Capítulo I

6.9K 140 8
                                    

PERSONAJES
Lunay / Jefnier

PERSONAJES Lunay / Jefnier

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Sarah Kichner

Bueno esta es mi primera novela sobre Lunay, a medida que vaya subiendo nuevos capítulos iré poniendo imágenes de los demás personajes, espero que os guste! ———————————————————————————Londres , 05/07/2019(Narra Sarah)Estaba segura de que hoy sería...

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Bueno esta es mi primera novela sobre Lunay, a medida que vaya subiendo nuevos capítulos iré poniendo imágenes de los demás personajes, espero que os guste!
———————————————————————————
Londres , 05/07/2019
(Narra Sarah)
Estaba segura de que hoy sería un día grande, hoy asistiría a mi primer festival de música. Nunca me había sentido tan ansiosa. Hasta este año no podía asistir a ningún festival/concierto sin tener que estar acompañada de algún adulto, que seamos sinceros le quitan la emoción al acontecimiento. Aún no tengo la mayoría de edad, para ser concretos tengo 17 años, un bebé no es así?

Sarah estas lista? - pregunto por vigésima vez mi amiga Laia, suspiró al ver que aún me seguía retocando el maquillaje - Venga por favor, no aguanto más, llegaremos tarde como sigas así. - tras ello cerró con resignación la puerta y yo terminé de aplicar brillo/purpurina por mi cara y un poco por mi cabello. Cuando acabe fui directamente hasta el hall donde sabía que estarían todos esperando y estaba en lo cierto me estaban esperando todos impacientados.

Ya podéis respirar tranquilos no vaya a ser que os de un parraque - pude sentir como todos me miraron con odio mientras salíamos del piso, el camino hacia el festival estuvo lleno de comentarios sobre que tan bien nos lo pasaríamos y de lo genial que sería ver a todos esos cantantes que tanto admirábamos - YA HEMOS LLEGADO! - nos juntamos todos y activamos nuestros Buscar mi IPhone porque si chicos uno nunca sabe lo que puede pasar en un festival donde van cerca de 30.000 personas.
Nada más entrar ya se podía sentir el ambiente, música, alcohol (mucho alcohol) y adrenalina, este sería un día que jamás olvidaría, de eso estaba segura - A QUE HEMOS VENIDO!?- chilló Marc - A PASARLO BIEN! - estábamos llenos de energía - Y QUE VAMOS A HACER HOY?! - continuo - OLVIDAR TODOS NUESTROS PROBLEMAS - desde ese momento la situación se volvió totalmente descontrolada, bailamos y cantamos a la par de los artista que estaban en el escenario.
Y llegó el momento que todos estábamos esperando. Nosotros realmente somos de España, de una pequeña isla llamada Mallorca precisamente, pero ¿Que nos traía por Londres? Hace poco menos de un mes acabamos unos de los exámenes más importantes de nuestras vidas, si y no exagero, que definirían nuestro futuro, la tan temida prueba de acceso a la universidad. Justo al terminar los exámenes decidimos marcharnos a Londres para vivir un verano inolvidable, no queríamos saber nada sobre la dichosa prueba y por ello dejamos a cargo a nuestras familias para conocer los resultados, les dijimos que no queríamos saber nada solo en caso de haber suspendido para realizar de nuevo los exámenes en Julio, es decir la recuperación pero por suerte todos aprobamos, no volveríamos a España hasta dentro de dos semanas para saber si hemos sido admitidos en las carreras que queremos. Pero eso no importa ahora, lo importante es que hoy actuarían nuestros artistas favoritos de jangueo, así decimos nosotros de fiesta, es decir artistas de trap / reggaeton como por ejemplo Bad Bunny, Ozuna, Anuel AA, Lunay o Daddy Yankee, lo bueno es que todos actuarían hoy, por eso decidimos venir a Londres, por este gran festival. Nos intentamos acercar lo máximo posible al escenario. El primero en salir fue Sech.

