POSEİDON'UN KIZI 2 :KAMPTAKİ HAİN( TAMAMLANDI)

Seni Çok Seviyorum Bilmiş Kız

Birkaç gün geçmişti. Neela ve diğer Atlantisliler büyük eve kapanmışlardı. Hasta kişiler artmıştı. Percy ve Jason da hasta olmuştu ama daha hastalık kendini çok göstermiyordu. Jason, Piper, Annabeth ve Percy hava almak için sahile inmişlerdi. Sessizce oturuyorlardı. Birden kampın girişinden bir gürültü geldi. Hasta melezler de dahil herkes kapıya doğru koşmaya başladı. Bazıları topallaya topallaya yürüyordu ama yine de hepsi savaşmaya hazırdı. Kampın girişinin önünde üstünde siyah cübbe benzeri bir şey giymiş olan bir çocuk duruyordu. Kafasına taktığı kukuleta nedeniyle yüzü gölgeler içinde kalıyordu. Ellerini iki yana açtı ve birden kampa canavlar doluştu. 5 tane empusa, 20 tane kiklop 3 kimera , 3 mantikor

(Mantikor)

(Kimera)
ve iki tane de hidra kampa hücum etti. Yaşı küçük melezler korkuyla kaçmaya başladı çünkü manzara gerçekten berbattı. Melezler savaş naraları atarak kılıçlarını çektiler ve savaşmaya başladılar. Hiçbir melezin özel gücü yoktu. Bu yüzden sadece kılıçlarla savaşıyorlardı. Savaş sırasında Percy, Annabeth'i kaybetmişti. Etrafa bakındı ama göremiyordu. Adını seslenerek onu aramaya çalıştı. Sonra Annabeth'i gördü. Bir mantikorla savaşıyordu. Bu, Ares melezlerinden kaçmış olan tek mantikordu. Annabeth zorla ona direnmeye çalışıyordu ama gardını düşürmek üzereydi. Percy olan koşmaya başladı. Hasta olduğu için oldukça yavaştı. "Annabeth!!" Annabeth onu duyunca bir saniyelik arkasına bakma gafletinde bulundu. Mantikor bu arada akrep kuyruğunu kaldırdı, göz açıp kapayıncaya kadar zehirli kuyruk Annabeth'in kalbine yakın bir yerden girip sırtından çıktı. Annabeth acıyla çığlık atarken Percy hayatında o kadar korktuğunu hiç hatırlamıyordu. Bilmiş kızı gözlerinin önünde ölümcül bir yara almıştı. Mantikor kuyruğunu geri çekti ve Annabeth kanlar içinde, baygın veya ölü bir halde yere yığıldı. 5 melez mantikorun etrafını sardı ve onu yok ettiler. Percy etrafa bile bakmadan Annabeth'in yanına koştu. Nefes alıyordu ama zar zor. Will herkesi geçerek hemen Annabeth'in yanına çömeldi" Onu hemen revire götürün! Çok kan kaybetmesini engellemek zorundayız." Percy hemen onu kucakladı. Annabeth'in nefesi ağırlaşıyordu. Revire götürüp bir yatağa yatırdı. Will herkesin dışarı çıkmasını istedi. Melezler reviri boşaltırken Percy çıkmamakta direniyordu. Will yanına gitti" Annabeth'in iyileşmesi için elimden geleni yapacağım ama senin burada durman sadece bana vakit kaybettirir ve Annabeth'in kaybedecek zamanı yok." Percy bunları duyunca kalbinin sıkıştığını hissetti. Jason yanına gitti ve zorla da olsa Percy'i revirden çıkardı. Kamp harap olmuştu ama hiç kimse ölmemişti." Ölmeyecek. Benim bilmiş kızım benim için yaşayacak." dedi Percy kendi kendine. Arkadaşları onu yalnız bırakmak istemiyordu ama Percy'nin yalnız kalmaya ihtiyacı vardı. Poseidon kulübesine gitti. Yatağına oturdu ve boşluğa bakmaya başladı. Aklından Annabeth ile yaşadıkları şeyler geçiyordu. Neler neler atlatmışlardı. Anılar gözlerinin önünden geçiyordu. Kulübeden çıktı ve revire doğru ilerlemeye başladı. Will hâlâ içerideydi. Kimse içeri giremiyordu. Kapının önünde volta atmaya başladı. Arkadaşları yanına yaklaşmaya çalıştığında onları uzaklaştırdı. Şu anda hiçbir söz endişesini hafifletemezdi. Clarrise bile yanına gelmişti. Haini yakalayamamışlardı. Ormana kaçmıştı. Melezler onu arıyordu. Will dışarı çıktı. Percy hemen yanına gitti. Will konuştu

"Elimden geleni yaptım ama mantikorun zehrinden kurtulan şu ana kadar kimse olmadı."

"O zaman Annabeth ilk olacak."

" Ben de öyle umuyorum Percy. Artık büyük yük onda. Hayata tutunması lazım. Onu ziyaret edebilirsin."
Percy daha fazla beklemeden revire girdi. Gördüğü şeyle kalbi duracak gibi oldu. Annabeth'in teni bembeyazdı. Yanına yaklaştı ve yaranın büyüklüğünü gördü. Etrafı kıpkırmızıydı. Elini tuttu. Bedeni bir ölününki gibi soğuktu. Yaşadığına dair tek belirti inip kalkan göğüsüydü. Bir sandalye çekip yanına oturdu" Beni bu hayatta yalnız bırakmayacağını biliyorum. Benim için, bizim için hayatta kalmalısın Annabeth." Gözlerinden yaşlar boşandı. Kendini tutamadan kontrolsüzce ağlıyordu. Kendini hiç bu kadar çaresiz hissetmemişti." Şimşeği ararken bindiğimiz kamyonette konuşurken sana aşık oldum ben. Labirentte sana ne kadar ihtiyacım olduğunu anladım. Sensiz yaşayamam ben. Seni üzdüğüm ve kırdığım her ana lanet ettim." Annabeth'in elini sıktı ve alnını öptü." Beni duyduğunu biliyorum. Yaşayacağını da biliyorum. Seni asla bırakmayacağım. Seni çok seviyorum bilmiş kız."