ดราวิเรียส [BL]

Lust 12

LUST : 12

อลันยอมรับว่าเขาเคยจินตนาการถึงรสจูบของลัซท์ว่าจะดีเพียงใด เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าของจริงจะยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้ เทียบกันแล้วยังดีกว่ารสชาติของเลือดจากสาวพรหมจรรย์เสียอีก แทบทำเอาเขาลุ่มหลงจนแทบบ้า ควบคุมสัญชาตญาณแทบไม่อยู่

ร่างกายของเขาร้อนผ่าวเหมือนถูกกระตุ้นด้วยแรงราคะ ขณะเดียวกับที่พลังชีวิตถูกส่งผ่านไปยังลัซท์ทีละเล็กทีละน้อยจนแทบไม่รู้สึก มิน่าลัซท์ถึงบ่นว่าหิวในเมื่ออาหารที่เจ้าตัวกินอยู่ทุกวันนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลย อาหารที่แท้จริงของเจ้าตัวคือพลังชีวิตต่างหาก ที่มาลอบสัมผัสเขาบ่อยๆคงเพราะหิวเป็นแน่

แต่ลัซท์ไม่ใช่อินคิวบัสแน่เพราะพวกนั้นจะเสพพลังชีวิตผ่านความฝันต่างกับลัซท์ที่เสพจากร่างกายโดยตรง ปีศาจแบบนี้อลันคุ้นๆว่าเคยอ่านจากตำราโบราณของบ้านเขา รู้สึกว่าจะเรียกว่าปีศาจราคะ

พวกนี้จะมีเสน่ห์ดึงดูด แน่นอนว่าลัซท์มีเต็มเปี่ยม

กลิ่นกายหอมฟุ้งโดยเฉพาะตอนหิว อันนี้ลัซท์ก็เป็น หลังๆมาเขาได้กลิ่นหอมจากลัซท์บ่อยมาก มันคงเป็นกลไกทางร่างกายที่สร้างขึ้นมาเพื่อล่อเหยื่อ แต่อลันยินดีที่จะเป็นเหยื่อนั้น

และพวกนี้จะเสพพลังชีวิตผ่านสัมผัส จุมพิตและเสพสังวาส ดูจากพลังชีวิตที่ถูกดูดตอนนี้ก็เห็นชัดอยู่แล้ว
สรุปแล้วลัซท์คงไม่พ้นเป็นปีศาจราคะแน่ๆ

อันที่จริงปีศาจราคะแทบไม่มีคนรู้จัก ชาวเดวิลมักจะรู้จักพวกซัคคิวบัสกับอินคิวบัสมากกว่า ปกติพวกนี้ก็หาไม่ได้ง่ายๆอยู่แล้ว ปีศาจราคะยิ่งหายากกว่า ข้อมูลก็มีอยู่ไม่มาก เชื่อกันว่าปีศาจราคะเกี่ยวพันกับแอสโมดิอุส จ้าวแห่งราคะทั้งปวง ซึ่งเป็นหนึ่งในจ้าวปีศาจทั้งเจ็ด ที่แทบจะเป็นตำนานในโลกเดวิลล่า

ลัซท์ที่แท้เจ้าเป็นใครกันแน่

แม้ในใจจะสงสัยเพียงใดแต่อลันก็ยังไม่ยอมปล่อยริมฝีปากนุ่มของอีกฝ่ายให้เป็นอิสระ เสียงครางแสนหวานที่หลุดรอดออกมายิ่งทำให้เขาร้อนผ่าวกว่าเดิม  ยิ่งเห็นนัยน์ตาสีแดงที่เริ่มกลับเป็นสีเดิมปรือลงดูยั่วยวน แก้มแดงระเรื่อด้วยแรงอารมณ์ กลิ่นกายหอมฟุ้งชวนให้หลงใหล ผิวกายที่สัมผัสที่เนียนเรียบลื่น ส่วนล่างของเขาผงาดดุนดันกับต้นขาอีกฝ่าย อยากชำแรกกายแทรกเข้าไปในตัวอีกฝ่ายเหลือเกิน แต่หากลัซท์ได้สติขึ้นมาอาจจะเกลียดขี้หน้าเขาไปทั้งชีวิตก็ได้ ยังคงอดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า ที่สำคัญเขายังต้องไปศึกษาข้อมูลมาก่อน