Mis poes

Autopech

Doodmoe komt Angie aan in haar loft in Leuven. Met veel moeite krijgt ze de deur van haar loft open. Ze steekt het licht aan, gooit haar rugzak in de hoek en laat zich met een diepe zucht vallen in de zetel. "Ik kom mijn zetel niet meer uit..." kreunt Angie. "Jammer dat ze geen eten brengen tot bij mij." vertelt Angie verder tegen zichzelf. Met een uitgestrekte arm probeert ze naar haar laptop, op haar salontafel, te grijpen. Alleen komt Angie een paar centimeters te kort. Opnieuw ontsnapt er een diepe zucht langs haar lippen. "Serieus? Moet ik nu echt opstaan om die laptop te nemen..." Een derde zucht gaat over de lippen van Angie als ze recht gaat zitten in de zetel. Ze neemt haar laptop en opent de site van Just Eat. Met een knorrende maag bestelt Angie haar eten. Net op het moment dat Angie op de knop bevestigen wil klikken, gaat haar telefoon.

Op de display van haar iPhone verschijnt de naam van haar beste vriendin Diara. Diara is van Congolese afkomst, maar woont al heel haar leven in België. Angie is met haar opgegroeid. Ze neemt de gsm op en drukt op de groene knop. "Met Angie."
" Ange, het is met Diara hier."
" Nee, meen je dat nu echt? Dat had ik nu eens niet gezien... " antwoord Angie sarcastisch.
" Heb je al eten besteld ?"
"Wou ik net gaan doen. Maar één of andere idioot belt me net op mijn gsm. "
" Heel grappig Ange! Wil je wachten met bestellen tot wij er zijn? " vraagt Diara.
"Wie zijn wij?"
"Euhm... Sien, Lies en ik? Wie anders?" Sien en Lies zijn de beste vriendinnen. Ze zijn samen opgegroeid. Tijdens hun opleiding verpleegkunde, hebben ze Angie en Diara leren kennen. Vanaf toen zijn ze onafscheidelijk geworden.
"Komen jullie naar hier? "
"Ange? Ben jij wel goed wakker? Het is vrijdagavond? We komen dan toch altijd?" zegt Diara verbaasd. Elke vrijdagavond houden ze een gezelschapsspelletjesavond. Een avond waar ze met hun vieren samenkomen en gezelschapspelletjes spelen. Doordat iedereen buiten Angie weekends werkt, proberen ze toch altijd om op vrijdagavond samen te komen.
"Oh sorry... Ik denk altijd dat het donderdag is vandaag. Ja nee, ik wacht wel met het bestellen van het eten. Maar mijn maag knort, dus haast jullie."
" Bedankt! We zijn er binnen tien minuten."

Angie drukt het gesprek weg en laat zich opnieuw neervallen in de zetel. Slaaptekort doet echt wel iets met een mens blijkbaar. Maar het was het zo waard. Samen met twee van haar collega's, Kim en Louise, waren ze gisterenavond naar een concert in het sportpaleis gegaan.

Maroon 5 had een concert gegeven in het sportpaleis van Antwerpen. Het concert was formidabel. Angie voelt nog steeds dat haar stem wat hees is van het meezingen. Alleen deed het pijn toen de wekker om kwart na zes begon te zingen. Angie kan goed tegen een nacht met weinig slaap, maar als het meer dan een week duurde, begon dat toch stilletjes zijn tol te eisen. Angie kon ook de voorbije week moeilijk slaap vatten. Ze had geen flauw idee waar dit vandaag kwam. Er zijn zo van die momenten dat slaap een geest blijkt te zijn. En het concert was de druppel geweest die de emmer deed overlopen. Ze lag pas rond half twee in de nacht in haar bed. Als dan de wekker om kwart na zes afgaat, dan vervloek je het ding. Normaal zou Angie nog een half uur kunnen slapen, maar ze had vandaag de vroege shift op het operatiekwartier. Dat betekende dat Angie om half acht moest beginnen. De reden waarom de wekker zo vroeg stond, was ook omdat Angie zichzelf maar al te goed kende. Alles zou veel trager gaan dan andere ochtenden. Waardoor ze zou riskeren te laat te zijn. Nu was ze mooi op tijd, maar haar hoofd? Dat sliep nog goed door.

Wanneer de bel gaat, schrikt Angie op. Ze sukkelt naar de parlofoon naast haar deur en drukt op de knop. Een buzzer geeft aan dat de deur beneden open gaat. Ze draait haar voordeur van het slot en zet deze op een kiertje, waarna Angie de trap opwandelt naar haar slaapkamer. "Ange? " roept Diara bij het binnenkomen van de loft.
"Ik ben eventjes boven. Doe maar of jullie thuis zijn. Ik ga eventjes een douche nemen. Anders val ik in slaap waar ik sta."
"Iemand heeft er een zware nacht op zitten." lacht Sien die de deur achter zich sluit. Angie komt bovenaan de trap tevoorschijn. "Ik ben de hele week nogal laat opgebleven samen met een concert van gisterenavond van Maroon 5. Een klein beetje te weinig slaap gehad de laatste dagen." lacht Angie.
"Het is je vergeven! Wat wil je eten?" vraagt Diara.
"Pizza salami met hesp en ananas."
"Staat genoteerd! Ga je nu maar douchen!" Angie draait zich om en verdwijnt uit het zicht van haar vrienden. Haar vrienden bestellen de pizza's terwijl Angie onder de douche staat. Als Angie na twintig minuten opnieuw de trap afgaat, ziet ze hoe haar vrienden in zetel zitten voor de televisie. Ze ploft naast hun in de zetel. In afwachting tot hun pizza geleverd wordt, kijken ze naar een serie op Netflix.
"Sien? Hoe is je date van vorige week eigenlijk verlopen?" vraagt Angie langs haar neus weg.
"Pfft... Niet goed denk ik."
"Denk je?" vraagt Diara op haar beurt. Sien haalt haar schouders op. "De date op zich was heel leuk, maar ik heb daarna niets meer van hem gehoord."
"Dat is teken dat hij jouw geen prioriteit vindt. Als hij nu al geen tijd voor je vrijmaakt, dan zal hij dat later ook niet doen. Want voor mensen die ertoe doen, die maken met plezier tijd vrij voor je." Om haar wijze woorden kracht bij te zetten, trekt Angie Sien dichter tegen zich aan. Haar andere vrienden delen mee in de knuffel. "Trouwens, een man is een schoon meubel, maar haal het niet in huis." lacht Angie.
"De lesbische van de groep zal ook iets zeggen." lacht Diara.