Deniesse Veltran

5 0 0

ni DIAMONDROSESSS

ni DIAMONDROSESSS

Deniesse Veltran sent you a friend request.
Deniesse Veltran sent you a message request.
Deniesse Veltran followed you.
"Sino toh ? Adik yata toh e" sabi ko sa sarili ko ng makita ko ang sunod sunod na notification sa phone ko. Dahil sa bored ako I accepted her friend request.
Deniesse: hi poooooo
🗨️: Low
Deniesse: kamusta ka crush kooo ?
🗨️: K, lang
Deniesse: kain ka na poo
🗨️: Geh, maya
I clicked her profile picture, sakto naman ang kagandahan niya, yes maganda siya pero masungit kasi ako sa babae kaya walang magtatagal. Inistalk ko pa siya, single siya.
Deniese: alam mo yung waki ?
: Uy lam mo yun ?
: Wuy heeeyy
🗨️: Ang kulit naman! Di ka titigil ?
Deniesse: hindi ano nga muna yung waki ?
🗨️: The hell hindi ko alam!
Deniesse: yiee baliktarin mo kasi IKAW yun, yung mundo koo
Seen: 10:57am.

"Nak di ka ba papasok ngayon ?" tanong ng mama ko, andito lang kasi ako sa bahay at nakahiga. Tinatamad pa akong pumasok kakatapos lang ng new papasok waow.

Weeks passed naging close kami ni Deniesse, we've shared our stories to each others.
Lenard: Let's meet each other na Deniesse,
Deniesse: ha ? Wag na muna Lenard..
Nagtaka naman ako kung bakit ayaw niyang makipagkita.
Lenard: why ? Ayaw mo ba akong makita ?
Deniesse: no.. gustong gusto kitang makita..
Active 2mins ago.

Mula noon di na siya nag online, kahit isang beses lang.

Hanggang sa isang araw, nagulat akong online na siya, agad agad ko siyang chinat.
Lenard: Deniesse what happened to youuu, imissyou
Naseen niya na ito matagal bago nakapagreply.
Deniesse: makikipagkita na ako
Natuwa naman ako sa sinabi niya.
Sinend niya agad sakin ang address.

Pagkababa ko sa address na binigay ni Deniesse. Kumatok agad ako, pinagbuksan yata ako ng nanay niya bumati naman ako sakanya.
"Maupo ka muna hijo" at binigyan niya ako ng miryenda. Di ko mapigilang maitanong nasaan na nga ba si Deniesse.
"Ahhmm asan na nga po pala, si Deniesse ?" Usisang tanong ko, agad naman niya akong niyaya papuntang kwarto, kwarto yata ito ni Deniesse. Nagulat ako saaking nakita.. si Deniesse, nakaratay na lamang sa isang higaan maraming nakakabit sakanya, may oxygen, may swero pa siya sa kamay at kitang kita ko sa mukha niyang hirap na hirap na siya sa kalagayan niya. Nung nakita niya ako bigla siyang ngumiti.
Ako: k-kaya ba ang tagal mong nawala ?
Gumuhit ang ngiti niya sa kanyang mga mata.
Deniesse: o-oo.. hindi ko n-na sana pa.. balak m-makipagkita... pa dahil sa k-kalagayan ko,
May tumulong luha sakanyang mga mata.
Nangungulila ako sa kalagayan ng babaeng, aaminin ko napamahal na saakin ng ilang buwan na rin. Agad kong hinawakan ang kamay niya.
Ako: hindi ka naman mamamatay diba ?
Hindi ko siya mapigilang tignan siya sa kalagayan niya. Sana ako nalang ang nandon para hindi na siya mahirapan pa.
Deniesse: anytime soon... p-pwede na akong mawala Lenard.. hindi ko na kaya ee..
Bigla naman siyang umiyak at hinagkan din yung kamay ko,
Ako: mahal kita Deniesse
Pagkasambit ko ng mga salitang yon, hinalikan ko ang kamay niya.
Ngumiti naman siya sa gitna ng pagpatak ng bawat luha niya ang mga huling salita niya ang narinig ko bago niya ako tuluyang iniwan.
Deniesse: m-mahal na mahal din kita... hanggang.. s-sa muli...