Strange Love -- Steve Harrington (Compleet)

Vanille en Witte Chocolade

Welkom bij mijn nieuwe verhaal. Een fan fiction over Steve Harrington, uit Stranger Things. Veel leesplezier! Hopelijk vinden jullie het leuk.

-----------------------------------------

"Roza!" Dustin schudt ongeduldig zijn hoofd. Waarom moet ze nou altijd zo langzaam zijn? "Schiet op!" Dustin begint te ijsberen. "Ik kom!" roept Roza terug. Ongeveer een kwartier later komt Roza richting de buitendeur lopen. "Je zei dat je eraan kwam." zucht Dustin. "Ik ben er nu toch." antwoordt Roza. "Kom op, pak je fiets. Dan gaan we." zegt ze er achteraan. "Ik snap gewoon niet waarom je speciaal mee moet fietsen. Ik ga gewoon naar Mike." moppert Dustin. "Na alles wat er de laatste tijd allemaal gebeurd is.. Ik wil gewoon zeker weten dat je veilig bent." legt Roza uit. "Je bent immers mijn kleine broertje."

Dustin rolt met zijn ogen, terwijl hij op zijn fiets stapt en weg fietst. Roza schudt lachend haar hoofd en fietst achter haar broertje aan. "Je blijft toch niet de hele avond, hé?" vraagt Dustin zodra zijn zus naast zich fietst. "Nee, natuurlijk niet. Ik ga gewoon weer naar huis en zodra jullie klaar zijn, kom ik je weer ophalen." geeft Roza aan. Dustin knikt. "Mooi." antwoord hij. "Dan is het goed." Roza schudt haar hoofd. "Zeg, schaam jij je voor je zus of zo?" vraagt ze vervolgens. Dustin schudt zijn hoofd. "Natuurlijk niet."

"Ik ben dol op mijn zus, zolang ze zich niet mengt tussen mij en mijn vrienden." legt Dustin uit. Roza knikt. "Toe maar." antwoord ze. "Maar hou jij je dan ook buiten mij en mijn vrienden?" vraagt Roza vervolgens. "Je bedoeld, buiten jou en Jonathan." zegt Dustin, terwijl hij kus geluidjes maakt. "Hoe vaak moet ik het nog zeggen, Dustin. Jonathan en ik zijn niet verliefd. We zijn gewoon vrienden." legt Roza voor de zoveelste keer uit. "Als jij dat wilt geloven." lacht Dustin. Roza schudt haar hoofd. "Fiets jij nou maar door."

"We zijn er, doei!" roept Dustin, terwijl hij van zijn fiets af springt. "Dustin wacht!" roept Roza. Ze laat haar fiets vallen op het gras en rent naar haar broertje, die al had aangebeld. "Dustin." zegt Roza. Dustin draait zich om. "Tot straks." zegt Roza, terwijl ze haar armen opent. Dat doet ze altijd als ze een knuffel wilt. Dustin loopt naar zijn zus toe en geeft haar een knuffel. "Ik hou van je." zegt ze zacht. "Ik ook van jou." antwoord Dustin.

Als ze elkaar loslaten draait Dustin zich gelijk om. De deur was al geopend en Dustin wou al naar binnen lopen, als Jonathan op dat moment naar buiten loopt. "Oh, hoi Dustin en Roza." zegt hij, terwijl hij op Roza afloopt. "Hoi, Jonathan." antwoord Roza. "Doei, zus."zegt Dustin, terwijl hij weer kusjes geluiden maakt. Roza slaat haar hand voor haar hoofd. "Wat was dat?" vraagt Jonathan verbaasd. "Niets, Dustin denkt dat hij grappig is." antwoord Roza. "Dat is alles."

"Heb je zin om wat te doen?" vraagt Jonathan vervolgens. Roza kijkt hem aan. "Euh.. Ja. Ja, natuurlijk." antwoord Roza. "Gezellig." antwoord Jonathan met een lach. Roza en Jonathan zijn al jaren vrienden. Sinds kleins af aan zijn ze niet meer uit elkaar te houden. Ze worden closer met de dag. "Stap maar in." zegt Jonathan als hij zijn auto van slot haalt. Roza stapt in zijn auto en sluit de deur weer achter zich. "Wat gaan we doen eigenlijk?" vraagt Roza. "Ijsje halen?" stelt Jonathan voor. Roza knikt instemmend. "Ik ben dol op ijs." geeft ze aan. "Dat weet ik toch." antwoord Jonathan met een glimlach, terwijl hij zijn auto start.

"Waar heb je trek in?" vraagt Jonathan, terwijl hij de deur van Scoops Ahoy voor haar opent. "Vanille met witte chocolade." antwoord Roza, zonder na te denken. "Dat neem je echt altijd." vindt Jonathan. "Ik snap ook niet dat je het nog moet vragen." zegt Roza lachend. "Wat doe jij hier?" vraagt Roza verbaasd, als ze bij de balie komen. "Dat kan ik beter aan jou vragen." antwoord Steve, die daar in uniform staat. Het ziet er zo stom uit. Roza rolt met haar ogen. "Werk jij hier nu?" vraagt Jonathan verbaasd, als hij ook merkt dat Steve in het uniform staat van Scoops Ahoy. "Wat denk je zelf?" vraagt Steve.

"Ik wil graag twee ijsjes. 1 met vanille en witte chocolade en de andere met aardbei en watermeloen." zegt Roza, die zo snel mogelijk van dit gesprek af wilt zijn. "Hoe wist je dat ik dat wou?" vraagt Jonathan verbaasd. "Ik ken je al langer dan vandaag." lacht Roza. "Zijn de tortelduifjes klaar?" vraagt Steve geïrriteerd. "Waar heb jij last van?" vraagt Roza. "Was dat alles?" vraagt Steve, die Roza's vraag compleet negeert. "Ja." antwoord Roza. Zodra ze klaar zijn pakken Jonathan en Roza hun ijsjes. "Zullen we het in de auto opeten?" stelt Jonathan voor. "Graag, ik kan dat gezicht niet langer verdragen." zegt Roza, terwijl ze vol afschuw naar Steve kijkt.