Strange Love -- Steve Harrington (Compleet)

Paarse Maan

Roza trekt zich los. "Waar gaat dat over? Ben je serieus?" vraagt Roza. "Weet je, Dustin heeft gelijk. Ik kan niet geloven dat ik zo naïef ben geweest. Dat ik zelfs met een pestkop als jij kan praten." zegt Roza. "Zo ben ik niet meer, dat weet je." zegt Steve. "Daarom is niet zomaar alles vergeven wat je gedaan hebt." vindt Roza. "Waar komt dit überhaupt vandaan?" vraagt Steve. "Ik besefte niet hoeveel pijn je mijn broertje hebt gedaan, tot nu. Sorry Steve, maar als ik moet kiezen zal ik altijd voor Dustin kiezen. Hij zal altijd op nummer 1 blijven staan." Roza pakt haar tas op en besluit om weg te gaan, op zoek naar Dustin.

-----------------------------------------

Roza loopt door de gangen van de school. Er is maar 1 plek waar Dustin kan zijn. De AV- club. Roza besluit ernaartoe te gaan. Als ze bij de deur staat, wilt ze naar binnen gaan, maar dan hoort ze iets interessants. "Dus zodra onze maan paars word, gaan we er allemaal? Nou, dat is geweldig!" hoort ze Lucas sarcastisch roepen. "Op de een of andere manier wilt de Upsidedown onze wereld overnemen." vertelt Mike. "Maar, de poort was toch gesloten?" hoort ze Max vragen. "We weten ook niet hoe het kan, maar El had ze gezien. We zijn toen op onderzoek uit gegaan en zo zijn we achter die paarse maan gekomen." legt Mike uit.

Roza besluit het gesprek onder reden te brengen. "Waar zijn jullie mee bezig?" vraagt ze. "Niets!" roept iedereen geschrokken. "Niet liegen. Ik hoorde jullie praten over die paarse maan. Wat is er allemaal aan de hand?" wilt Roza weten. Mike zucht. Hij kijkt de anderen even aan, maar ze weten allemaal wel dat Roza te vertrouwen is, daarbij hebben ze geen andere keus. Ze moeten de waarheid wel vertellen. Ze zijn zojuist op heterdaad betrapt.

"Will voelde zich niet lekker. Hij voelde dat er iets mis was. Na alles is hij nog steeds verbonden met de Upsidedown. El is erachteraan gegaan en zij heeft uitgevonden dat de Upsidedown naar onze wereld wilt komen. Zodra onze maan helemaal paars is, is het te laat." legt Mike, kort maar krachtig, uit. "Wat? Ik dacht dat de poort gesloten was. Ik dacht dat alles nu eindelijk weer terug naar normaal was." zucht Roza. "Terug naar normaal? Jij en Steve zijn niet normaal!" roept Dustin kwaad, die verscholen in een hoekje zat. "Heb jij iets met Steve Harrington?" vraagt Mike met een uitzonderlijk vies trekkend gezicht.

"Wat, ugh nee! Nasty." roept Roza uit. "Goed, voor de duidelijkheid. Ik vind Steve niet leuk, op wat voor manier dan ook!" roept ze luidt. "En Dustin. Ik zie wat voor verdriet het jou doet, dus ik zal niet meer in contact komen met hem, goed?" stelt ze voor. Dustin kijkt haar hoopvol aan. "Echt? Kies je voor mij?" vraagt hij trots. "Jij bent mijn kleine broertje. Je zal altijd op nummer 1 staan." legt Roza uit. Dustin staat op en geeft zijn zus een knuffel. "Dank je." zegt hij. "Dat is graag gedaan." antwoord Roza. "Mooi, dan is dat opgelost. Wij moesten maar weer eens gaan." zegt Mike nonchalant, terwijl ze allemaal weg proberen te komen.

"Ho, wachten jullie. Denk maar niet dat ik het al vergeten ben." zegt Roza snel. "Ik weet niet wat jullie van plan zijn, maar jullie houden je hier buiten." zegt ze. "Wat, maar.." "Dit is geen gevecht voor kinderen!" roept Roza luidt. "Als wij het niet doen, wie dan wel?" wilt Dustin weten. "Nou.. De.. Ik bedoel.." "Precies!" roept Dustin. "Jongens, dit is gewoon te gevaarlijk." vindt Roza. "En als we jou op de hoogte houden?" vraagt Max dan. "Vrienden liegen niet." zegt El. "Beloven jullie dan eerst naar mij te komen, voordat jullie actie ondernemen?" vraagt Roza. De kinderen knikken allemaal. "Goed dan, maar jullie doen niets zonder mijn toestemming!"