Benim Hikayelerim

Gökyüzü puslu, hani gök yere çökmüş derler ya öylesine. Sabah kalkıp, komidinin üstünde duran sigara yöneldim.Her sabah ya lavaboya yada sigaraya koşarım. Normalde uzun bir süre boyunca beyaz filtre içtim. Marlboro uzun kapaksıza alıştım alışalı ya camel brown içerim yada marlboro işte. Pencereden uzanıp karşıdaki ali abiye selam verdim Sigarayı yakıp iki ekmek istedim sepeti uzatıp, biraz hal hatır sorduktan sonra ekmekleri alıp, Çay suyu koydum. Bir sigara kulak arkası yapıp, gerneştim. Kapı çaldı, kapının deliğinden baktım Nebahat abla telaşlı bir şekilde kapıyı açmamı bekliyordu. Kapıyı açtım birden içeri daldı.Komidinimin üzerinde her zaman sigara olduğunu bilir, sigara alıp yaktı. Ben yandım baro diyip duruyordu. Mahalle de hep adım baro diye geçer ismim barış ama onlar öyle lakap taktı öyle kaldı. Abla bir sakin ol otur demeye kalmadı, gözlerinden bir kaç damla yaş süzüldü birden. Kocam dedi, ne dedim. Hapisten çıkmış dedi. Dedim abla müebbet yemişti. Bilmiyorum çıkmış işte dedi.Öyle durgun öyle suskun bakıyordu ki gözleri, adım gibi emindim korkuyordu öldürecek diye. Nebahat abla küçük yaştan beri mahallede ki Mehmet abiyi seviyordu. Mehmet abi de Nebahat ablayı ama hapisteki kocası Nevzat denen şerefsiz Mehmet abiyi 13 yerinden bıçaklamıştı. Nebahat ablanın babası nevzat şerefsizinin zengin olduğunu bildiği için zorla verdi. Mehmet abiyi sevdiğini çok iyi biliyordu şerefsiz. Nebahat ablanın gizli gizli ağlayışlarını, ilgisizliğinı ve Mehmet abiyi sevmesini yediremeyip. Kahvehane çıkışında öldürdü Mehmet abiyi.. Gözleri kan çanağı olmuş bir şekildeydi Nebahat ablanın, belli gece uyumamış. Çay koydum verdim içti sakin ol dedim. Ben ne yapacağım baro dedi. Abla korkma ben burdayım dedim. Elleriyle saçlarını yoluyordu, ellerini tuttum. Abla dur dedim bir tutam saç kaldı ellerinde, buz getirdim. Pansuman yaptım. Ağlaya ağlaya uyuya kaldı koltuğun üstünde. Ne yapsam ne etsem dindiremedim. Akşama doğru uyandı, kahve yapar mısın dedi yapıp verdim. Daha iyiydi.Akşam için makarna pişiriyorum abla dedim, olur dedi. Bir kaç çatal vurdu makarnaya, Çay demleyip susa susa içtik beraber. Dolapta bir kaç bira vardı verdim rahat rahat uyusun diye, içtik uyudu. Üzerini örtüp bende uyudum saat üç otuzikide. Beş'e doğru kapı küt küt vuruldu. Nebahat diye bağırtılar eşliğinde uyandım. Nebahat abla korkmuş köşede tir tir titriyordu. Barooo aç kapıyı ikinizi de geberteceğim diyordu şerefsiz. Elime sopa aldım. Kapıyı açar açmaz üzerime geldi. Takılıp yere düştüm, üzerime oturup yumruklar saydıyordu. Tamam o sırada Nebahat abla vazo ile vurdu kafasına şerefsizin. O hırsla vazonun parçasını sapladı tam kalbine. Sonra beni kaldırdı. Vazonun parçalasını çıkardım. Ağlıyordu dedim abla ağlama. Polis sirenleri, geldiler ikimizide aldılar. Nebahat ablanın kulağına eğilip abla sakın ağzını açma dedim. İki gece nezarethanede uyudum. Suçu ben üstlendim Mahkeme de Nebahat ablaya söylediğim gibi sustu. Sağ olsun her görüş günümde geldi. Anne oldu bana, abla oldu bana çünkü 8 yaşımdan beri büyüttü beni. Sokaklarda yatıp uyurken beni iş sahibi yaptı, ev sahibi yaptı. Okuttu, büyüttü yine olsa yine yaparım..