çalıştığım günlerin koca bir aptallık olduğunu şimdi anlıyorum.
Daha sonra beni delicesine seven biriyle tanıştım. Onunla sevgili olmayı kabul ettim. Fakat sadece deneyeceğimi ve umutlanmamasını söyledim. Daha sonra onun umutlanacağını ve ilerde çok üzüleceğini düşündüm. Kimsenin kalbini kıran biri değildim. Bu yüzden onu arkadaş olarak çok fazla sevdiğimi, incinmemesi için bu ilişkiyi bitirmemiz gerektiğini söyledim.
Ondan sonrası tam bir fiyasko. Lisenin son sınıfındayken birinden hoşlanmaya başlamıştım. Tam hislerim derinleşmeye başlayacaktı ki, bir gece en yakın arkadaşımla msn'de konuşurken kötü haberi aldım.
"Onunla sevgiliyiz! Bunu ilk seninle paylaşmak istedim. Çok mutluyum!"
Beni aradan çıkarmaya mı çalışıyordu? Yoksa onun sadece kendisine ait olduğunu mu göstermeye çalışıyordu? En yakın arkadaşım, hoşlandığımı bildiği kişiyle sevgili olup, bunu bana anlatıyordu.
O günden sonra onunla bir daha konuşmadım. Hoşlandığım kişiyle de öyle.
Hayatımdaki iki his de hayal kırıklığı olunca uzun bir süre aşk istemedim. Fakat sonra müzikle ilgilenmeye başladım. İdol grupları takip ederken, kendimi hayranların olduğu bir WhatsApp grubunda buldum. Orada birine tüm hücrelerimle aşık oldum. Hatta daha önce hiç kimseyi öyle sevmediğimi düşündüm. Fakat yine aynı şey oldu. İlk sevgililik deneyimim gibi aldatıldım. Hem de birçok kişiyle...
Ondan sonra bir başkasıyla sevgili olmayı denedim. Fakat o kişi daha aşık bile olamadan aldatıldım.
Hayatımda üç his oldu sevgilim olmayı başaran. Biri ise hiç yaşanmamış olarak kaldı. Kimi gerçekten sevdiğimi düşündüğümde, hepsinin cahillik dönemi olduğunu düşünüyorum.
Instagram kullanmasam bile bir hesabım var. Dosyada sohbetlerimizi sakladığım o arkadaşımı orada sık sık arıyorum. O da beni arıyor mudur bilmiyorum. Fakat bunu sürekli yapıyorum.
Aslında uzun zaman önce ondan vazgeçmiştim. Çünkü neredeyse her gün arıyordum. Fakat yüzlerce Park Chanyeol vardı. Onu bulmak mümkün görünmüyordu. Onunla tekrar konuşsam ne hissederdim bilmiyordum. Fakat 12 yıl önce çok güzel zamanlar geçirmiştik. Bunun hatırına onunla tekrar arkadaş olmak istiyordum.
![](https://img.wattpad.com/cover/193945396-288-k24919.jpg)
YOU ARE READING
Oath (One Shot) ✓
FanfictionKader, insanları dünyanın en ince ipiyle bağlar. Fakat o ip asla kopmaz...