Your Angel

Chapter 1 Meet The Angel

THE STORY BEGINS...

Jaeri’s POV

            “Anak, gising na. Malelate kana sa school. First day mo ngayon.” Tawag ni Yaya mula sa labas ng kwarto ko.

            (_ _”)

            (o__

            (>__o)

            (o__o)

            \\(> O

            Ooops! (^ m ^) Before I forgot anything else.

            I’m Jaeri Park, 15 years old, half-Korean and half-Pinoy. My Daddy is half-Korean at ang Mommyko  ay purong Pinay. Incoming Senior ako sa Rednaxela University. Ang bilis nga naman ng panahon at malapit na akong magkolehiyo, nakakaexcite tuloy. Consistent honor student pala ako, no wonder sa itsura kong ito talagang mapaghahalataan na.

            Karaniwan na ang mga kagaya ko sa mga schools na adik sa makapal na salamin, maraming bitbit na libro na halos hindi magkasya sa bag, tambayan palagi ang library at palaging pasado o highest sa mga quiz at exams.

            Maybe you’re guessing right now what is my personality and yes you’re right.

            Isa nga akong NERD.

            Ang mga kagaya ko ay palaging napapansin dahil tampulan ako ng tukso kahit saan mang panig ng school.

            Pagpasok ko pa lang sa gate, madami na agad sasalubong na mga panunukso at panloloko sa kagaya ko.

            My Mommy doesn’t know about this kind of bullying na ginagawa nila sa akin dahil ayaw kong may makaalam na ang ina ko ay isa sa mga Board of Directors ng school at business partner din niya ang may-ari ng Rednaxela University.

            Pero ganon talaga ang buhay ko, go with the flow na lamang basta ang mahalaga ay makapag-aral ako at nang makapagtapos para makamit ko ang aking mga pangarap.

            Anyway, back to reality...

            Matapos kong ginawa ang daily routines ko, bumaba na ako para magbreakfast. Sakto namang nadatnan ko doon si Mommy na abala sa pagbabasa ng magazine habang umiinom ng kape.

            “Good morning Mommy.” Bati ko sa kanya sabay kiss sa cheeks niya. Ganito ako sa Mommy ko, sweet as always. (^__^)

            “Oh...” sabay tiklop nung binabasa niyang magazine. “Nalate ka ata ng gising ngayon, princess?”

            “Ah kasi naman po late rin akong natulog kagabi.” Ako sabay upo. “Nagresearch pa po kasi ako tungkol sa Rednaxela University.” (^__^)

            “Ikaw talagang bata ka kahit kailan.” Iling-iling na sabi ni Mommy sabay inom ng kanyang kape.

            Siya nga pala si Tae Hee Park, my one and only pinakamabait na ina. Simula nung namatay si Dad sa isang plane crash ay siya na ang humalili sa naiwang mga trabaho ni Dad sa kompanya man o bilang isa sa Board of Director ng R.U. (Rednaxela University)

            “Anyway Mommy, yung pakiusap ko ha? Huwag mong kakalimutan.” Ako sabay puppy eyes sa kanya. (^ 3 ^)

            “Oo na princess, kahit kailan talaga.” Siya sabay tawa. “ Matatanggihan ko pa ang napakabait kong unica ija? I’m sure kapag nandito ang Daddy mo, siguradong tatawanan ka na naman nun dahil sa kabaliwan mo sa mga libro.” (^__^)