TILSIM SERİSİ 1. KİTAP BAŞLANGIÇ(E-KİTAP OLACAK)

BÖLÜM 8

Salonda ilerlerken kafamı nereye çevirsem iki vampir arasında bir insan ile karşılaşıyordum. Nereden baksanız sayamayacağım kadar vampir vardı ve belli etmemeye çalışsam da, korkudan neredeyse altıma kaçırmak üzereydim. Adamın yanımda olması ve durup bana bakıp, devamlı gülümsemesi destek olmasa, kesinlikle korkudan çığlık atarak buradan kaçmıştım.

Kolonlardan gelen değişik tarzdaki müzikler burada bulunan vampirleri coşturmaya yetmediği belliydi. Eğer bir sorun çıkmayacağını bilsem, bu vampirleri canlandırmak için mükemmel denecek müzikleri çalmaya başlayabilirdim. 'Sonuçta gotik mağaza işletiyorum bunları bilmem gerekmez mi?'

Eski tarz kıyafetler giymiş kadın ve erkek vampirlerin dışında birkaç tane de gotik tarzı giyinmiş normal insanların da olduğunu fark ettim. Bu da herkesin bu partiye davetli olduğunu ve boşuna stres yaptığımı anlamamı sağlamış oldu.

Tam buradaki vampirler hakkında aklımdan bir şeyler geçirecektim ki, birden yanımdaki adamın dışarıda söyledikleri aklıma geldi. Hemen aklımdaki düşünceleri unutup, onun yerine kızların söylediği sözleri düşüncelerimde geçirmeye karar verdim. 'Burası ne kadar da güzel bir yer böyle.' Dedim ve kimsenin şüphelenmemesi için de etrafıma bakıp, yanında dişi vampirler olmayan erkeklere gülücükler atıp, kızların yanından ayrılmamaya çalıştım.

Adamı izlemeye başladığımızda, birden etraftaki bütün vampirlerin bizi izlediğini fark ettim. Hem neler olduğunu anlamaya çalışıp, hem de kimse şüphelenmesin diye kızlar gibi sakin görünmeye çalışmak inanın bana oldukça zor bir işti!

"Nereye gidiyoruz acaba? Ben burayı çok sevdim, burada yaşayabilirim." Dedi Sinem, sanki biraz önce dışarıda 'bizi öldürecekler!' diye bağıran kendisi değilmiş gibi gülümserken.

Ona bir şeyler söylemek için ağzımı açmıştım ki, birden arkamdan gelen tanımadığım bir sesle olduğum yerde hafifçe sıçradım. "Bir an için davetimi kabul etmeyeceğini düşünüyordum sevgili güzel bayan!"

Ona doğru döndüğümde. "Corsilla Krallığına hoş geldiniz!" Dedi Kısa kesilmiş siyah gür saçları, koyu mavi gözleri, geniş omuzları ve hafif uzun boyuyla yakışıklı bir adam önümüzde reverans yaparak.

"Sizi tanıyor muyum acaba?" diye sordum vampirle göz göze geldiğimizde.

Bu soruyu sormamla, onunla ilk karşılaştığımız günü hatırlamam bir olmuştu. Geçen hafta mağazaya gelmişti. Onun normal bir insan olduğunu sanmakla hata yapmışım! Demek ki vampirleri her zaman fark edemeyebilirmişim!

Yanımıza yavaş adımlarla ve parlak beyaz dişlerini gösterecek şekilde gülümseyerek yaklaşmaya başladı. "Beni tanımadın, öyle değil mi? Tamam, pek bir tanışıklığımız yok Zeynep. Ama ben seni biraz da olsa tanımayı başardım." Dedi ve biraz daha yaklaşıp turkuaz mavisi gözleriyle gri gözlerimin içine bakmaya başladı. "Senden fazlasıyla etkilendim ve 'aramızda bir şeyler olabilir!' Diye düşünerek seni ve arkadaşlarını burada yapılacak olan partiye davet ettim." Dedi mükemmel denecek şekilde gülümseyip, benim tenime yakın olan elini tutmam için bana doğru uzatırken.

İnanın bana yetişkin biri olmak bile karşınızda duran bir vampirden korkmanızı hiçbir şekilde engelleyemiyor. Evet, bu sözler benim içinde geçerli. Şu anda altıma kaçırabilecek kadar karşımdaki bu adamdan korkuyordum. Sonuçta diğer adam bana bunun kadar korkutucu gelmemişti. Karşımda duran bu adamdan korkmamın nedeni, vampirlere benzemediğinden kaynaklanıyor olmalıydı. Benim gibi bir vampir sevici nasıl bir vampirden korkabilirdi ki, değil mi?

'Neden korkuyorsun ki? Alt tarafı uzattığı eli tutacaksın, ne kadar zor olabilir ki?' diye sordum kendi kendime. Derin bir nefes alıp zor da olsa uzattığı elini tutmaya karar verdim. Ben adamın ellerini tuttuğum sırada yanımda duran kızların yanında aniden iki vampir belirdi. İkisi de pek yakışıklı değildi ve vampir dişleri de oldukça belirgindi. Kızlara kollarını tutmaları için uzatıp, arkamızdan yürümeye başladılar.