Milyonlarca küçük ısı taneciği yaklaşıyor.
Ben onlardan uzaklaşmaya çalışırken onlar çoktan bedenimi ele geçirip kavuruyor.
Bu şey magmadan bile daha güçlü.
Yer altına varmaya çalışıyorum, ancak ısı tanecikleri toprağın altından bedenimle tekrar buluşuyor.
Berilyum oksitten üretilmiş ısı yalıtkanı kapıyı beceriksizce çekiyorum ve içeri giriyorum. Isı artık yok.
Bedenimde bıraktığı şey büyük, bordo rengi bir yara izi. Tam omzumun üstünde, parlak ve ıslak.
Bilinçaltım tüm gördüklerimi gözlerimin önüne bir kez daha getiriyor. Kömür rengi insanlar tıpkı bir heykeltıraşın elinden geçmiş gibi, her yerde.
Isı yalıtkanı küçük hücremde bekliyorum. Ta ki bir ışığın, nereden geldiğini bilemesem de, bedenimle buluşmasına dek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🌌Yankılıvadi Galaksisi
Science Fiction''Bayan Lynn,'' geri cevap kısa sürede geldi. ''Her şey yolunda, değil mi?'' ''Evet, her şey yolunda,'' camın ardından ufku seyrettim. Çöl yapayalnız kalmış gibiydi. ''Bu koca çölün ortasında terk edilmiş bir uzay üssünün olması oldukça tuhaf,'' diy...
