DÜNYA (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ I) TAMAMLANDI

•Dünya Kırk Sekizinci Bölüm•

Herkese selammm

Dayanamadı ve bölümü hemen paylaştı dersiniz :)
Sizden tek isteğim yorumlarda buluşalım çünkü aramızda kalsın ama biraz aksiyonlu biraz maceralı biraz romantik bir bölüm oldu görüşlerinizi merak ediyorum.
Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum yeni bölümün gelmesi sizin yorum ve beğenilerimizde saklı unutmayalım 🌎
Şarkıda çok sevdiğim sanatçılardan birinin♥️

Sevgilerle
Quenofloove

KIRK SEKİZİNCİ BÖLÜM

Dünya, geceye gözlerini açtığında elini uzattığında yanının boş olduğunun farkına vardı. Göz kapaklarını birkaç kez kapatıp açtıktan sonra mavi gözleri tamamen açıldı. Tek elini yastığa dayayarak kalktıktan sonra düşen geceliğinin askısını kaldırdı. Bacaklarında kalan yorganı açarak çıplak ayaklarıyla koyu renk parkeye basarak ayağa kalktı. Kapıyı açıp dışarı çıktı. Ayaz'ın en üst katta olan çalışma odasına çıktı. Karanlık evde yeni açılan gözleriyle zorlukla yürüyordu. Odanın kapısını açtığında Ayaz'ın sırtını gördü. Uzun camın önünde elleri cebinde dışarıya bakıyordu. Acar, geldikten sonra bir şeyler olmuştu. Ancak o yaşadığı utançla kızının yanına gidip saatlerce onunla oyun oynamıştı. Sonrasında odasına çıkmıştı.

Yavaş adımlarla kocasının yanına giderek kollarını beline dolayarak başını geniş sırtına yaslayarak gözlerini kapadı. "Neyin var sevgilim?" Uykulu sesi durumun ciddiyetini kavramasına hiç yardımcı olmuyordu. Elinin üstüne gelen büyük ellerle gülümsedi.

"Yok bir şey güzelim. Uyku tutmadı."

"Hani benim yanımda hep uyurdun. Ne oldu?" Karısının, isyankâr sesiyle geceye uzun aradan sonra bir gülücük bıraktı. "Dünya'm hayatını kirletmek istemiyorum. Sen hep güzel kal iyi kal istiyorum."

Dünya'nın kaşları çatıldı. Kapalı gözleri bir anda açıldı. Mavi gözleri öfkenin ve korkunun esiri olmuştu. "Ne demek bu? Beni yine terk mi edeceksin?" Ayaz, ellerini çekmek isteyen karısına mani oldu. Heybetli bedenini ona doğru döndürüp alnına bir öpücük bıraktı. Elini yüzüne çıkardı. Parmakları arasına gelen kumral telleri sevdi.

"Ben, seni bir daha asla bırakmayacağım. Bunu aklına kazı. Ayrılık yok Dünya'm. Bize ayrılık yok." Karısının, dudaklarına tüy kadar hafif bir öpücük bıraktı. Saçları arasına bir öpücük bırakırken kokusunu içine çekti. Hayat bulduğu amber kokusunu.

"Ne oldu? Niye böylesin?" Ayaz, derince soludu. Anlatmak istemiyordu. Lakin karısı ters giden bir şeyler olduğunu anlayalı çok olmuştu. Onu, kandıramazdı. Ona en azından bazı şeyleri anlatacaktı. "Yağız vardı. Bizim işlerimizle uğraşan. Yani daha önce Yıldırım Şanlı'nın yanına soktuğumuz bir casus." Dediği sırada parmağı karısının çatılan kaşlarını sevdi. Masaya kalçasını yaslarken karısını iki bacağı arasına çekti. "Yağız'ı öldürmüşler."

"Onlar, yaptı değil mi? Onlar, öldürdü." Başını aşağı yukarı salladı. Hayatında nefret ettiği beş şey varsa birinci sırada karısını mutsuz görmek geliyordu. Elinde olmadan o mutsuzlukları kendi diliyle söylüyordu. "Bizim yüzümüzden. Babam, yüzünden hepsi." Dolan gözleriyle camın önüne gitti. Ares, söylemişti. Her şeyden önce kendi gözleriyle görmüştü. O videoda kocasını kurtaranlardan biri de o genç çocuktu. Adını bile ölümüyle öğrendiği Yağız'dı. Hepsi babası yüzündendi fakat bu ağırlığı taşımak oldukça zordu. Hiç günahı olmayan biri şeytanlar yüzünden bu gece melek olmuştu.