Sigue aquí tomándose otro trago... - no podíamos dejar de reír porque estaba lleno de ingleses (obviamente, estamos en Inglaterra, no va a estar lleno de rusos xd) y sus caras de confusión y de no saber que hacer eran realmente gloriosas - EVERYBODY GO TO THE DISCOTEK - todos los hispanohablantes se reportaron y empezaron a cantar, gritar y bailar como locos, nosotros también obviamente.
- Julia voy al baño y a buscar un sitio más tranquilo necesito hablar con mis padres, quieren hablar conmigo, te aviso cuando esté lista - llevábamos horas bailando sin parar ya habían actuado todos nuestros artistas favoritos y mi madre estaba siendo muy insistente en hablar conmigo - Vale cuídate por favor, si necesitas algo no dudes en llamarme - le di un beso y me aleje del grupo, que por cierto muchos de mis amigos habían ido desapareciendo. Llegue a un sitio donde habían unos guardias y detrás de ellos había una especie de camino y sinceramente no encontré lugar más tranquilo por lo que me acerqué a ellos y con mi inglés perfecto les expliqué la situación
Hola chicos me preguntaba si podía pasar unos minutos allá detrás para hacer una llamada, mis padres necesitan hablar conmigo urgentemente, soy de otro país, y no encuentro ningún sitio tranquilo donde los pueda escuchar bien - ellos me recibieron muy bien y fueron muy amables dejándome pasar, solo me advirtieron de que no armase ningún alboroto y que solo podía estar yo, es decir no podía venir ningún amigo/a, yo asentí rápidamente y les mostré una sonrisa en señal de agradecimiento.
En el momento en el que llegue al final del camino vi una especie de banqueta y no dudé en sentarme, estaba agotada.
Llamada entrante : Aa Mami  ( en catalán)

- Mana? (Dime)
- Ei que fas? T'ho estas passant bé?
( Hey que haces? Te lo estas pasando bien? )
- Sa veritat es que si, això es massa brutal, no vull tornar a casa ( La verdad es que si, esto es muy brutal, no quiero volver a casa )
- M'ho imagin. Ton pare diu que quan tornis t'ha de mostrar un regal que t'ha comprat. Noltros t'anyoram moltíssim petita. ( Me lo imagino, tu padre dice que cuando vuelves tiene que enseñarte un regalo que te ha comprado, nosotros te echamos muchisimo de menos pequeña )
- Jo també vos anyor mami, pero quedeu-vos tranquils que estic bé, na Júlia, na Laia i na Lara i tots els altres també estan bé. (Yo tambien os echo de menos mami, pero quedaros tranquilos que estoy bien, Júlia, Laia y Lara y los demas también.

De repente escuche unos pasos a mi lado y alcé la mirada y la verdad mis ojos no daban crédito, ese era Lunay? Me quede sorprendida pero hice como si nada.

- Ei he de penjar ja, vos estim un munte, cuideu-vos ( Hey tengo que colgar ya, os quiero mucho, cuidaros )
- I noltros a tu, ja xerram demà ( y nosotros a ti, ya hablamos mañana) - y colgué

El chico se acercó a mi y se sento a mi lado - Hey what's up - y este que se pensó que soy gringa - Hola - le respondí riendo, quedo realmente sorprendido - Lo siento pensé que estabas hablando otro idioma - se notaba que estaba un poco avergonzado - Tranquilo - le di una caricia en su hombro confortándolo ( PERO MAMI DE DONDE SALIÓ ESA CONFIANZA ) me sorprendí a mi misma - Realmente hablaba otro idioma - me sonrió y juro que nunca había visto una sonrisa tan blanca y perfecta - De donde es usted? Si no le incomoda que le pregunte - creo que no acababa de asimilar muy bien la situación, pero realmente estaba de los nervios, no quería espantarlo por lo que intenté contenerme - Soy de España, lo que en mi comunidad se habla Catalán y bueno ahora estaba hablando con mis padres - no pude evitar agachar la cabeza, estaba realmente avergonzada.
Siento no presentarme, soy Jefnier, encantado - y extendió su mano hacia mi - Sarah, lo mismo digo - y acepte con gusto su saludo.

———————————————————————————
YYYYY BUENO HASTA AQUÍ EL CAPÍTULO, espero que os guste mucho si es así dejádmelo saber en los comentarios y votando, subo el segundo capítulo??? 💜💜💜💜💜

Mi vicio | LUNAYDonde viven las historias. Descúbrelo ahora