Günler ayların, aylar yılların peşini bırakmadan ardı sıra mevsimleri birbirine bağlamıştı. Yaz geçmiş güz geçmiş köyden kente göç eden Gül Cemal'in ailesi genişlemiş yaş almış mevsim tekrar güze yıl seksenlere dayanmıştı.
Biraz sosyolojik biraz eko...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aralarındaki en Gül Cemal'i bulun:)
Merhabalar! Hikayemizin bir yerlere gelmesi için profilimi takip edin lütfen...Satır arası yada normal Yorumsayısı benimkiler hariç 500 ü bulmaz ise yeni bölüm yazmayacağım. Kucak dolusu sevgiler, anlayışınız için teşekkürler...
İyi okumalar...
Ömer babasının öfkeli sesi ile daldığı tatlı uykudan sıçrayarak uyandı.Etrafına bakındı ne olduğunu anlaması çok zamanını almadı. Zira dün gece gerçekten bir arkadaşına, kesinlikle Ersin'e değil, sürüyü emanet ederek kız arkadaşıyla kaçak göçek sokak arası görüşmesinden döndüğünde üç koyun yerinde yoktu.
Murat koyunların yanı başındaki sedire geçip oturduğunda "bugün sana yarın bana, elbet bakacağım ama bu iyiliğimi unutma!" diye uyarmıştı arkadaşını. Birbirilerinin arkasını kollayacaklardı.
Ömer gülerek yoluna koyulurken Murat uzandı üstünde oturduğu sedire. Çok geçmeden yanına gelen Çakal Ali ile gereksizce iddialaşarak kaptırdığı koyunların kime ait olduğunu hatırlaması yakasına yapışan ellerle olmuştu. Ömer'in annesine anlattığı gibi olmuştu olay fakat birazcık değişmiş, kendi suçunu tamamen kamufle etmiş haliyle. Koyunları alan birileri vardı. Ve Ömer gerçekten peşine düşmüş, evlerin ahırına, avlusuna girerek kavga çıkarmıştı. İkisini geri almayı başarmıştı ama dediği gibi gerçekten polislerin gelmesi ile oradan uzaklaşması gerekmişti. Yoksa babasından çekeceği vardı. Her türlü çekeceği olduğunu akıl edemiyordu. Kayıplara karışan koyunun peşinden koştururken evinin damından üç defa geçmişti ama babasının üstüne basıp annesine yakalanması son gelişiyle olmuştu. Ümitliydi üçüncü koyunu bulup alırdı da mahalleyi saran bu minik çakal çetesi ile yeniden sürtüşmek için evvela sıska, uzun boylu, aklı azıcık noksan, yakışıklı suratlı Ersin'e emanet bırakılan sürüye gitmek en mantıklısıydı. Yanında Murat'ı da sürükleyip götürmüştü.
"Ne yap et gece güne dönmeden getir koyunumu " demişti Ömer. Murat mutlaka bulacağını söyleyerek çıkmıştı hayvan pazarından. Şimdi babasının sesi ile uyanıp etrafına bakındığında ne koyun vardı ortalıkta ne de Murat.
Gül Cemal alt dişleriyle bıyığını kemirdi. Gözlerini ovuşturan kendi boyuna kadar gelmiş olan çakır gözlü, kavruk esmer tenli, uzun kıvrık kirpikli oğluna soran gözlerle baktı. Ona güvenmişti nasıl olmuştu da bu güvenini boşa çıkarmıştı?
"Nerede lan koyun?"
"Buralardadır bawo."
"Nerelerdedir?"
Ömer, numaradan sağına soluna bakındı. Yumurta topuk ayakkabısını ayağına geçirdi yavaştan. Murat, gelmiş mi diye arandı ama babasının gürlemesi ile irkildi.
"Nerede dedim ulan zipzip ?(erkek cinsel organı)"
" Sayalım bawo."
Ömer'in gitmeye çalıştığı yolda Cemal'in ayak izi duruyordu hala. Yer miydi bu numaraları? Kesin hiç uğruna satmıştı koyunu bu zipzip akıllı? Hırslı adımlarla oğluna doğru yaklaştı ki, o da başına geleceği bildiği için önce sedirin üstüne oradan da tel örgünün üstünden atlayarak pazarın dışına attı kendini.
